به گزارش جهان نیوز به نقل از تسنیم، طی یک هفته گذشته وضعیت در شمال سوریه کاملاً دگرگون شده و از ثبات چند ساله خود خارج شد. در حمله ناگهانی و وسیع تروریست‌های مسلح تحریرالشّام و نیروهای موسوم به ارتش آزاد سوریه که تحت کنترل ترکیه هستند، شهر استراتژیک حلب مجدداً اشغال شد.
درباره زمان و نوع عملیات و نیروهای شرکت کننده گمانه‌ها و تحلیل‌های بسیاری منتشر شده که به نفع کدام کشورهاست و کدام کشورها در پس آن قرار دارند. آمریکا، رژیم صهیونیستی و ترکیه از جمله طرف‌هایی هستند که از این تغییر وضعیت سود می‌برند و هر یک بنا بر منافعی که دارند به آن نگاه می‌کنند.
شکی نیست که بخش بزرگی از این عملیات با کمک و یا حداقل آگاهی دولت ترکیه انجام گرفته و در این خصوص نشانه های بسیاری وجود دارد.
ترکیه منافع بسیاری در وضعیت کنونی دارد که از جمله آنها ادعای تاریخی بر حلب بوده و با اشغال آن توسط معارضه مسلح، این نفوذ محقق خواهد شد.
ترکیه در حال حاضر در وضعیت سوریه خود را دست بالا می داند اما چند نکته در این خصوص قابل توجه است که باید به آن پرداخته شود.
1- ترکیه هرچند منافعی در وضعیت فعلی دارد اما موضوع سوریه به منطقه محدود نشده و ابعاد بین المللی دارد. بر این اساس ترکیه خواسته یا ناخواسته در طرح آمریکایی-اسرائیلی بازی می کند که هدف آنها تضعیف دولت بشار اسد و وارد کردن سوریه در روند بی ثباتی های جدید است. آنکارا با این اقدام، خود را در سطح یک کشور نیابتی یا اجرا کننده نقشه های آمریکا و رژیم اسرائیل تنزل داده و از بازیگری مستقل و تاثیرگذار در منطقه فاصله گرفته است.
2- این اقدام که در بزنگاه درگیری جبهه مقاومت با رژیم اسرائیل و غرب انجام می گیرد، باعث ضربه به جریان مقاومت از جمله سوریه و حزب الله لبنان و در نهایت مقاومت فلسطین می شود که این موضوع نیز نقطه تاریکی برای اردوغان تلقی خواهد شد و اعتماد جمهوری اسلامی ایران به وی را کاهش خواهد داد. این امر در بلند مدت به زیان اردوغان خواهد بود.
اردوغان نباید فراموش کند که دوره هایی همچون تهدید کودتا(که همواره ایران با آن مخالف بوده و خواهد بود) یا قبول شکست در سوریه و پذیرش از سوی ایران و روسیه را تجربه کرده که در آینده نیز ممکن است دوباره تکرار شود و در آن برهه‌ها قاعدتاً نیاز بیشتری به اعتماد و کمک همسایگان خواهد داشت.
3- خروج تروریستها از ادلب و پخش شدن آنها در شمال سوریه منجر به تقویت آنها خواهد شد و این "غول خارج شده از شیشه" ممکن است از دست حامیان آن نیز خارج شده و منجر به تهدیدی برای خود آنها شود. تروریست به دنبال ترور و ناامنی بر اساس ذهنیت شستشو یافته خود است و بر این اساس ممکن است امروز در سوریه باشد و فردا در کشوری دیگر دست به ترور، انتحار و بی ثباتی بزند. هیچ تضمینی نیست که تروریستها به منطقه خود محدود بمانند و قصد توسعه طلبی نداشته باشند. این موضوع با توجه به مرز 910 کیلومتری ترکیه با سوریه برای آنکارا حساس تر خواهد بود.
4- بخش بزرگی از اقتصاد ترکیه متکی بر گردشگری و توریسم است. اگر برخی از این تروریستها طرح های دیگری دنبال کنند و قصد به آشوب کشیدن کشورهای همسایه داشته باشند، بیشترین ضربه را کشوری خواهد خورد که اساس درآمد زایی اش بر گردشگر و توریسم است. اگرچه همه کشورهای منطقه به ثبات و آرامش نیاز دارند تا رشد کنند اما برخی کشورها باید حساسیت بیشتری نسبت به این موضوع داشته باشند.
5- دولت سوریه روابط خوبی با کردهای منطقه دارد و در حال حاضر بخشی از شمال سوریه با هماهنگی دمشق به کردها واگذار شده تا بتواند بر تروریستها متمرکز باشد. این امر باعث نفوذ دمشق بر کردهاست. کردها به دلایل تاریخی با دولت ترکیه مشکلات زیادی داشته اند. آنها انگیزه کافی برای مبارزه با ارتش ترکیه را نیز دارند.
موارد ذکر شده در بالا از جمله موضوعاتی است که دولت ترکیه باید به آنها توجه داشته باشد تا کشورهای منطقه بتوانند در کنار یکدیگر ثبات و امنیت را برای منطقه شکل دهند.
درباره زمان و نوع عملیات و نیروهای شرکت کننده گمانه‌ها و تحلیل‌های بسیاری منتشر شده که به نفع کدام کشورهاست و کدام کشورها در پس آن قرار دارند. آمریکا، رژیم صهیونیستی و ترکیه از جمله طرف‌هایی هستند که از این تغییر وضعیت سود می‌برند و هر یک بنا بر منافعی که دارند به آن نگاه می‌کنند.
شکی نیست که بخش بزرگی از این عملیات با کمک و یا حداقل آگاهی دولت ترکیه انجام گرفته و در این خصوص نشانه های بسیاری وجود دارد.
ترکیه منافع بسیاری در وضعیت کنونی دارد که از جمله آنها ادعای تاریخی بر حلب بوده و با اشغال آن توسط معارضه مسلح، این نفوذ محقق خواهد شد.
ترکیه در حال حاضر در وضعیت سوریه خود را دست بالا می داند اما چند نکته در این خصوص قابل توجه است که باید به آن پرداخته شود.
1- ترکیه هرچند منافعی در وضعیت فعلی دارد اما موضوع سوریه به منطقه محدود نشده و ابعاد بین المللی دارد. بر این اساس ترکیه خواسته یا ناخواسته در طرح آمریکایی-اسرائیلی بازی می کند که هدف آنها تضعیف دولت بشار اسد و وارد کردن سوریه در روند بی ثباتی های جدید است. آنکارا با این اقدام، خود را در سطح یک کشور نیابتی یا اجرا کننده نقشه های آمریکا و رژیم اسرائیل تنزل داده و از بازیگری مستقل و تاثیرگذار در منطقه فاصله گرفته است.
2- این اقدام که در بزنگاه درگیری جبهه مقاومت با رژیم اسرائیل و غرب انجام می گیرد، باعث ضربه به جریان مقاومت از جمله سوریه و حزب الله لبنان و در نهایت مقاومت فلسطین می شود که این موضوع نیز نقطه تاریکی برای اردوغان تلقی خواهد شد و اعتماد جمهوری اسلامی ایران به وی را کاهش خواهد داد. این امر در بلند مدت به زیان اردوغان خواهد بود.
اردوغان نباید فراموش کند که دوره هایی همچون تهدید کودتا(که همواره ایران با آن مخالف بوده و خواهد بود) یا قبول شکست در سوریه و پذیرش از سوی ایران و روسیه را تجربه کرده که در آینده نیز ممکن است دوباره تکرار شود و در آن برهه‌ها قاعدتاً نیاز بیشتری به اعتماد و کمک همسایگان خواهد داشت.
3- خروج تروریستها از ادلب و پخش شدن آنها در شمال سوریه منجر به تقویت آنها خواهد شد و این "غول خارج شده از شیشه" ممکن است از دست حامیان آن نیز خارج شده و منجر به تهدیدی برای خود آنها شود. تروریست به دنبال ترور و ناامنی بر اساس ذهنیت شستشو یافته خود است و بر این اساس ممکن است امروز در سوریه باشد و فردا در کشوری دیگر دست به ترور، انتحار و بی ثباتی بزند. هیچ تضمینی نیست که تروریستها به منطقه خود محدود بمانند و قصد توسعه طلبی نداشته باشند. این موضوع با توجه به مرز 910 کیلومتری ترکیه با سوریه برای آنکارا حساس تر خواهد بود.
4- بخش بزرگی از اقتصاد ترکیه متکی بر گردشگری و توریسم است. اگر برخی از این تروریستها طرح های دیگری دنبال کنند و قصد به آشوب کشیدن کشورهای همسایه داشته باشند، بیشترین ضربه را کشوری خواهد خورد که اساس درآمد زایی اش بر گردشگر و توریسم است. اگرچه همه کشورهای منطقه به ثبات و آرامش نیاز دارند تا رشد کنند اما برخی کشورها باید حساسیت بیشتری نسبت به این موضوع داشته باشند.
5- دولت سوریه روابط خوبی با کردهای منطقه دارد و در حال حاضر بخشی از شمال سوریه با هماهنگی دمشق به کردها واگذار شده تا بتواند بر تروریستها متمرکز باشد. این امر باعث نفوذ دمشق بر کردهاست. کردها به دلایل تاریخی با دولت ترکیه مشکلات زیادی داشته اند. آنها انگیزه کافی برای مبارزه با ارتش ترکیه را نیز دارند.
موارد ذکر شده در بالا از جمله موضوعاتی است که دولت ترکیه باید به آنها توجه داشته باشد تا کشورهای منطقه بتوانند در کنار یکدیگر ثبات و امنیت را برای منطقه شکل دهند.