از سال ۱۹۶۷، بلندی‌های جولان سوریه در اشغال اسرائیل قرار دارد و همین باعث بروز درگیری‌هایی بین سوریه و رژیم صهیونسیتی می‌شد. نهایتا در سال ۱۹۷۴، دو طرف توافق کردند که منطقه‌ای بین بلندی‌های جولان و سوریه به عنوان منطقه حائل میان اسرائیل و سوریه در نظر گرفته شود، به طوریکه ورود سربازان دو طرف به این منطقه ممنوعه است و توسط نیروهای سازمان ملل محافظت می‌شود.
با سقوط دولت اسد در سوریه و بروز خلأ قدرت در این کشور، رژیم صهیونسیتی با این استدلال که توافق ۱۹۷۴ با دولت سابق سوریه بود و اکنون بلااثر شده، به بهانه حفاظت از مرزهای خود در برابر گروه‌های مسلح سوری، پس از ۵۰ سال اقدام به پیش‌روی در منطقه حائل و اشغال بخش‌هایی از غرب سوریه کرده است. به علاوه رژیم صهیونیستی به منظور محافظت از خود در برابر گروه‌های سوری و خلع سلاح کردن آنان، انبار تسلیحات و کارخانه‌های ساخت مهمات در سوریه را بمباران هوایی کرده است.
حسین اصغری‌ثانی، تحلیلگر مسائل بین‌الملل در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به حملات اسرائیل به سوریه، اظهار کرد: رژیم صهیونیستی توانسته در جنگ‌های غزه و لبنان به شرایط متعادلی برسد و تا حدی از این دو جنگ خاطرجمع شده است. اکنون با سقوط اسد، نوعی خلأ قدرت در سوریه به وجود آمده و همان طور که خود اسرائیل هم با صراحت اعلام کرده، نقشه ایجاد خاورمیانه جدید را دارد که در آن باید کشورهای مقاومت و حتی ترکیه تجزیه شوند، اسرائیل گسترش یابد و حکومت‌های غرب آسیا مدام درگیر جنگ باشند.
وی افزود: لذا بلافاصله پس از سقوط اسد، اسرائیل با حملات گسترده به نیروهای هوایی سوریه، آن را کاملا منهدم کرد و نیروی دریایی، بنادر و حتی کارخانه‌های ساخت مهمات در سوریه را زیر شدیدترین حملات قرار داد. رژیم صهیونسیتی می‌خواهد همسایگانش از جمله لبنان، سوریه و حتی مصر، ضعیف باشند تا هیچ گونه تهدیدی برای رژیم صهیونیستی محسوب نشوند. این نقشه نخست رژیم صهیونیستی است که هم‌اکنون آن را اجرا می‌کند.
این تحلیلگر مسائل بین‌الملل با بیان اینکه تجزیه سوریه نقشه دوم اسرائیل است، عنوان کرد: تجزیه سوریه می‌تواند منشاء تهدیدات جدید علیه غرب آسیا باشد. با توجه به شرایط ژئوپلیتیکی سوریه که سواحل آن در مناطق شرقی، کویر در مناطق جنوبی، زمین‌های حاصلخیز در شمال و میادین نفت و گاز در شمال‌شرق قرار دارند، چنانچه سوریه تجزیه شود، کشورهای جدیدالتاسیس چون تمام منابع اقتصادی سوریه را دارا نیستند، با مشکلات متعددی روبه‌رو خواهند بود. به علاوه ناامنی حاصل از تجزیه سوریه به کشورهای عراق و ترکیه نیز منتقل خواهد شد. با توجه به همین موضوع است که ایران، عراق، ترکیه و... تا کنون تاکیدات فراوانی بر حفظ تمامیت ارضی سوریه داشته‌اند.
اصغری‌ثانی با بیان اینکه ابداً نمی‌توان اظهارات نتانیاهو مبنی بر موقتی بودن اشغال سوریه را باور کرد، گفت: دهه‌هاست که بلندی‌های جولان در اشغال رژیم صهیونیستی قرار دارد. این رژیم در پی گسترش مرزهای خود به داخل سوریه است و حتی اگر بتواند، دولت اردن را هم ساقط و این کشور را به اراضی تحت اشغال خود ملحق می‌کند. شاید نهایتا اندکی از مناطق اشغال‌شده در سوریه عقب‌نشینی کند، اما حتما مناطقی از غرب سوریه را تحت اشغال خود نگه خواهد داشت.
وی با بیان اینکه اکنون گروه‌های مسلح حاکم بر سوریه با چند چالش مواجه هستند، اضافه کرد: اتحاد اولیه این گروه‌ها بر سر سقوط اسد بود و اکنون که این امر تحقق یافته، اختلافات آنان شروع شده است، کما اینکه گروه تحریرالشام بحث دولت انتقالی و برگزاری انتخابات را مطرح کرده است، اما سایر گروه‌ها با این دیدگاه مخالف بوده و بر بحث خلافت تاکید دارند؛ لذا ممکن است شاهد بروز اختلافات داخلی در سوریه باشیم.
این تحلیلگر مسائل بین‌الملل ادامه داد: موضوع بعدی، تشکیل نظام جدید در سوریه است. تشکیل نظام جدید به قانون اساسی جدید نیاز دارد. وقتی در کشوری گروه‌ها، مذاهب و اقوام مختلفی حضور دارند که هر کدام ساز خود را می‌زنند، رسیدن به یک قانون اساسی منسجم بعید است.
اصغری‌ثانی با بیان اینکه چالش بعدی بازسازی سوریه است، اظهار کرد: از همه مهمتر ایجاد یک نیروی امنیتی-نظامی است که هم بتواند امنیت سوریه را تامین کند، هم در مقابل تهدیدات خارجی بایستد و هم بخش‌های اشغال‌شده سوریه توسط اسرائیل را آزاد کند. به نظر می‌رسد که در شرایط فعلی سوریه، ایجاد چنین نیرویی در این کشور بسیار سخت است.
وی افزود: اکنون اگر هر کدام از گروه‌های مسلح سوری بخواهند اولویت‌های دیگر خود را رها کرده و سرگرم درگیری با اسرائیل و بیرون راندن آن شوند، فضا را برای نیروهای رقیب خود در داخل سوریه باز کرده‌اند. البته که اساساً تحریرالشام، جبهه‌النصره، ارتش آزاد سوریه و دیگر گروه‌های مسلح سوری، اسرائیل را تهدید مستقیمی نمی‌بینند و صرفا دغدغه کسب سهم بیشتر از قدرت را دارند و چندان به اشغال غرب سوریه توسط اسرائیل و حملات متعدد به پایگاه‌های نظامی، توجه نمی‌کنند. لذا تا ایجاد یک دولت واحد مرکزی در سوریه، شاهد ایستادگی خاصی در برابر حملات رژیم صهیونیستی به این کشور نخواهیم بود.
انتهای پیام