به  گزارش دیجیاتو، نتایج این مطالعه در JAMA Internal Medicine منتشر شده است و نشان می‌دهد دو سوم شرکت‌کنندگان، زمانی که به آن‌ها به‌عنوان پاداش کاهش وزن، پول پیشنهاد شده بود، توانسته بودند به هدف تعیین شده دست پیدا کنند. اما افرادی که وعده پاداش مالی به آن‌ها داده نشده بود، ظاهراً انگیزه کافی برای کاهش وزن نداشتند و نتوانستند به هدف مورد‌نظر برسند و برخی از آن‌ها به نیمی از هدف تعیین‌شده دست پیدا کردند.

کاهش وزن با انگیزه دریافت پاداش مالی

میانگین وزن شرکت‌کنندگان قبل از مطالعه حدود ۱۰۰ کیلوگرم با BMI حدود ۳۸ بود که آن‌ها را در محدوده چاقی بیمارگونه یا چاقی مفرط قرار می‌دهد. افراد شرکت‌کننده در این مطالعه بین ۱۸ تا ۷۰ سال سن داشتند و از خانواده‌های کم‌درآمد بودند و حدود ۸۰ درصد آن‌ها خانم بودند. این مطالعه از نوامبر ۲۰۱۷ تا ماه مه ۲۰۲۱ به طول انجامید.

محققان شرکت‌کنندگان را به سه گروه تقسیم کردند و سپس به آن‌ها گفتند که ۵ درصد وزن خود را کم کنند و به‌صورت تصادفی مشوق‌هایی را به آن‌ها اختصاص دادند. به هر گروه جوایز مختلفی داده شد تا وزن خود را کاهش دهند. از بین این گروه‌ها، به دو گروه مشوق‌های مالی داده شد.

این گروه در صورت کاهش وزن متناسب با برنامه و انجام تمرینات ورزشی پاداش مالی دریافت می‌کرد. برای مثال برای ۷۵ دقیقه فعالیت بدنی در هفته می‌توانستند پاداش ۲۰ دلاری دریافت کنند. میانگین درآمد این گروه ۴۴۰.۴۴ دلار برای کاهش وزن حدود ۴.۵ کیلوگرمی بود.

نتایج نشان داد ۷۵ درصد اعضای این گروه به‌دلیل دریافت مشوق‌های مالی توانسته‌اند به هدف‌گذاری کاهش وزن ۴.۵ کیلوگرمی دست پیدا کنند. حال آنکه افرادی که در گروه بدون انگیزه مالی بودند، حدود ۲ کیلو کاهش وزن داشتند. حتی تعدادی از آن‌ها برنامه کاهش وزن را نیمه کاره رها کردند.