نام‌گذاری سال ۱۴۰۱ با عنوان سال «تولید؛ دانش‌بنیان؛ اشتغال‌آفرین» نقطه عطفی برای رشد و توسعه فعالیت‌های اقتصادی است. اقتصاد هر کشور وقتی شکوفا می‌شود که بستر لازم برای نوآوری و حضور در بازارهای رقابتی جهان فراهم شود. بنابراین حرکت به سوی نوآوری و ایجاد تغییر در ترکیب محصولات و خدمت، به رشد و توسعه فعالیت‌های اقتصادی کشور کمک قابل‌توجهی می‌کند. باید به این امر توجه کرد که کشوری که داعیه معرفی الگوی جهانی جدید و تکامل‌یافته‌ای از حکمرانی اقتصادی را دارد، نباید ساختارهای بیمه‌ای، مالیاتی، گمرکی، بانکی و... آن، همچنان براساس رویه‌های سنتی و مبتنی بر تشخیص فردی و کارشناسی و بوروکراسی زمان‌بر عمل کند. ضمن اینکه تهدیدهای محیطی متعددی، از جمله تحریم‌های گسترده و ظالمانه و تاثیر سوء آن بر صنایع داخلی وجود دارد که پاسخ به آنها مستلزم تحقق اقتصاد دانش‌بنیان در کشور است. بنابراین مفهوم اقتصاد دانش‌بنیان، نباید به توسعه شرکت‌های دانش‌بنیان فروکاسته شود و لازم است همه سازمان‌هایی که به نوعی با فعالیت شرکت‌ها و کسب‌وکارها ارتباط دارند، در این زمینه به بازنگری و اصلاح و بهبود رویه‌های خود بپردازند. در همین راستا نظرات برخی از کارشناسان را در خصوص افزایش تولید ناخالص داخلی با محصولات دانش‌بنیان و استفاده از مناطق آزاد جویا شدیم که در ادامه می‌خوانید.