شناسهٔ خبر: 54950101 - سرویس علمی-فناوری
نسخه قابل چاپ منبع: جوان | لینک خبر

۱۰ انشا درباره آسیب‌های شبکه‌های اجتماعی

کیفیت گفتگو در رسانه‌های اجتماعی افتضاح است!

روزنامه جوان

گاهی اوقات واقعاً آرزو می‌کنیم ابزار‌هایی مانند آیفون (یا هر گوشی هوشمند دیگر)، لپ‌تاپ، آی‌پد، تبلت و ... اختراع نشده بودند. تردیدی نیست که این ابزار‌ها بسیار مفید و در عین حال سرگرم‌کننده هستند، اما روشی که نوجوانان از این ابزار‌های دنیای نوین استفاده می‌کنند، در واقع آنان را به بردگانی در دست شبکه‌های اجتماعی تبدیل کرده است و بدتر از آن اینکه والدین امکان عمل چندانی در مقابل این پدیده ندارند.

صاحب‌خبر -

گاهی اوقات واقعاً آرزو می‌کنیم ابزار‌هایی مانند آیفون (یا هر گوشی هوشمند دیگر)، لپ‌تاپ، آی‌پد، تبلت و ... اختراع نشده بودند. تردیدی نیست که این ابزار‌ها بسیار مفید و در عین حال سرگرم‌کننده هستند، اما روشی که نوجوانان از این ابزار‌های دنیای نوین استفاده می‌کنند، در واقع آنان را به بردگانی در دست شبکه‌های اجتماعی تبدیل کرده است و بدتر از آن اینکه والدین امکان عمل چندانی در مقابل این پدیده ندارند. شیوه زندگی نوجوانان نسبت به ۲۰ سال پیش کاملاً تغییر کرده است. اکنون شاهد کاهش چشمگیر ارتباطات چهره به چهره هستیم؛ واقعیتی که توانایی نسل جدید را برای تعامل با دیگران به صورت گفتاری تقلیل داده است. مقاله زیر بر اساس نتایج بررسی انشا‌های کلاس دهم در مدارس امریکا تهیه شده است و هدف از آن بحث در مورد معایب شبکه‌های اجتماعی و تأثیر آن بر رشد سالم جوانان است. این موارد عیناً از نوشته‌های نوجوانان نقل‌قول شده است. نقل‌قول‌ها برای خیلی از ما آشناست، زیرا ممکن است وصف حال خودمان یا نوجوانان‌مان هم باشد. در اینجا ۱۰ نقل قول را که به مهم‌ترین مضرات استفاده از شبکه‌های اجتماعی اشاره دارند، برشمرده‌ایم.
فاقد ارتباط عاطفی
«چند هفته پیش، من و یکی از دوستانم باهم دعوا کردیم و به من توضیح داد چرا دو هفته به من بی‌محلی کرده بود. فکر می‌کنم که گفتن این حرف‌ها به صورت رودررو برایش خیلی مشکل بود که آن‌ها را با ارسال پیامک به من گفت، اما نمی‌دانستم واقعاً متأسف است یا نه، زیرا احساسات را در چهره‌اش ندیدم. کیفیت مکالمه در رسانه‌های اجتماعی افتضاح است، زیرا نمی‌توانید احساسات یا عواطف طرف مقابل را درک کنید، بنابراین تکلیف خودتان را نمی‌دانید و مطمئن نیستید که منظورشان از حرفی که می‌زنند، واقعاً همان است که در نظر دارند یا چیز دیگری است.»

موجب آسیب رساندن به دیگران می‌شود
«من فکر می‌کنم این خیلی بد است که در رسانه‌های اجتماعی می‌توانی چیز‌هایی را که نمی‌توانی حضوری به زبان بیاوری، بگویی. هر وقت احساس می‌کنم با استفاده از رسانه‌های اجتماعی می‌توان به مردم و افرادی که شما را نمی‌شناسند، توهین کرد یا آسیب رساند، ناامید می‌شوم. نمی‌دانم چرا چنین اتفاق می‌افتد، در حالی که نویسندگان محتوا‌ها در این رسانه‌ها فراموش می‌کنند افراد واقعی پشت پرده هستند.»

کاهش مهارت‌های ارتباطی چهره به چهره
«اتکا به رایانه می‌تواند به توانایی فرد برای مکالمه چهره به چهره آسیب بزند، زیرا شنیدن چیزی و پاسخ دادن به آن با استفاده از پیامی که به دلیل وابستگی فرد به صفحه کلید، لحنی متفکرانه و مملو از اصطلاحات گفتاری (در محاوره رودررو) دارد، آن پیام را به پیامی کاملاً غیرعادی و حتی ناخوشایند تبدیل خواهد کرد.»

ابراز احساسات ظاهری
«امروز شبکه‌های اجتماعی پر شده از اصطلاحاتی نظیر «هاها» که به مفهوم خندیدن است. این در حالی است که چنین اصطلاحی اغلب به صورت ظاهری به کار برده می‌شود و فرستنده حتی لبخند هم نزده است. به گفته روانشناسان عمل فیزیکی خنده- و نه ایده انتزاعی خنده‌دار بودن چیزی- است که باعث می‌شود خندیدن احساس خوبی به همراه داشته باشد. جایگزین کردن عملی که صادقانه همه ما دوستش داریم با کلمه تایپ شده، به طور ناخودآگاه ما را به واکنش‌های مشابه دیگر در فضای مجازی عادت می‌دهد.»

کاهش درک و تفکر
«از زمان گسترش شبکه‌های اجتماعی، کیفیت مکالمه‌ها کاهش یافته است. من معتقدم مردم زمان زیادی را آنلاین می‌گذرانند و متأسفانه اغلب درک درستی از احساسات، عواطف یا شخصیت فردی که با او صحبت می‌کنند، ندارند. وقتی با کسی از طریق یک پیام یا حتی یک صدا صحبت می‌کنید، همیشه نمی‌توانید او را کاملاً درک کنید... شبکه‌های اجتماعی اصولاً توجه و حضور قلبی را که هنگام سلام و احوالپرسی رو‌دررو وجود دارد، از بین برده‌اند. به عنوان مثال، می‌توانید با فیس‌بوک به دوست خود در آلمان سلام و خیلی سریع چت کنید، اما اگر راهی برای برقراری ارتباط از طریق شبکه‌های اجتماعی وجود نداشت چه؟ خب شما باید برای آن‌ها نامه بنویسید و این چیز بسیار قابل تأملی است.»

قطع کردن تعاملات چهره به چهره
«با وجودی که دوستانم را در مکالمه‌های تصویری، روی تلفن‌های‌شان می‌بینم و نزدیک‌شان هستم، اما باز هم احساس می‌کنم ارتباطم با آن‌ها قطع می‌شود. متأسفانه گاهی اوقات دوستان آنقدر از تلفن خود استفاده می‌کنند که برقراری مکالمه واقعی با آن‌ها دشوار است. گاهی اوقات دوستان ممکن است آنقدر به چیزی مانند وبلاگ یا کنسول بازی وابسته شوند که تمرکز خود را در ارتباط واقعی با دوستان‌شان از دست بدهند و شکاف‌ها و حفره‌هایی هرچند کوچک در دوستی و روابط نزدیک با دوستان خود ایجاد کنند.»

تحریک تنبلی
«در عصر اجتماعی جدید تنبلی بیشتر شده است، زیرا به جای رفتن پیش دوستان خود، می‌توانید به آن‌ها پیام دهید یا به جای اینکه به طبقه بالا بروید تا خانواده را از آماده شدن شام مطلع کنید، راحت‌تر است که یک پیغام برای‌شان ارسال کنید. شبکه‌های اجتماعی زحمت تحرک و تکاپو را کم می‌کند، در نتیجه تنبل‌تر می‌شویم. به نظر من حفظ تناسب اندام مهم است، اما انجام آن در وضعیتی که تنبلی را تحریک می‌کند، بسیار دشوار است.»

ترسیم یک تصویر غیرواقعی از خود
«در شبکه‌های اجتماعی ما خیلی راحت درباره خودمان دروغ می‌گوییم و تصویری را از خود ترسیم می‌کنیم که نیستیم. ما در پروفایل خود عکسی متفاوت را از خود منتشر می‌کنیم و نکاتی جالب از شخصیت خود به اشتراک می‌گذاریم، اما هرگز راجع به لحظات ناگوارمان که تصویری ناخوشایند را از ما نشان می‌دهند، پستی منتشر نمی‌کنیم. هرگز اخبار بدی را که زندگی ما را تیره کرده‌اند، به اشتراک نمی‌گذاریم. ما اغلب علاقه داریم تصویری مردم‌پسند را از خودمان ایجاد کنیم و در واقع دوست داریم به جای اینکه به آنچه هستیم قانع باشیم، به تصویری که از خودمان در ذهن تخیل کرده‌ایم، واقعیت ببخشیم.»

صمیمیت خانواده را کاهش می‌دهد
«فیس بوک، واتس‌آپ و توئیتر، ما را بیش از آنچه واقعاً فکر می‌کنیم، از خانواده‌های‌مان دور می‌کند. وقتی خانواده‌ام در حال گذراندن وقت باهم و تماشای فیلم هستند، در واقع من و برادرم به جای تماشای فیلم با والدین‌مان، با تلفن‌های‌مان صحبت می‌کنیم.»

باعث حواس‌پرتی می‌شود
«وقتی تلفنم را بیرون می‌آورم، احساس می‌کنم هیچ چیز دیگری در اطرافم نمی‌گذرد. من از رسانه‌های اجتماعی به عنوان روشی برای احساس محبوب بودن و مهم بودن استفاده می‌کنم. من و دوستانم همیشه خودمان را با یکدیگر مقایسه و تلاش می‌کنیم بفهمیم چه کسی دوستان فیس‌بوکی یا دنبال‌کننده‌های بیشتری در توئیتر دارد. نتیجه این می‌شود که کمتر صحبت می‌کنم و در نهایت برای مکالمه، می‌نویسم. از زمانی که گوشی هوشمند گرفته‌ام، از همه چیز دور شده‌ام. کمتر تلویزیون تماشا می‌کنم و کمتر تکالیفم را انجام می‌دهم.»

نظر شما