همشهری - سعیده مرادی: خانه اردیبهشت که به خانه پیاب نیز معروف است جزو آثار ملی قرار دارد و طبق برخی شواهد قدمت آن به دوران زندیه باز می‌گردد.

بازسازی خانه‌ای تاریخی

درانتهای یک بن‌بست تنگ خانه‌ای وجود دارد که به صورت کامل بازسازی شده و به خانه فرهنگ اردیبهشت عودلاجان معروف است. ورودی خانه اردیبهشت سردری نه چندان مرتفع دارد که عمق آن به حدود یک متر می‌رسد. این ورودی به حیاطی منتهی می‌شود که حوضی مستطیل شکل و یک باغچه زینت بخش آن هستند. در این باغچه درختان خرمالو، نارنج، انجیر و نارنگی وجود دارد. در اطراف حیاط اتاق‌ها و تالارهایی به چشم می‌خورد که امروزه از آنها برای انجام فعالیت‌های فرهنگی استفاده می‌شود. در گوشه جنوب غربی این عمارت نیز مطبخی قرار دارد که طی دوره‌های مختلف تاریخی بارها مرمت شده است. قدیمی‌ترین بخش خانه حمام و خزینه آن بوده که در ضلع شمالی واقع شده و دیوارهای آن منقش به آهک‌بری‌های زیبایی است که مالکان قبلی آن را پوشانده بودند. کارشناسان باستان‌شناسی بر اساس همین آهک‌بری‌ها این احتمال را مطرح کردند که قدمت این بنا به پیش از دوره قاجار باز می‌گردد.

پاتوقی فرهنگی برای اهالی

درهای خانه اردیبهشت از سال ۱۳۹۹ بر روی عموم باز شده است و حالا این بنا پاتوق فرهنگی محله اودلاجان به حساب می‌آید. در اینجا برنامه‌های مختلفی مانند انواع جشنواره، شب‌های فیلم و موسیقی و ... برگزار می‌شود که مخاطبان بسیاری دارد. بازدید از خانه اردیبهشت رایگان بوده و می‌توانید در زیر زمین این خانه که معماری ویژه‌ای دارد همراه خواندن کتاب چای و قهوه بنوشید و حتی به مطبخ خانه این خانه سفارش غذا بدهید. به یاد داشته باشید که قرار گرفتن این خانه در کوچه‌ای باریک و بن بست باعث شده تا استفاده از خودروی شخصی برای رسیدن به این محدوده سخت باشد، بنابراین بهتر است با استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی به ویژه مترو به این محدوده آمده و از این عمارت تاریخی بازدید کنید.

نشانی: خیابان پامنار، کوچه خلیلی منفرد، کوچه آقا موسی، بن بست اول