از نقش و حضور شخص شاه نسبت به دوره قبل کاسته شده بود و نظارت را صدراعظم و وزیر وزارتخانه انجام می‌‌دادند. حضور صدراعظم‌‌هایی چون امین‌‌السلطان و عین‌‌الدوله و همچنین محمدباقرخان ادیب‌‌الممالک -که پس از مرگ اعتمادالسلطنه عهده‌دار ریاست وزارت انطباعات شد - روزنامه‌نگاری را با سختی‌های خاص خود مواجه کرد. در این میان روزنامه‌نگاران مدام درخواست‌‌های مکرر خود زا مبنی بر آزادی مطالب منتشره در نشریات به وزارتخانه ارسال می‌‌کردند. این تلاش‌‌ها سرانجام و در راستای تلاش دیگر اقشار جامعه برای برقراری آزادی و قانون در ایران عصر قاجار و همزمان با امضای فرمان مشروطیت در ۱۴مرداد۱۲۸۵ نتیجه داد و صدور اجازه‌نامه در حوزه اختیارات وزارت معارف و اوقاف (وزارت انطباعات) قرار گرفت.

از مقاله‌ای به قلم کیانا شریعت‌پارسا و حسن زندیه- دانشگاه تهران