به گزارش سرویس سیاسی صراط نیوز، بالاخره متن کامل قانون عفاف و حجاب برای ابلاغ از سوی مجلس دوازدهم در 23 آذر ماه 1403 به دولت چهاردهم، رسانه ای شد و واکنش های بسیاری از فعالان سیاسی و اجتماعی را در پی داشت. در همین ارتباط، جراید تجدیدنظرطلب و زنجیره ای در اقدامی هماهنگ و در تقسیم کاری مشترک، جملگی با حمله به این قانون، موضع تهدید و ارعاب را اتخاذ نموده و از هم اکنون دستور وقوع فتنه آتی در کشور را صادر کردند!

روزنامه شرق با تیتر «حواشی یک قانون»، روزنامه اعتماد با تیتر «همه انتقادهای قانون حجاب»، روزنامه سازندگی با تیتر تحریک آمیز «الوعده وفا» در راستای تشویق دولت پزشکیان در عدم اجرای قانون، روزنامه هم میهن با تیتر «موج هشدارها درباره ابلاغ قانون حجاب»، روزنامه همدلی با تیتر «تبصره تحقیرآمیز»، روزنامه خانوادگی آرمان ملی با تیتر «اما و اگرهای قانون حجاب»، روزنامه ابتکار با تیتر «حاشیه های قانون حجاب» و... در این رابطه واکنش نشان دادند.

جالب اینجاست که در جای جای مطلب اصلی و یادداشت های منتشره در این روزنامه های زنجیره ای، به کرات خطاب به مصوبان و مجریان این قانون هشدار داده می شود که در صورت پیاده سازی آن، کشور دچار آشوب و فروپاشی اجتماعی خواهد شد. دقیقاً همانند سناریویی که همین روزنامه های تجدیدنظرخواه در جریان رخداد فتنه 18 تیر 1378 و اصلاح قانون مطبوعات و همچنین رقم زدن فتنه 1388 با کلیدواژه تقلب، کشور را تنها بخاطر مطامع سیاسی شان تا لبه پرتگاه سوق دادند.

مبرهن است که پادوهای رسانه ای غرب در ایران، با سیاسی و امنیتی کردن مقوله عفاف و حجاب درصددند تا با تهییج و ترغیب جامعه به تمرد از قانون و ایجاد اغتشاشات خیابانی، زمینه را برای پیشبرد سیاست کثیف «فشار از پایین و چانه زنی از بالا» در موضوع توافق با کشورهای غربی فراهم نمایند و کلیت نظام اسلامی را به تسلیم در برابر شیطان بزرگ و اذناب اروپایی اش سوق دهند.

از سوی دیگر، قانون عفاف و حجاب، آزمونی برای سنجش راستگویی مسعود پزشکیان محسوب می شود که همواره در مناظرات انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم، مدعی قانونمداری بود و بی برنامگی اش را با قوانین توسعه پنج ساله توجیه می کرد. اکنون، قانون عفاف و حجاب علیرغم همه کم و کاست ها و ایراداتش، همچون سندی لازم الاجرا در اختیار دولت وفاق ملی قرار خواهد گرفت و اگر مسعود پزشکیان و کابینه اش از اجرای آن طفره بروند، مشخص خواهد شد که نه قانون را قبول دارند و نه در مطرح نمودن شعار وفاق، صادق بوده اند!