زندگی در روستای ییلاقی چروده، آرام به دور از سر و صدا جاری است، شادی و غم در آن تقسیم می‌شود، اهالی این روستای زیبا به هم نزدیک ترند و همسایه از حال همسایه خبر دارد، خانه‌های زیبای این روستا با سبک معماری خاصی ساخته شده که قدمت اغلب آن‌ها به بیش از یک قرن می‌رسد، طراوت و زیبایی روستا‌های ییلاقی رضوانشهر و پره سر را دو چندان می‌کند.

وجود چشمه‌های متعدد و پر آب و وجود زمین‌های حاصلخیز، کشاورزی در این روستا رونق چشمگیری دارد به طوری که کمتر زمینی را می‌توان مشاهده کرد که در آن محصولی وجود نداشته باشد و کشت و کاری در آن صورت نگرفته باشد.

مردم خونگرم و میهمان‌نواز چروده در کنار طبیعت زیبا و بکر منطقه، با دیدن هر تازه واردی خوشحال می‌شوند و از آنان با مهربانی رفتار می‌کنند، ساکنان این روستای زیبا به زبان مادری خود یعنی تالشی صحبت می‌کنند.

گاهی برای درک یک طبیعت زیبا باید از شهر دور شد و به روستا سفر کرد و روستا‌های شهرستان رضوانشهر از طبیعت بکر و زیبا برخوردارند که نمی‌توان آن‌ها را در قاب تصویر دید و برای تماشای این زیبایی‌ها باید به این مناطق سفر کرد.

باغ‌های سرسبز، کوه‌های بلند پوشیده از جنگل، درختان بلند و مقاوم، کوچه باغ‌ها، چشمه سار‌ها و رودخانه‌های جاری این مناطق مکانی امن برای لذت بردن از طبیعت بکر است و بی‌شک تجربه‌ای فراموش نشدنی برای گردشگران خواهد بود.

چَروَدِه از روستا‌های ییلاقی بسیار زیبا با استعداد‌های بالقوه کشاورزی و توریستی با جاذبه‌های طبیعی از جمله کوهستان‌های اطراف و رودخانه خروشان و پر آب با چندین آبشار بزرگ و کوچک در سراسر مسیر خود و باغات میوه، گردو و زمین‌های کشاورزی با خاک حاصلخیز و چشمه‌های پر آب و بنا‌های قدیمی با معماری سنتی خاص خود در دل کوهستان‌های زیبای رضوانشهر و در فاصله ۳۳ کیلومتر از شهر پره سر قرار دارد.

عمده ساکنان این روستا را ایل بزرگ چراج با مردمانی ساده، بی آلایش و سخت کوش تشکیل می‌دهند و حدود نیمی از ساکنان روستا طول سال را در آن بسر می‌برند و سایر ساکنان آن افرادی هستند که به جلگه گیلان برای سکونت و کار مهاجرت کرده اند و عموما در شهر پره سر و آبادی‌های اطراف آن و مرکز دهستان دیناچال و روستا‌های پیرامون آن سکونت دارند.

معماری و بافت ساختمان‌های روستا

بافت ساختمان‌های مسکونی در «چَروَدِه» از معماری منحصر به فرد خود تشکیل شده‌است و عمده این ساختمان‌ها با مصالح کاهگلی و سنگ طبیعی و چوب به صورت ویلایی و با دیوار‌هایی قطور و تماماً از مالات کاهگل و سنگ‌های طبیعی استخراجی از کوهستانها، بنا شده اند.

کلافی از جنس چوب جنگلی در هر چهار الی پنج رج از دیوار ارّه کشی شده که اصطلاحاً در زبان محلی به «نالکشی» و یا «نعلکشی» موسوم است، وجود دارد این کار باعث استحکام و پابرجایی سازه میشود همانند آروماتوری قوی مانع از گسستگی و از هم پاشیدن دیوار‌ها میشود.

ساختمان‌ها به واسطه بنا شدن در زمین‌های شیب دار نوع خاصی از معماری را دارند که مختص مناطق ییلاقی و کوهستانی تالش است و این ساختمان‌ها عموما از سه یا چهار اتاق تشکیل شده اند.

پای صحبت سپیدچهرگان روستای چروده

عباسقلی رحیمی می‌گوید: در گذشته‌های نه چندان دور که راه ماشین رو در روستا وجود نداشت تمامی رفت و آمد‌ها توسط چهارپایان و عموماً با اسب و قاطر در راه‌های کوهستانی و صعب العبور و در بعضی اوقات با پای پیاده صورت می‌گرفت، ولی امروزه با انواع وسایط نقلیه و بصورت ماشینی انجام میگیرد.

وی در ادامه با اظهار ناراحتی می‌گوید: خبر‌های بدی از روستا‌های اطراف بگوش ما می‌رسد که موجب نگرانی همه ما شده است، مردم به دلیل فشار‌های اقتصادی و تنگناه‌های موجود، زمین و منازلشان را به افراد غیربومی می‌فروشند که در نهایت این خانه‌های زیبا تخریب و به جای آن آپارتمان سازی می‌کنند.

رحیمی ادامه داد: سکونت افراد غیربومی در جمع مردم این روستا موجب تغییر در سبک زندگی و فرهنگ روستائیان خواهد شد که این موضوع در درازمدت عواقبی به همراه دارد.

این مرد کهنسال اهل چروده در ادامه با اشاره به شغل ساکنان این روستا در گذشته می‌گوید: در گذشته شغل ساکنان این روستا دامداری، کشاورزی و کشت گندم بود که برای تبدیل گندم‌های موجود به آرد، آنرا به آسیاب‌های آبی می‌بردند.

وی افزود: هم اکنون هر یک از ساکنان در بخش زیادی از زمین‌های تحت مالکیت خود به کشت انواع محصولات از قبیل میوه‌های جالیزی، حبوبات، گندم و دامداری مبادرت می‌کنند و برای مصارف خود و دیگران روانه بازار می‌کنند.

محمدصمد بخشی پور و ظریفه کلانتری، زوج سالخورده دیگری از ساکنان روستای زیبای چروده با مهربانی و گشاده رویی، خبرنگار ایرنا را به منزل شان دعوت کردند و ضمن بیان خاطرات و زیبایی‌های روستا گفتند: فرزندان ما زندگی شهری را انتخاب کرده اند و از این روستا رفته اند و ما تنها هستیم.

این زوج مهربان می‌گویند: در ۲ نقطه از منطقه پره سر (منطقه جلگه و کوهستان) سکونت داریم و همه ساله با سپری شدن حدود یک ماه از فصل بهار به چروده می‌آییم و تا نیمه پائیز و جمع آوری محصولات باغی و میوه‌های درختان در این روستا می‌مانیم.

آنان ادامه می‌دهند: هفت فرزند "چهار پسر و سه دختر" هستیم که همه آن‌ها ازدواج کرده اند، آنان معمولا آخر هفته‌ها و ایام تعطیل به همراه نوه هایمان به دیدن ما می‌آیند و از دیدنشان خوشحال می‌شویم.

این زوج قدیمی ضمن اشاره به محصولات باغی و انواع میوه در باغات روستای چروده می‌گویند: در این روستا، علاوه بر زمین‌های کشاورزی باغات بزرگ و متعدد میوه و گردو وجود دارد که عبارتند از سیب، گلابی، گیلاس، آلو، به، انگور، فندق، انجیر، ازگیل و ... که اقتصاد خانوار‌ها را تأمین می‌کنند.

بخشی پور افزود: تولید گردو را میتوان یکی از منابع مهم درآمد برای روستاییان در این مناطق برشمرد، چون با فروش بخشی از گردو مازاد بر نیاز خود، بخشی از مخارج زندگی را تامین می‌نمایند.

رضوانشهر با حدود ۸۰ هزار نفر جمعیت، دو بخش به نام‌های مرکزی و پره سر و ۱۲۰ روستا در ۷۰ کیلومتری غرب مرکز استان گیلان واقع شده است.

منبع ایرنا