در چند سال اخیر، فوتبال ایران با چالشهای متعدد و جدی مواجه بوده که یکی از بزرگترین معضلات، وضعیت فعلی استادیومها و زیرساختهای ورزشی است که نه تنها در رویدادهای داخلی، بلکه در مسابقات بینالمللی نیز چهره ورزش کشور را خدشهدار کرده است. وقتی به یاد میآوریم که ایران در عرصه ورزش همواره یک کانون اصلی بوده است، این واقعیت که ورزشگاههای ما متناسب با نیازها و استانداردهای جهانی نیستند، بسیار تأسفبار به نظر میرسد.
حالا که تیمهای فوتبال استقلال و پرسپولیس به سمت خصوصیسازی رفتهاند، بحث ساخت ورزشگاههای اختصاصی برای این دو باشگاه به یکی از موضوعات داغ و مورد توجه تبدیل شده است.
دقیقاً در روزهایی که پروژه ساخت یک ورزشگاه بزرگ در پایتخت، با مشکلاتی جدی، از جمله تأمین مالی، مواجه است و وزیر ورزش و جوانان نیز در جلسه اخیر هیأت دولت به وضوح بیان کرد مهمترین مشکل در مسیر ساخت ورزشگاه جدید در تهران تأمین منابع مالی است و تا زمانی که بودجه این پروژه مشخص نشود، پروژه متوقف میماند، مالکین سرخابیها میتوانند آستین بالا بزنند و پای کار این مجموعه بیایند تا دو تیم صاحب یک استادیوم اختصاصی شوند؛ دقیقاً مثل آنچه مالکین میلان و اینتر در اندیشه دارند.
با نگاهی به روندهای جهانی، مشاهده میکنیم که در تمام نقاط دنیا، ساخت و نگهداری ورزشگاهها یکی از وظایف اصلی مالکین باشگاهها است. برای نمونه، باشگاههای بزرگ ایتالیایی، میلان و اینتر، با مالکیت امریکایی خود به دنبال ساخت ورزشگاه جدید هستند تا بتوانند به استانداردهای لازم برسند. همچنین؛ منچستریونایتد نیز در حال برنامهریزی برای بازسازی ورزشگاه تاریخی اولترافورد است و باشگاه پاریسنژرمن نیز به دنبال ساخت ورزشگاهی مدرن به سر میبرد.
این در حالی است که در ایران، بدهیهای سنگین باشگاهها، بویژه استقلال، ممکن است موجب شود که رؤیای ساخت ورزشگاه اختصاصی برای این تیم کمی دور از دسترس به نظر برسد. با این حال، موضوع ورزشگاه اختصاصی صرفاً یک آرزو نیست، بلکه نیاز بنیادی و اساسی برای موفقیت و رشد فوتبال در ایران است. اگرچه مالکین پرسپولیس به طور علنی وعده ساخت ورزشگاه اختصاصی را دادهاند، اما در استقلال وضعیت متفاوت به نظر میرسد. با تغییرات مدیریتی در هلدینگ و روی کار آمدن محمد شریعتمداری به عنوان مدیرعامل جدید، احتمالاً محمد دادکان به عنوان معاون ورزشی به این نهاد اضافه شود و حضور مدیر ورزشی مثل او شاید بتواند فرصتی جدید برای ساخت ورزشگاه باشد.
دادکان به عنوان یکی از مدیران ورزشی موفق ایران، ممکن است بتواند با انتقال تجربیات خود، پروژه ساخت ورزشگاه را به جریان بیندازد و سطح انتظارات هواداران را افزایش دهد. ایجاد یک فضای مناسب با امکانات حرفهای، نه تنها موجب جلب مربیان و بازیکنان با کیفیت میشود، بلکه به عنوان یک پایگاه مالی و اقتصادی نیز میتواند به توسعه باشگاه کمک کند.
در نهایت، انتظار میرود که مسئولین با درک بهتر از اهمیت این پروژه، تأمین منابع مالی لازم را در اولویت قرار دهند و با همکاری مستمر با بخش خصوصی، این رؤیای دور از دسترس را به واقعیت تبدیل کنند. از آنجایی که فوتبال یک ورزش پرطرفدار در میان مردم ایران است، ساخت ورزشگاه اختصاصی برای استقلال و پرسپولیس میتواند آغازگر فصلی جدید در فوتبال کشور باشد. در این مسیر، نیاز به عزم ملی و ارادهای قویتر از هر زمان دیگری احساس میشود تا بتوان به آنچه که شایسته فوتبال ایران است، دست یافت.