به گزارش خبرنگار مهر، وقتی مجمع انتخاباتی ۱۹ تیرماه سال ۹۶ فدراسیون ژیمناستیک برگزار شد شاید کمتر کسی تصورش را می کرد که پیروز آن انتخابات که اتفاقا نامش خیلی هم در بوق و کرنا شد، برای محکم کردن جای پای خود و رها نکردن صندلی ریاست، چنان کلاف سردرگمی درست کند که هیچ دستی نتواند آن را باز کند. 

البته دوره ریاست زهرا اینچه درگاهی که دو برابر آرا نسبت به کاندیدایی مانند شروین اسبقیان ریاست فدراسیون ژیمناستیک را به عهده گرفت بدون جنجال و حاشیه دست و پاگیری سپری شد، آغاز وقایع این فدارسیون به ثبت نام کاندیداها (خردادماه ١٤٠٠) باز می گردد و اینکه زهرا اینچه درگاهی رئیس وقت فدراسیون تایید صلاحیت نشد.

این مسئله برای اینچه درگاهی به قدری سنگین تمام شد که آغازگر لج و لجبازی فدراسیونش با وزارت ورزش شد و کار حتی به شکایت او از معاون وقت وزارتخانه هم کشیده شد. اینچه درگاهی از همین آب گِل آلود ماهی هم گرفت چون از  جو متشنج شده، برای ارسال اساسنامه فدراسیون به فدراسیون جهانی و گرفتن تاییدیه آن بهره لازم را برد، اساسنامه ای که در آن منافع رئیس برای ماندن و ادامه ریاست بیش از هر مسئله ای پررنگ شده بود.

اینگونه او تا دی ماه سال گذشته (۱۴۰۰) از صندلی ریاست تکان نخورد در حالیکه دوره قانونی اش ۱۹ تیرماه تمام شده بود. البته در نهایت برخی فشارهای داخلی به کنار رفتنش منجر شد اگر چه تا به امروز با وجود دیدارهای انجام شده، احکام صادر شده بسیار و تصمیم گیری های صورت گرفته هنوز فدراسیون ژیمناستیک و انتخاباتش در وضعیت مجهول به سر می برند. 

نقش منفعل وزارت ورزش در آشفتگی های ژیمناستیک

حدود ۱۵ ماه است که فدراسیونِ همیشه آرام و بی سر و صدای ژیمناستیک درگیر حواشی انتخاباتی شده است که سر منشا همه آنها رئیس پیشین و اقدامش برای انحصاری کردن ایمیل فدراسیون بوده است با این حال وزارت ورزش چه اقدام کارسازی جز تعیین پی در پی سرپرست و تصمیمات متزلزل انجام داد!

وقتی زهرا اینچه درگاهی با زور و فشار از فدارسیون ژیمناستیک رفت، نایب رئیس اولش یعنی حمید احمدی سرپرست فدراسیون شد. البته دبیر پیشین فدراسیون همچنان کنار سرپرست حضور داشت و همین مسئله هم کمک حال شد برای اینکه هیچ حرف و تصمیم و رفت و آمدی در فدراسیون از چشمان رئیس سابق (اینچه درگاهی) پنهان نماند. 

احمدی در میانه راه سرپرستی، بازنشسته شد و همین هم مزید بر علت شد تا وزارت ورزش بعد از ۶ ماه اقدام به تعیین سرپرست دیگری برای فدراسیون ژیمناستیک کند. بدین ترتیب زهره مرزوقی سرپرست جدید فدراسیون ژیمناستیک شد که البته اعتبار حکمش بیشتر از دو ماه دوام پیدا نکرد چون هفته گذشته (۳۱ شهریورماه) عابد حقدادی حکم سرپرستی گرفت. 

عابد حقدادی سومین سرپرست فدراسیون ژیمناستیک طی هشت ماه گذشته به حساب می آید در حالیکه هنوز مشخص نیست سرانجام انتخابات فدراسیون چه خواهد شد. وزارت ورزش پیش از این دوم شهریورماه را به عنوان زمان آغاز نام نویسی از کاندیداها مشخص کرده بود اما بعد از گذشت دو روز کاری از این مهلت به بهانه لزوم بررسی مجدد اساسنامه، ادامه فرآیند لغو و به زمان دیگری موکول شد که هنوز مشخص نیست.

همه اینها در حالی است که یکی از دو بهانه عمده سفر اروپایی وزیر ورزش به لوزان همین فدراسیون ژیمناستیک و اوضاع پیچیده انتخاباتی اش بود. در آن سفر حمید سجادی همراه رضاصالحی امیری رئیس وقت کمیته ملی المپیک در ملاقات با مقامات جهانی فدراسیون ژیمناستیک گزارشی از شرایط داخلی این رشته را ارائه کردند. نتیجه عمده هم تاکید مقامات جهانی مربوطه بر انجام سریع انتخابات بود، کسانی که پالس های خوبی بابت پیگیری های‌شان به ایران نمی دادند و حتی گرایش به تهدید و اعمال قدرت هم داشتند. 

با این حال تا به امروز جز جابه جایی سرپرست و تعیین زمان نام نویسی از کاندیداها و لغو آن، هیچ اقدام امیدوارکننده دیگری در مورد ژیمناستیک و انتخاباتش انجام نشده است. 

کاری جز تعیین سرپرست انجام دهید

طی یک سال گذشته که فدراسیون ژیمناستیک و حواشی داخلی و تهدیدهای خارجی رو در روی هم قرار گرفته اند، وزارت ورزش نه تنها باری از روی دوش این فدراسیون برنداشته بلکه با بی تدبیری اوضاعش را هم بدتر کرده است وگرنه تا به امروز حداقل باید وضعیت کاندیداها مشخص می شد نه اینکه از ادامه نام نویسی از آنها هم جلوگیری شود.

دود این آشفتگی و درایتی که برای کنار زدن آن نیست بیشتر از همه به چشم اهالی ژیمناستیک رفته که به خاطر شرایط ایمیل فدراسیون و اینکه همچنان در اختیار رئیس سابق است حتی فرصت حضور در رویدادی مانند مسابقات ایروبیک ژیمناستیک و آکروژیم ژیمناستیک قهرمانی آسیا را هم از دست دادند یا اگر هم در رویدادی مانند بازی های اسلامی شرکت کردند نتوانستند نتیجه قابل توجهی به دست بیاورند. 

بد نیست وزارت ورزش در رابطه با فدراسیون ژیمناستیک به جز تعیین سرپرست اقدام کارساز دیگری هم انجام دهد آنگونه که این فدراسیون را به مجمع انتخاباتی نزدیک و نزدیک تر کند نه اینکه موجب سنگین شدن سایه تهدیدات و فشارهای خارجی شود.