خبرگزاری فارس فیروزآباد؛ ابوالفتح رضایی: خبرنگاری از جمله شغل هایی است که با ابزار «خبر» و «قلم» می کوشد محصولی پر از اندیشه، تفکر، تذکر و تامل را برداشت کند، افرادی که مشکلات اجتماعی، اقتصادی و سیاسی را پیگیری می کنند و برای انتشار آن خود را مسوول می دانند و تا زمانی که صدا و خواسته های مردم را به گوش مسئولان نرسانند، آرام نمی نشینند حتی اگر در این راه مواخذه یا دچار آسیب شوند.

خبرنگار، مطالبه‌گری است به عنوان واسط میان مردم و مسوولان جانفشانی می کند

این در حالی است که خبرنگار آن قدر که در زمینه پرداختن به امور جامعه و مطالبه‌گری به عنوان واسط میان مردم و مسوولان جانفشانی می کند، در مورد خود مطالبه‌گری نمی‌کند و همواره با درآمد اندک خبرنگاری، روزگار می گذراند.

زیرا برعکس همه مشاغل که عهد و قراردادهای کاری بر اساس چیدمان حقوقی شکل می گیرد، حوزه خبر و خبرنگاری، شغلی است که نه تنها حقوق و دستمزد خاصی ندارد بلکه سرما و گرما، زمان و مکان نیز نمی شناسد. بر همین اساس، فردی را می طلبد که سراپا عشق و استعداد باشد و بی باکی و استقامتی دوچندان در چنته داشته باشد.

خبرنگار فردی است که در هر رویداد، بحران و اتفاق کوچک و بزرگ همواره آماده‌باش است تا افکار عمومی را از اخبار و گزارش‌های مستند، صادقانه و حرفه‌ای خود در مسیر صحیح هدایت کند و حتی در موارد لازم با جریان‌سازی خاص طیف وسیعی از جامعه را به سمت آن رویداد و مدیریتی صحیح سوق دهد.

شاید کرونا در قرن اخیر از دشوارترین و پر استرس‌ترین جبهه‌های حساس و حیاتی برای خبرنگاران در امر اطلاع‌رسانی و آموزش مردم در مواجهه با این پدیده شوم و مرگبار بود است.

خبرنگار، با درد مردم درد می‌کشد و با بی‌تفاوتی برخی نیز در مدیریت اجرایی، واکنش نشان می دهد

خبرنگار اسلحه‌ای به قدرت قلم‌ها، چشمی به وسعت دوربین‌ها و جریانی تاثیرگذار به نعمت کلام و بیان دارد که می‌تواند بهترین راهبردها را در جامعه به سرعت اجرا کند و در زمان کمی انبوهی از افکار، اراده‌ها و حتی افراد و نهادها و مجموعه‌ها را در کنار هم برای انجام رویدادی خاص و مورد نیاز جامعه بویژه برای ایجاد روحیه و همدلی در بحران‌ها منسجم و متمرکز کند.

آری! دنیای امروز که با رسانه و ارتباطات اجتماعی فضای مجازی به هم پیوند خورده است بهترین و بیشترین ظرفیت اطلاع‌رسانی را به منصه ظهور گذاشته است.

خبرنگار،  سپر بلای برخوردها

خبرنگار با گریه مردم می‌گرید، با شادی مردم می‌خندد، با درد مردم درد می‌کشد و با بی‌تفاوتی و بی‌مسوولیتی برخی نیز در مدیریت اجرایی خون گریه می‌کند و نیشتر از قلم بر جان می‌زند.

خبرنگار سپر بلای برخوردها، تحقیرها و شاید سالی یکبار در جایگاه تقدیرها و روزی به نام روز خبرنگار لوح تقدیر دریافت و بر مسوولیتی خطیر و سرنوشت‌ساز رسالت قلم را معنا می‌کند.

انتهای پیام/س