دیوید برنت درست در برهه‌ حساسی از تاریخ وارد ایران شد و توانست اتفاقات و حوادثی را ثبت و ضبط کند که به تغییر دائمی حکومت منجر شد. دو ماه سرنوشت‌ساز دی و بهمن ۵۷ که رویدادهای جاری در آن سرنوشت ایران را برای همیشه تغییر داد. مانند بسیاری دیگر از عکاسان خارجی و ایرانی، دیوید برنت نیز در آن زمان از طرف مجله‌ تایم ماموریت یافته بود تا حوادث انقلاب را ثبت و مخابره کند. برخی تصاویر او در همان دوران به عنوان خبر دست اول از خط مقدم حوادث منتشر شد، اما واقعیت این است که در انبوه حضور عکاسان خارجی و ایرانی در دوران انقلاب، عکس‌های برنت به طور ویژه و خاصی در نظر نیامد و انبوهی شد از دیگر تصاویر کم و بیش برجسته‌ای که عکاسان حرفه‌ای و آماتور مختلف در آن زمان در مجلات خارجی و ایرانی منتشر می‌کردند. در واقع شهرت برنت و عکس‌های انقلاب ۵۷ او، خاصه در ایران، پدیده‌ای جدیدتر است و به سال‌های اخیر برمی‌گردد، یعنی حدود 30 سال بعد از انقلاب به واسطه انتشار کتاب عکسی که تصاویر مهم و حتی کمتر دیده‌شده برنت از انقلاب ۵۷ را در خود گرد آورده است. این کتاب که با عنوان «۴۴ روز: ایران و بازسازی مجدد جهان» توسط انتشارات نشنال‌جئوگرافی در سال ۲۰۰۹ چاپ و عرضه شد، حاوی عکس‌های متنوع برنت در طول اقامتش در ایران دوران انقلاب است که تقریبا با خط سیری داستانی از زوال سلطنت و خروج شاه از ایران آغاز شده و با ورود امام و تثبیت جمهوری اسلامی پایان می‌گیرد. برخلاف بیشتر کتاب‌های عکس عکاسان خارجی که در ایران کمیاب یا نایاب است، کتاب ۴۴ روز برنت از معدود کتاب‌هایی بود که تقریبا در همان زمان انتشارش در داخل ایران مورد توجه قرار گرفت و در دسترس بود. کمتر شخص ایرانی مشغول یا علاقه‌مند به فتوژورنالیسم است که در دهه‌ پیش، اسم ۴۴ روز برنت را نشنیده یا کتاب او را تورقی نکرده باشد. کتاب عکسی که سلسله تصاویر منسجمی از انقلاب ۵۷ را یکجا به نمایش می‌گذارد و در کنار روند خطی روایت آن، تنوع زیاد حوادث و اتفاقاتی که پوشش می‌دهد بسیار چشمگیر است. به اینها زوایای دید ناب و کادربندی‌های خاص عکس‌های برنت را نیز باید اضافه کرد تا علت استقبال جامعه‌ عکاسی ایران از این کتاب را بهتر فهمید.