بازیگر فیلم های سینمایی «دکل» و «بر بال فرشتگان» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس اظهار داشت:مسلم است که هنرمندان در زمانه حساس کنونی سهم ویژه ای برای ترویج عدالت دارند. آن ها ملزم هستند اگر ابزار کار و شرایط برایشان فراهم شود دست به تولید آثاری بزنند و آن آثار را در خارج و داخل کشور عرضه کنند تا تمامی مردم در سراسر جهان بتوانند نسبت به ابعاد ظلم و ستمی که بر مردم مظلوم و بی دفاع غزه و لبنان می رود آگاه باشند.
وی سپس با بیان اینکه این یک وظیفه جدی و انسانی است که به دوش همه هنرمندان گذاشته شده تأکید کرد: متأسفانه هیچ عزم و اراده ای در سینما و تلویزیون برای حمایت از تولیدات مرتبط با مقاومت اسلامی دیده نمی شود؛ در کشور ما از آثار استراتژیک حمایت جدی نمی شود و متأسفانه خروجی را که نگاه می کنیم می بینیم به هیچ وجه قابل توجه نیست.
این سینماگر یادآور شد: همین چند روز قبل بود که حضرت آقا فرمودمد بر همه واجب است که هر کاری از دست شان برمی آید انجام دهند. من امیدوارم پیام حضرت آقا به گوش مدیران و هنرمندان رسیده باشد. امروز هنرمندان فعال در زمینه رمان و شعر و... به راحتی می توانند بدون هزینه و بدون کمک های جانبی مبادرت به نگارش و تولید اثر کنند. از سوی دیگر در سایر حوزه های فرهنگی و هنری نیز از جمله سینما، موسیقی و... متولیان فرهنگی و هنری باید بستر لازم برای تولید این قبیل آثار را فراهم آورند.
اسحاقی تصریح کرد: همه به خوبی می دانیم که سینما محصول کار یک فرد نیست و یک تیم قوی می خواهد و باید ده ها نفر جمع شوند تا یک پروژه به سرانجام برسد. تولید حتی فیلم کوتاه هم مستلزم یک نوع حمایت جدی از سمت مدیران فرهنگی است. اگر صدا و سیما قرار است به میدان بیاید باید مدیرانش در صف اجرا و تولید باشند و بودجه و لجستیک را تأمین کنند و اگر قرار است سینما این کار را انجام دهد نیز مدیران وزارت ارشاد و سازمان سینمایی باید این کارها را تقبل کنند.
وی تأکید کرد: کار در سینما با کار یک شاعر یا نویسنده فرق دارد؛ آن ها نهایتاً یک قلم و کاغذ می خواهند و می توانند با حداقل امکانات اثرشان را تولید کنند اما تولید یک فیلم سینمایی نیاز به حمایت جدی و همه جانبه نهادهای مختلف و گرفتن مجوزهای مختلف دارد و در ابتدا مدیران فرهنگی باید بسترسازی های لازم را انجام دهند تا فعالان سینما و تلویزیون بتوانند بدون دغدغه مبادرت به تولید آثارشان کنند.
اسحاقی در خاتمه این گفتگو افزود: مدیران همواره همگی شان می گویند که ما دوست داریم چنین آثاری تولید شود اما در میدان عمل اتفاقی نمود پیدا نمی کند و دلیل اصلی آن هم این است که کسی دغدغه ای جدی و عزمی راسخ ندارد.