شناسهٔ خبر: 55543850 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: روزنامه ستاره‌صبح | لینک خبر

معرفی کتاب

کتابی درباره تأثیر اجزای بشقاب غذا بر حالات روحی

صاحب‌خبر -

کتاب «اندیشیدن و آشپزی» به مخاطبش می‌گوید اجزای بشقاب غذا با القای دیدگاه‌ها، عواطف و حالات روحی، چگونه می‌توانند کمک کنند تا با چالش‌های هستی مواجه شویم. به گزارش هنرآنلاین، این کتاب پس از ارائه مانیفستی در باب خوراک، به طرز تهیه غذاها مانند لیموترش، انجیر، آووکادو، نعنا، عسل، پسته، قارچ، گردو، شکلات تلخ و ریواس پرداخته و در ادامه در مطالبی چون «از خودمان مراقبت کنیم»، «در معیت دوستان»، «رابطه‌های عاطفی» و «به قدر کفایت خوب»، «غذاهایی که ما را به تفکر وامی‌دارند» ادامه یافته و با عنوان «گفت‌وگو» پایان یافته است.

دستور غذاهایی برای جسم و جان
از میان حواس پنج‌گانه، بیش از همه حس بینایی و شنوایی به کمک انسان می‌آیند. حس چشایی بیشتر اوقات چندان جدی گرفته نمی‌شود. آنچه در کتاب «اندیشیدن و آشپزی» به آن پرداخته شده همین حس چشایی است و این‌که تا چه حد نقش آن در ایجاد انواع حس‌وحال‌های روانی و القا انواع مختلف فکر، مغفول مانده است. غذا خوردن و غذا درست کردن، هر یک به نحوی می‌توانند ما را وارد حال‌وهوایی کنند که شاید باقی حواس پنج‌گانه کمتر از عهده آن برآیند. در این کتاب دستور غذاهایی برای جسم و جان آمده است.

تأثیر آشپزی و غذا خوردن بر سلامت روانی
در سال‌های اخیر، نقش غذا در سلامت جسمی بشر مورد توجه قرار گرفته است، اما آنچه چندان به آن توجه نشده تأثیر آشپزی و غذا خوردن بر سلامت روانی و هوش عاطفی انسان‌هاست. این اثر به مخاطبش می‌گوید اجزای بشقاب غذا با القای دیدگاه‌ها، عواطف و حالات روحی، چگونه می‌توانند کمک کنند تا با چالش‌های هستی مواجه شویم. غذا می‌تواند مهم‌ترین ایده‌های زندگی را در خود جمع کند، نگه دارد و انتقال دهد. در بخشی از این کتاب آمده است: «طبعاً همه ما از غذا خوردن لذت می‌بریم، اما در حالت عادی فکر نمی‌کنیم آنچه در بشقابمان قرار داده‌ایم معنای خاصی دارد. البته «فریدریش نیچه»، فیلسوف آلمانی که در قرن ۱۹ می‌زیست، به‌گونه‌ای متفاوت می‌اندیشید. او در ژانویه ۱۸۷۷، در اوایل دهه چهارم زندگی‌اش، هنگامی‌که در ایتالیا اقامت داشت، در نامه‌ای که به مادرش نوشت اشاره کرد چیزی کشف کرده که در سعادت نوع بشر نقشی اساسی دارد. ممکن است فکر کنید این کشف مربوط می‌شود به دیدگاه مشهور نیچه درباره نقش حسادت و انتقام در هدایت زندگی بشر مدرن.» در حقیقت آنچه مدنظر نیچه بود هیچ‌کدام از این مفاهیم نبود بلکه کشف او مربوط می‌شد به حیطه آشپزی: او یاد گرفته بود چطور می‌شود ریسوتو را خوشمزه و خوب درست کرد. برای نیچه، ریسوتو نوعی دیدگاه جامع نسبت به کل زندگی بود. ریسوتو اگر به درستی طبخ شود، در عین این‌که پر از چاشنی است، پرزهای چشایی را نمی‌آزارد، در عین سبکی آدمی را راضی از سر میز بلند می‌کند و با خوردنش احساس می‌کنید بدنتان سم‌زدایی شده و پر از انرژی شده‌اید. ریسوتو شما را به منش خاصی دعوت می‌کند: دست از جدیت بردارید، رک‌ و روراست و شوخ‌وشنگ باشید و سرشار از شور زندگی. نیچه دوست داشت نوشته‌هایش و شخصیتش به ریسوتو شبیه باشند. نشر هنوز کتاب «اندیشیدن و آشپزی» جستارهایی برای زندگی تألیف موسسه مدرسه زندگی را با ترجمه نادیا فغانی منتشر کرده است. این اثر با توافق «آلن دوباتن» و موسسه مدرسه زندگی به چاپ رسیده است.

نظر شما