یک مطالعه جدید نشان می دهد که زنان بیشتر از مردان به بیماری مزمن انسدادی ریه مبتلا می شوند و اندازه کوچکتر مجاری هوایی آنها ممکن است دلیل آن باشد.

به گزارش مهر به نقل از هلث دی نیوز، محققان خاطرنشان کردند اگرچه در مردان هنوز میزان تشخیص بیماری مزمن انسدادی ریه (Lung) و مرگ بیشتر است، ولی هم تغییر در رفتار سیگار کشیدن و هم افزایش شهرنشینی باعث افزایش تعداد موارد این بیماری در زنان شده است.

دکتر «سوریا بهات»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه آلاباما، گفت: «شیوع بیماری مزمن انسدادی ریه در زنان به سرعت به آنچه در مردان مشاهده می شود نزدیک شده است.»

بهات خاطرنشان کرد: «زمانی که مجاری هوایی به دلیل کشیدن سیگار باریک می شود، تأثیر آن بر علایم و بقاء در زنان بیشتر از مردان است.»

او در ادامه افزود: «تفاوت در ابعاد مجاری هوایی، و تأثیر بیشتر تغییرات در اندازه مجاری هوایی بر نتایج بالینی در زنان، قابل توجه بود، زیرا بنظر میرسد زنان محافظت کمتری دربرابر ابتلاء به بیماری مجاری هوایی و بیماری مزمن انسدادی ریه دارند.»

بیماری مزمن انسدادی ریه گروهی از بیماریها هستند که شامل آمفیزمو برونشیت مزمن است. آن ها میتوانند باعث انسداد جریان هوا و مشکلات تنفسی شوند.

در این مطالعه، محققان داده های نزدیک به ۱۰ هزار نفر را که سیگاری بودند، قبلاً سیگار (cigarette) می کشیدند و هرگز سیگاری نبودند، تجزیه و تحلیل کردند.

شرکت کنندگان ۴۵ تا ۸۰ ساله بودند و بین ژانویه ۲۰۰۸ تا ژوئن ۲۰۱۱ در ۲۱ مرکز بالینی در سراسر آمريکا تحت درمان قرار گرفتند و سپس تا نوامبر ۲۰۲۰ تحت پیگیری بودند.

سی تی اسکن از هفت معیار اندازه و عملکرد مجاری هوایی، از جمله ضخامت دیواره راه هوایی، درصد سطح دیواره، حجم راه هوایی و تعداد کل راه هوایی استفاده کرد. پس از محاسبه هر متریک راه هوایی، محققین سن، قد، نژاد، شاخص توده بدنی، مقدار بسته مصرف سیگار در سال، وضعیت فعلی سیگار کشیدن و ظرفیت کل ریه را بررسی کردند.

این تیم دریافت که در ۴۲۰ نفری که هرگز سیگار نکشیدند، مردان دیواره های راه هوایی ضخیم تری نسبت به زنان داشتند. بعد از محاسبه قد و ظرفیت کل ریه، ابعاد لومن راه هوایی در زنان کم تر از مردان بود.

در ۹۳۶۳ سیگاری فعلی و سابق، مردان ضخامت دیواره بیشتری داشتند و زنان قطر لومن باریک تری داشتند. تغییر واحد در هر یک از اندازه گیری های راه هوایی منجر به عملکرد پایین تر ریه، تنگی نفس بیشتر، کیفیت پائین تر زندگی، و بقای بدتر در زنان در مقایسه با مردان شد.

بهات گفت: «این تفاوت های جنسیتی باید در توسعه درمان های جدید برای بیماری های مجاری هوایی لحاظ شود.»