فوتبال باشگاهی و بازی‌های بین‌المللی می‌توانند بسیار متفاوت باشند، به همین دلیل برای موفقیت در هر دوی اینها نیاز به یک مربی خاص است.
به گزارش روزنامه اعتماد و به نقل از فورفورتو، همه مربیانی که در فهرست زیر آمده‌اند دقیقا همین کار را انجام داده‌اند و حداقل یکی از بزرگ‌ترین افتخارات را در هر مرحله، از کوپا لیبرتادورس تا جام جهانی، کسب کرده‌اند. بیایید نگاهی به این گروه نسبتا منحصر به فرد از مربیان بیندازیم.
لوییس آراگونس
لوییس آراگونس که قهرمان لالیگا و برنده کوپا دل ری به عنوان بازیکن اتلتیکو مادرید بود، ترفندهای خود را در اولین دوره خود به عنوان سرمربی این باشگاه تکرار کرد، قبل از اینکه دو قهرمانی دیگر در کوپا دل ری را در دوره‌های بعدی به دست آورد و سپس همان جام را با بارسلونا کسب کند. ملی‌پوش سابق اسپانیا بعدا کشورش را به دومین افتخار بزرگ خود رساند و در یورو 2008 به قهرمانی رسید.
فرانتس بکن باوئر
بهترین بازیکن بایرن مونیخ و تاریخ آلمان، فرانتس بکن‌باوئر، کاپیتان باشگاه و کشور بزرگ‌ترین افتخارات موجود در دنیای فوتبال را کسب کرد: جام باشگاه‌های اروپا با بایرن و قهرمانی یورو و جام جهانی با آلمان غربی. بعد از آن Der Kaiser (قیصر) موفقیت عظیم خود را در جایگاه مربی تکرار کرد و کشورش را به افتخار قهرمانی جام جهانی 1990 رساند. او باواریایی‌ها را تا قهرمانی بوندسلیگا و جام یوفا و مارسی را به قهرمانی فرانسه هدایت کرد.
هوگو برووس
هوگو برووس با مربیگری در هر دو باشگاهی که برای آنها بازی کرده بود، قهرمان بلژیک شد: کلوب بروژ دو بار در دهه 90 و اندرلخت در سال 2004. در سال 2016، Broos برای اولین‌بار وارد مربیگری در عرصه بین‌المللی شد و مسوولیت کامرون را بر‌عهده گرفت. سال بعد، او شیرهای شکست‌ناپذیر را به اولین قهرمانی‌شان در جام ملت‌های آفریقا از سال 2002 به این سو رساند.
ویسنته دل بوسکه
در سال 2010، ویسنته دل بوسکه یک جام بزرگ را برای اسپانیا به ارمغان آورد: جام جهانی! دو سال قبل از اینکه لاروخا از تاج قهرمانی خود در اروپا دفاع کند. تاکتیکیست بزرگ سبیلو پیش از این مربی رئال‌مادرید بود و آنها را به دو قهرمانی لالیگا (دل‌بوسکه پنج قهرمانی در دوران بازی برای این باشگاه به دست آورده بود) و دو قهرمانی در لیگ قهرمانان در سال‌های اولیه دوران کهکشانی‌ها رساند.
دیدیه دشان
دیدیه دشان یکی دیگر از اعضای گروه نخبگانی است که جام جهانی را هم به عنوان بازیکن و هم به عنوان سرمربی فتح کرده‌اند. 20 سال پس از اینکه او به عنوان کاپیتان در خانه جام جهانی را بالای سر برد، او سرمربی فرانسه شد تا در روسیه 2018 افتخارآفرینی کند. دشان قبلا به عنوان سرمربی مارسی که در سال 1993 قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شده بود جام قهرمانی قهرمان لیگ یک فرانسه را در فصل2010-2009 بالای سر برده بود.
روبرتو مانچینی
روبرتو مانچینی در سال 2001، چند ماه پس از شروع اولین شغل خود در سمت مربی فیورنتینا، کوپا ایتالیا را به دست آورد. او دوباره با لاتزیو و سپس اینتر قهرمان این رقابت‌ها شد. مانچینی پس از اینکه اینتر را به سه قهرمانی در سری آ رساند، راهی منچسترسیتی شد و اولین جام حذفی باشگاه را از سال 1969 و اولین عنوان قهرمانی آنها در لیگ را از سال 1968 به ارمغان آورد. او اولین جام بین‌المللی خود را در سال 2021 اضافه کرد و زادگاهش ایتالیا را به افتخار قهرمانی یورو رساند.
فرانسیسکو ماتورانا
فرانسیسکو ماتورانای کلمبیایی تقریبا تمام دوران بازی خود را با اتلتیکو ناسیونال در سرزمین مادری خود گذراند و به عنوان سرمربی بازگشت تا قهرمانی کوپا لیبرتادورس 1989 را که اولین قهرمانی این باشگاه بود، در‌حالی که همزمان مربی تیم ملی نیز بود، به دست آورد. در سال 2001، ماتورانا سومین دوره خود را به عنوان سرمربی کلمبیا سپری کرد و طی آن لوس کافه‌تروس را به قهرمانی کوپا امریکا رساند.
سزار لوییس منوتی
نماد فوتبال آرژانتین، سزار لوییس منوتی، سرمربی آلبی‌سلسته در اولین قهرمانی این کشور در جام جهانی به عنوان میزبان در سال 1978 بود. پنج سال بعد، ال فلاکو (اسلیم) راهی اروپا شد تا در بارسلونا سکان هدایت را به دست گیرد؛ جایی که او با تیمی شامل‌هموطنش‌دیگو مارادونا، در فصل
83 -1982کوپا دل ری را به دست آورد.
رینوس میشل
پدرخوانده توتال فوتبال، رینوس میشل به درستی به عنوان یکی از بزرگ‌ترین مربیان تاریخ فوتبال شناخته می‌شود. در سطح باشگاهی، ژنرال در آژاکس و بارسلونا عالی بود. چشیدن موفقیت در لیگ و جام داخلی با هر دو تیم و فتح جام اروپا با اولی و همچنین هدایت کلن به پیروزی در DFB-Pokal (جام حذفی آلمان) بخشی از موفقیت‌های باشگاهی او است. در سطح بین‌المللی، میشل، هلند زادگاهش را به اولین قهرمانی مهم خود در یورو 1988 هدایت کرد.
آلف رمزی
آلف رمزی پس از هدایت انگلستان به قهرمانی مشهور در جام جهانی 1966 به سمت «Sir» نائل شد. او پیش از این قهرمان دسته اول فوتبال انگلستان شده بود. در سال 1962، 11 سال پس از کسب عنوان قهرمانی به عنوان بازیکن تاتنهام، او هدایت ایپسویچ را بر‌عهده گرفت و آنها برای اولین‌بار قهرمان انگلیس شدند.
اتو ریها گل
اتو ریهاگل آلمانی با قهرمانی غیرقابل باور یونان در یورو 2004، اولین مربی‌ای شد که توانسته تیمی غیر کشور خودش را قهرمان اروپا یا جام جهانی کند. البته ریهاگل با موفقیت‌های اینچنینی غریبه نبود، زیرا قبلا او در مقام سرمربی قهرمانی قابل توجه کایزرسلاترن در فصل98-1997در بوندسلیگا را به دست آورده بود. ریهاگل در اوایل دوران حرفه‌ای خود، وردربرمن را به دو قهرمانی بوندسلیگا رساند و سه قهرمانی DFB-Pokal با برمن و یک بار با فورتونا دوسلدورف را به دست آورد.
فرناندو سانتوس
فرناندو سانتوس به عنوان مربی یکی از بهترین دوره‌ها را در تیم پرتغال سپری کرد و برای اولین‌بار در یورو 2016 کشورش را به موفقیت در تورنمنت بزرگ یورو هدایت کرد. جایی که تیمش در فینال میزبان مسابقات فرانسه را شکست داد. پیش از آن سانتوس با پورتو قهرمان لیگ پرتغال و دو جام داخلی در یونان با آئک آتن شده بود.
لوئیز فیلیپه اسکولاری
دوران مربیگری کولی‌وار لوییز فیلیپه اسکولاری باعث شد او در تیم‌های باشگاهی و ملی در چندین قاره کار کند، اما بزرگ‌ترین موفقیت‌های «بیگ فیل» کاملا موفقیت‌های برزیلی بوده است: قهرمانی در جام جهانی 2002، به علاوه قهرمانی در کوپا لیبرتادورس با دو باشگاه از کشورش، گرمیو در سال 1995 و پالمیراس چهار سال بعد.
اسکار تابارز
اسکار تابارز، معلم مدرسه که به یک مربی محترم تبدیل شد، اسطوره فوتبال اروگوئه است. او اولین افتخار بزرگ خود را در سال 1987 به دست آورد و پنارول را به قهرمانی در کوپا لیبرتادورس رساند. یک سال قبل از اولین دوره از دو دوره حضورش به عنوان سرمربی تیم ملی که در دومین دوره او قهرمان کوپا امریکا در سال 2011 در کشور همسایه آرژانتین شد.
تیته
تیته که در سال 2012 برنده کوپا لیبرتادورس و جام جهانی باشگاه‌ها به عنوان سرمربی کورینتیانس شد، با پیروزی شوکه‌کننده مقابل چلسی در فینال رقابت‌ها، بهترین شغل یعنی سرمربیگری در تیم ملی برزیل را در سال 2016 به دست آورد. سه سال بعد، هافبک سابق تیم ملی، کشور خود را در کوپا امریکا به قهرمانی رساند.
خوزه ویلالونگا
خوزه ویلالونگا در میان موفق‌ترین مربیان نسل خود، هم با باشگاه‌های بزرگ مادرید و هم در تیم ملی اسپانیا، جوایز بزرگی را به دست آورد. پس از کسب دو قهرمانی لیگ و قهرمانی متوالی در جام باشگاه‌های اروپا با رئال‌مادرید در دهه 50، ویلالونگا به اتلتیکو رفت. جایی که او در کوپا دل ژنرالیسیمو (که همان کوپا دل ری تحت دیکتاتوری ژنرال فرانکو بود) به پیروزی رسید. او جام فرانکو و جام برندگان جام را در فصل
1962-1961 را بالای سر برد. سپس، در سال 1964، او اسپانیا را به قهرمانی اروپا در زمین خود رساند.