شناسهٔ خبر: 54976477 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: روزنامه هفت‌صبح | لینک خبر

حرف‌های داغ هفته اهالی سینما و تلویزیون

صاحب‌خبر -

پیمان جبلی: باید به حوزه نمایشی بیشتر از دوره‌های قبل توجه شود؛ ما تمرکزمان را در این دوره روی همین موضوع قرار داده‌ایم که در حوزه نمایشی ساخت سریال از نقطه تولد طرح و ایده تا شکل‌گیری داستان مبتنی بر پژوهش، بعد از آن فیلمنامه جذاب و فیلمنامه مبتنی بر نیازهای جامعه بتوانیم ان‌شاءالله فرآیند مؤثرتر و مفیدتری را اجرا کنیم؛ ان‌شاءالله ثمره‌اش را به‌طور طبیعی در سال آینده خواهید دید. روال تولید سریال‌ها کمافی‌السابق ادامه دارد، بررسی طرح‌ها، فیلمنامه‌ها و طرح‌های نمایشی که ارائه می‌شود براساس نیازهای سازمان صداوسیما و نیازهایی که صورت می‌گیرد، ادامه دارد. ما همزمان در حال بهینه‌سازی فرآیند تولید و ادامه فعالیت تولید نمایشی هستیم. تسنیم / ۱۲ تیر

احسان علیخانی
قبل از اینکه پروژه «جوکر» راه بیفتد، با حضور بچه‌های تئاتر و استندآپ کمدین، چهار تا ضبط گرفتیم. اولی خوب از آب در نیامد و واقعا ترسیدم. در یک مقاطعی نا امیدترین بودم. می‌گفتم نمی‌شود.برای دومین بار یک سری بچه‌های تئاتری جدی‌تر آمدند کمک‌مان کردند. بعد از ضبط سوم، حس کردم ده پانزده درصد داریم به هدف نزدیک می‌شویم و آن وقت تازه با سیامک انصاری وارد گفت‌وگو شدم. ضبط صفرمان را با سیامک و بچه‌های تئاتر و استندآپ کمدین گرفتیم. گفتم اگر بیست سی درصد خود برنامه جذاب باشد با خلاقیت شرکت کننده‌ها و همراهی بچه‌های نویسنده‌ و … کار خوب از آب درمی‌آید و بالاخره هم شد. برنامه جوکر/ ۱۳ تیر

سید‌جواد هاشمی
وقتی مردم به رستوران می‌روند به عنوان مثال برای هر پرس غذا ۳۵۰ هزار تومان هم پرداخت می‌کنند، در حالی که با پول یک پرس چلو گردن ۱۰ نفر می‌توانند سینما بروند. عجیب‌تر این است که هنوز می‌گویند پول بلیت سینما گران است، در چنین شرایطی من به‌عنوان یک تهیه‌کننده با افزایش این چنین قیمت‌ها چه کار باید کنم؟ چنین فضایی با هدف سخت کردن شرایط برای تهیه‌کننده بخش خصوصی است چرا که یک نگاه عاقلانه نشان می‌دهد اگر برای یک فیلم سینمایی ۱۰میلیارد تومان هزینه کرده باشیم، حتی بعد از گذشت یک سال و نیم، ۵۰ میلیارد تومان هم بفروشد باز هم تهیه‌کننده از نظر اقتصادی ضرر می‌کند. خبرگزاری مهر/ ۱۴ تیر

سیروس میمنت
به نظرم «جوکر» برنامه نویی در کشورمان بود که برای اولین بار اتفاق می‌افتاد.قصد ما خدایی ناکرده توهین و بی‌احترامی به جامعه کم توان جسمی نبود، ما با آنها زندگی می‌کنیم پس چرا باید کم توانی همنوع خودمان را به تمسخر بگیریم؟ما بزرگتر از چارلی چاپلین در عالم سینما نداشتیم. او مگر چطور راه می‌رود؟ یا لورل و هاردی که به لحاظ ذهنی کم توان هستند. اتفاقاً اگر درباره اینگونه افراد صحبت نکنیم درست نباشد، منتهی نه به شکل توهین آمیز بلکه به شکل درست. اگر ما درباره کم توانان صحبت می‌کنیم یعنی فراموششان نکرده‌ایم، یعنی ما آنها را می‌بینیم و با آنها زندگی می‌کنیم. ایسنا/ ۱۱ تیر

قاسم جعفری
سانسور سریال‌ها خیلی بیشتر شده. البته آن زمان هم ممیزی بود با این حال برخی ممیزی‌ها ممیزی درستی بود. مثلاً می‌گفتند این شخصیت دارد به پدرش توهین می‌کند. من می‌گفتم دمشان گرم. چرا به ذهن خودم نرسید؟موقعی که من در تلویزیون کار می‌کردم مدیری که روبه‌روی من می‌نشست صاحب یک شعور و دانشی بود و با من بحث می‌کرد. سر سریال «زندگی زیباست» از زمان تولید تا پخش چهار مدیر عوض شد که این موضوع خنده‌دار است.یکی از مدیران وقتی جلسه‌مان تمام شد، گفت اجازه می‌دهید یک عکس سلفی با هم بگیریم؟ می‌خواهم به همسرم بگویم من با کارگردان خط قرمز جلسه داشتم. اینها درد است. ایرنا/ ۱۲ تیر

برچسب‌ها:

نظر شما