به گزارش«اطلاعات آنلاین»، افزایش بی رویه قیمت مسکن و اجاره بها، فشار مضاعفی را بر اقشار فرودست و متوسط جامعه وارد می کند. طی 2 سال اخیر پدیده هایی مانند اتوبوس خوابی، اجاره پشت بام و اجاره اتاق گروهی ظهور و بروز یافته و اکنون به عنوان بخشی از واقعیات در کنار بازار متلاطم مسکن خودنمایی می کنند.
رشد نجومی قیمت مسکن به گونه ای است که تقریبا خرید یک واحد مسکونی برای جوانان و البته گروه کثیری از مستاجران به یک رویای دست نیافتنی تبدیل شده است.
البته دولت رئیسی وعده هایی مبنی بر کنترل قیمت ها در بازار مسکن و ساخت سالانه یک میلیون واحد مسکونی داده است.
گزارشهای مرکز آمار از قیمت مسکن در شهرهای منتخب کشور نشان میدهد ۵ شهر تهران، اصفهان، تبریز، شیراز و مشهد گرانترین شهرهای کشور در حوزه مسکن هستند. با توجه به این که بیشترین بازار کار به خصوص برای نیروهای متخصص یا تحصیلکرده نیز در شهرهای بزرگ قرار دارد، بسیاری از افراد چارهای جز تن دادن به شرایط وخیم بازار مسکن این شهرها ندارند. افرادی که ابتدا ناچار به کاهش متراژ خانههای اجاره ای، سپس پایینتر بردن محل زندگی خود میشوند و در نهایت مجبورند به حواشی شهر و یا حتی حلبی آبادها پناه ببرند.
بر اساس گزارش مرکز آمار، هزینه اجاره مسکن در ایران ۳۵ تا ۵۰ درصد هزینههای یک خانوار ایرانی را به خود اختصاص میدهد. این در حالی است که وضعیت صعود قیمتهای رهن و اجاره مسکن در شهرهایی مثل تهران نیز غیرقابل مهار به نظر میرسد. با وجود وعدههای گاه و بیگاه مسئولین و شعارهایی که اغلب بر محور باید و نباید میچرخند، همچنان، تغییر خاصی در وضعیت بازار مسکن رخ نمیدهد و فشار افزایش قیمتها بر دوش مستاجران است.
به تازگی پایگاه خبری فراز دیلی از ظهور پدیده دیگری در حاشیه بازار مسکن خبر داد و نوشت: سری اگر به انبارهای کانتینری در اطراف تهران بزنید، تعداد کانتینرهایی که برای انبار وسیلهها و اثاثیه منزل اجاره شده، توجه شما را جلب خواهد کرد.
در سالهای پیش، این کانتینرها بیشتر برای انبار تجهیزات کارگاهها، مطبها و دفاتر اداری مورد استفاده قرار میگرفت. امروز اما، تغییر کاربری تعداد زیادی از آنها به منظور انبار اثاث خانهها، پرده از یک واقعیت تلخ بر میدارد: تهران، شهروندانش را بیرون میکند!
کمتر کسی را در شهرهای ایران پیدا کنید که این روزها، دغدغه مسکن نداشته باشد. هزینه اجاره مسکن در کشور، به ویژه در تهران به قدری افزایش یافته که تعدادی از شهروندان را به کوچکتر کردن خانهشان و یا مهاجرت به شهرهای حاشیهای محل زندگیشان وادار کرده است.
بنا به آخرین آمار، به طور میانگین حدود ۷۰درصد از درآمدهای هر خانوار ایرانی، صرف اجاره مسکن میشود. طبق آخرین آماری که روزنامه دنیای اقتصاد از وضعیت اجارهخانه در جنوب تهران منتشر کرده، هزینه رهن کامل یک خانه ۵۰ متری در محله «سیمتری جی»، ۴۵۰ میلیون تومان است.
نخستین دردسر کوچکتر شدن خانههای اجارهنشینان و بهحاشیهراندهشدن شهروندان، روی دست ماندن اثاثیه منزلشان است و کمهزینهترین راهی که رگههایی از امید نیمهجانی در آن دیده میشود، انبار کردن این اثاثیه در مکانی ارزان است.
کوچکتر شدن خانهها البته بدترین اتفاقی نیست که به خاطر اجارههای نجومی و سرسامآور برای مستأجران میافتد. کار اکنون به جایی رسیده که بسیاری از خانوادهها دیگر توان اجاره یک واحد با حداقل متراژ را هم ندارند و به ناچار اسباب و اثاثیه خود را در کانتینرهای حاشیه پایتخت انبار میکنند و خودشان به خانه پدر و مادر باز میگردند یا به شهرستان مهاجرت میکنند.
یکی از انبارداران اطراف تهران به خبرنگار فراز گفته که بسیاری از خانوادهها، اثاث منزلشان را با قراردادهای یکساله و دوساله در کانتینرها انبار میکردند اما پس از پرداخت کرایه ماه اول، دیگر خبری از پرداختهای بعدی نبود. یعنی در واقع، خانوادههای به حاشیهراندهشده یا ناچار به مهاجرت، پس از کوچ اجباری قید وسایل و اثاثیه منزلشان را میزنند. گویی که کالبد، قید جوارحش را زده باشد. البته انباردارها پس از مدتی، فکر اینجا را نیز کردند. حالا شما برای انبار اثاث منزل خود، باید اجاره ۶ ماه یک کانتینر را پیشپرداخت کنید.