کمال
خيلي‌ها توقع داشتند به دليل نتايج نامطلوب سرخابي‌ها در فصل گذشته، نوع نگاه وزارت ورزش به اين دو باشگاه تغيير کند و شيوه اداره استقلال و پرسپوليس در فصل آينده دگرگون شود اما ظاهرا اگر خيلي چيزها در اين دو باشگاه و به خصوص استقلال تغيير کند قرار نيست در زاويه و نوع نگاه يکسويه وزارت ورزش به آبي‌ها و طرز تفکر خاص حاکم بر اين روابط وزارت و باشگاه استقلال دستخوش تغيير شود و آبي‌ها فصل آينده را در يک فضاي جديد تنفس کنند، فضايي که برآمده از روابط و ضوابط اداري درست باشد و هرچيزي به موقع و سر جاي خودش انتخاب شود.
وقتي وزارت ورزش اعلام کرد براي فصل آينده شاهد استقلال ديگري خواهيم بود که بهتر از فصل قبل نتيجه بگيرد و موفق‌تر عمل کند خيلي‌ها سعي کردند تصورات ذهني خود را از يک باشگاه حرفه‌اي در چهارچوب چارت مديريتي و فني استقلال جستجو کنند اما هرچه جلوتر رفتيم از اين الگو فاصله گرفتيم تا حالا که متوجه شده‌ايم انگار وزارت قيف تغييرات در باشگاه استقلال را برعکس گرفته و اتوبان يک طرفه را با سرعت تمام در مي‌نوردد.
درست در حساس‌ترين زمان تصميم‌گيري درخصوص مسائل استقلال خبر تغييرات در هيأت‌مديره اين باشگاه منتشر شد تا مديران فصل قبل عملا هيچ تأثيري در تصميم‌گيري ها نداشته باشند. مديرعامل هم که به عنوان مديرکل حوزه وزارتي از حالت يک مقام مستقل به عنوان همسوي وزارت ورزش تغيير شکل داد تا اختيار عمل درخصوص کوچک‌ترين مسائل تا موضوعاتي مثل انتخاب سرمربي به مسئولان ارشد وزارت ورزش واگذار شود و حالا اين قيف برعکس به گونه‌اي عمل کرده که ابتدا آقايان منصوريان را به عنوان سرمربي بالاي سر استقلال بگذارند سپس مديرعامل مورد تاييد وزارت امور مربوط به عقد قرارداد وي را به سرانجام برساند و در نهايت هم اعضاي هيأت‌مديره سر سفره آماده بنشينند و مجبور باشند نسخه پيچيده شده از سوي وزارت ورزش را تا آخر فصل تحمل کنند!
واقعا در کجاي دنيا ابتدا سرمربي تعيين مي‌کنند بعدا مديرعامل معرفي مي‌شود و بعدا هيأت‌مديره‌اي منصوب مي‌شود که با رأي دادن به مديرعامل سمت وي را قانوني کند؟