تیمی از دانشگاه لیسبون، مؤسسه فناوری ماساچوست، دانشگاه سوربن، دانشگاه فنی آیندهوون و مؤسسه تحقیقات انرژی بنیادی هلند روشی را برای مهار و پردازش منابع محلی جهت تولید محصولات در مریخ، ارائه کرده اند.

به گزارش سیناپرس، یک تیم بین المللی از محققان، راهی مبتنی بر پلاسما برای تولید و جداسازی اکسیژن در محیط مریخ ارائه داده اند. این یک رویکرد مکمل برای آزمایش استفاده از منابع اکسیژن در محل ناسا در مریخ است. چنین سیستمی می تواند نقش مهمی در توسعه سیستم های پشتیبانی از حیات در مریخ و مواد اولیه و مواد شیمیایی پایه ای لازم برای پردازش سوخت ها، مصالح ساختمانی و کودها داشته باشد.

شرایط طبیعی در سیاره سرخ تقریباً برای استفاده از منابع درجا توسط پلاسما ایده آل است، زیرا جو آن عمدتا از دی اکسید کربن تشکیل شده است که می تواند برای تولید اکسیژن شکافته شود و فشار آن برای اشتعال پلاسما مطلوب است. با این حال دو مانع بزرگ بر سر راه تولید اکسیژن در مریخ (Mars) قرار دارند.

محققان توضیح داده اند، اولین مانع، تجزیه مولکول های دی اکسید کربن برای استخراج اکسیژن است. زیرا شکستن مولکولی بسیار دشوار است. به گزارش سیناپرس، دومین مشکل، جداسازی اکسیژن تولید شده از یک مخلوط گازی شامل دی اکسید کربن و مونوکسید کربن، است. در این مرحله پلاسما می تواند مفید واقع شود. پلاسما چهارمین حالت طبیعی ماده است و حاوی ذرات باردار آزاد مانند الکترون ها و یون ها است.

پژوهشگران افزوده اند، زمانی که الکترون های گلوله مانند با یک مولکول دی اکسید کربن برخورد می کنند، می توانند مستقیماً آنرا تجزیه کنند یا انرژی را برای ایجاد ارتعاش انتقال دهند. این انرژی می تواند تا حد زیادی به تجزیه دی اکسید کربن هدایت شود. ما به همراه همکارانمان در فرانسه و هلند، اعتبار این نظریه ها را به طور تجربی نشان دادیم. علاوه‌براین، گرمای تولید شده در پلاسما برای جداسازی اکسیژن نیز مفید است.

اکسیژن، کلید ایجاد محیطی قابل تنفس و همچنین نقطه شروع تولید سوخت و کود برای کشاورزی در مریخ است. تولید محلی سوخت برای ماموریت های آینده مهم خواهد بود و همه این ها برای استقرار انسان در آینده در مریخ ضروری هستند.

محققان اظهار داشته اند، فناوری پلاسما می تواند با تفکیک مولکول های دی اکسید کربن برای تولید سوخت های سبز و بازیافت مواد شیمیایی، به مقابله با تغییرات آب و هوایی روی زمین نیز کمک کند.

نتایج تحقیقاتی در مجله Applied Physics منتشر شده اند.