به گزارش ایکنا، دیدار این هفته کمیته شهدای قرآنی سازمان قرآن و عترت بسیج تهران بزرگ، در اتاقی واقع در یکی از طبقات دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی واقع شد و اعضای این کمیته به همراه تنی چند از فعالان قرآنی از جمله احمد حاجی شریف و محمدحسین فریدونی با سیدعلیرضا دربندی، برادر شهید سیدمحسن دربندی ملاقات کردند.

 

شهید سیدمحسن دربندی؛ متولد 21 دی‌ماه سال 1349 بود و هنوز 18 سالش تمام نشده بود که در 6 مرداد سال 1367 و در جریان عملیات مرصاد به شهادت رسید.

 

سیدعلیرضا دربندی که خود از کارکنان شورای عالی انقلاب فرهنگی است در این دیدار به برخی از خصوصیات بارز و منحصر به فرد برادر شهیدش پرداخت و او را متفاوت از سایر خواهر و برادرانش که با او پنج نفر، 4 برادر و یک خواهر می‌شدند توصیف کرد؛ متفاوت از این نظر که شهید دربندی از همان دوران کودکی، مشی و منش بزرگان را داشت و به جای اینکه همانند هم‌سن و سالان خود، به فکر بازی و گذران دوران کودکی و نوجوانی باشد، علاقه‌مند به حال و هوا و فضای مذهبی بود، در جلسات  و محافل مذهبی حضور می‌یافت، گاه به تقلید از خطیبان مذهبی، با استفاده از پارچه‌هایی، خود را معمم می‌کرد و همچون یک روحانی، مشابه آنها شروع به سخنرانی می‌کرد.

 

 

اما تحول در زندگی کوتاه شهیددربندی از زمانی آغاز شد که او پای درس قرآن احمد حاجی شریف؛ از اساتید قرآنی حاضر شد؛ احمد حاجی شریف پیشکسوت قرآنی نیز در این دیدار در سخنان کوتاهی به این موضوع صحه گذاشت و گفت که شهید دربندی با جدیت تمام در جلسات قرآنی شرکت می‌کرد و البته از صوت و الحان نیکویی نیز در تلاوت قرآن برخوردار بود تا جایی که حتی با سن و سال کم، یکی دو مرتبه تلاوت او از رادیو پخش شد.

 

برادر شهید دربندی به نقش تربیتی والدین در عاقبت بخیری فرزندان اشاره کرد و گفت: سیدمحسن نتیجه این جریان است، خصوصاً مادرم که همه زندگی خود را وقف فرزندانش کرد و البته پدر نیز که از یاران نزدیک نواب صفوی بود، رزق و لقمه حلال بر سر سفره زن و فرزندان خود آورد و نتیجه آن شد که با تقدیم یکی از فرزندان خود در راه انقلاب و امام(ره) عاقبت بخیری را برای خود به ارمغان آوردند.

 

 

جسارت و شجاعت از جمله دیگر خصوصیات شهید سیدمحسن دربندی است چنانکه برادر او می‌گوید با سن و سال کم اما در سال‌های آخر جنگ در اغلب عملیات‌ها حضور فعال داشت؛ او در زمان شهادت 18 سال تمام نیز نداشت اما تا آن زمان در خیلی از عملیات‌ها از جمله نصر هفت شرکت کرده بود که این نشان از موقعیت‌سنجی او داشت که هر جا احساس نیاز می‌کرد در صحنه کارزار حاضر بود. 

 

و اما موعد شهادت؛ چهارم و پنجم مردادماه سال 67 چند روزی بود که از قبول قطعنامه 598 سازمان ملل  و آتش‌بس بین ایران و عراق گذشته بود که گروهک منافقین با چراغ سبز صدام دست به عملیاتی موسوم به مرصاد (فروغ جاویدان) می‌زنند و وقتی اعلام می‌شود که در منطقه اسلام‌آباد غرب نیاز به نیرو برای مقابله با تهاجم این گروهک است، شهید دربندی نیز احساس وظیفه کرده و خود را به منطقه می‌رساند. درگیری سختی درمی‌گیرد که او نیز در جریان این عملیات در  6 مرداد سال 67 به فیض شهادت نائل می‌شود.

 

برادر شهید به این موضوع اشاره می‌کند که در پیکر مطهر برادرم آثار جراحت ناشی از شکنجه نیز به چشم می‌خورد و نشان از این داشت که او پیش از شهادت توسط منافقان نیز مورد شکنجه قرار گرفته بود. به هر حال پیکر این شهید درست در روز عید غدیرخم همان سال تشییع و در قطعه شهدای بهشت زهرا تدفین می‌شود.