به گزارش خبرنگار ایمنا، پیراهن شماره ۹، عددی است که اغلب به مهاجم نوک یک تیم مربوط می‌شود؛ این پیراهن طی سال‌های اخیر در استمفوردبریج به دور از موهبت بوده است.

بسیاری از بهترین مهاجمان فوتبال جهان، پیراهن شماره ۹ را برای باشگاه و کشور خود بر تن کرده‌اند؛ از آلن شیرر گرفته تا رونالدو، گابریل باتیستوتا تا روبرت لواندوفسکی. با این حال در چلسی، به نظر می‌رسد شماره ۹ نفرین شده است؛ زیرا بازیکنانی که در تمام دوران لیگ برتر در استمفوردبریج این شماره نمادین را پوشیده‌اند، با مشکل مواجه هستند.

در ادامه نگاهی می‌کنیم به برخی از بازیکنانی که پیراهن شماره ۹ را در چلسی قرن ۲۱ پوشیدند. مطلبی که شاید شوکه‌کننده باشد:

سال‌های اولیه لیگ برتر (۱۹۹۲-۲۰۰۰)

اولین بازیکنی که شماره ۹ را در لیگ برتر برای چلسی پوشید، تونی کاکارینو بین سال‌های ۱۹۹۲-۱۹۹۴ بود. او سابقه تأسف‌باری را در استمفوردبریج به جا گذاشت. او شش گل در لیگ در دو فصل به ثمر رساند با این حال، دو بازیکن با پوشیدن شماره ۹ موفقیت بیشتری کسب کردند، مارک استاین بین سال‌های ۱۹۹۴-۱۹۹۶ آن را پوشید و در ۶۳ بازی در چلسی، ۲۵ گل به ثمر رساند. این زمانی بود که آن‌ها در دوران پیش از حکمرانی آبراموویچ در میانه جدول بودند. اگر به یاد داشته باشید پس از استین، جیانلوکا ویالی در زمان خود به عنوان شماره ۹ در چلسی، از سال ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۹ به عنوان اسطوره حاضر بود. او قبل از اینکه در سال ۱۹۹۸ سرمربی شود، قهرمان جام حذفی، جام اتحادیه، سوپرجام یوفا و جام برندگان جام یوفا شد. با این حال نفرین شماره ۹ به شکل قطعی در فصل ۱۹۹۹-۲۰۰۰ توسط کریس ساتون تثبیت شد.

جیمی فلوید هاسلبینک (۲۰۰۴-۲۰۰۰)

قبل از هر چیز باید به یک چلسی بزرگ و بدون شک بهترین شماره ۹ باشگاه در دوران لیگ برتر اشاره کرد. هاسلبینک رکورد نقل و انتقالات باشگاهی با خرید ۱۵ میلیون پوندی از اتلتیکو مادرید بود. تعداد گل‌های او در دو بازی آخرش در استمفورد بریج اندکی کاهش یافت، اما قبل از اینکه در سال ۲۰۰۴ به میدلزبورو فروخته شود، بخش مهمی از تیم، قبل از آغاز دوران آبراموویچ در چلسی را تشکیل داد.

ماتیا کژمن (۲۰۰۵-۲۰۰۴)

فصل ۲۰۰۴-۲۰۰۵ برای هواداران چلسی تاریخی بود، زیرا آن‌ها تحت هدایت ژوزه مورینیو به قهرمانی در لیگ برتر دست یافتند. با این حال، برای آنان یک سوپراستار به نام کژمن وجود داشت. این مرد صربستانی از زمان حضورش در PSV با شهرت زیادی وارد فوتبال شد، اما در ۲۵ بازی تنها چهار گل به ثمر رساند و در پایان فصل به اتلتیکو مادرید فروخته شد.

هرنان کرسپو (۲۰۰۶-۲۰۰۵)

این مرد آرژانتینی کهنه‌کار، پس از خروج کژمن، شماره ۹ را گرفت و علی‌رغم صحبت‌های امروزی در مورد اینکه کرسپو یک بازیکن ضعیف در چلسی بوده است، در واقع در دومین قهرمانی متوالی آن‌ها در لیگ، یک بخش جدایی‌ناپذیر بود. کرسپو ۱۳ گل در تمام رقابت‌ها به ثمر رساند، با این حال او و خانواده‌اش هرگز در انگلیس به خوبی ساکن نشدند؛ این بدان معنا بود که هواداران آبی‌ها هرگز او را در اوج خود ندیدند. او در فصل بعد به اینتر قرض داده شد و قراردادش را با چلسی به صورت قرضی در ایتالیا به پایان رساند.

خالد بولاهروز (۲۰۰۷-۲۰۰۶)

بدون شک عجیب‌ترین و فراموش نشدنی‌ترین بازیکن پیراهن شماره ۹ چلسی، این مدافع مرکزی هلندی بود. بله، یک مدافع میانی پیراهن یک مهاجم مرکزی را می‌پوشید. بولاهروز در تابستان ۲۰۰۶ از هامبورگ به خدمت گرفته شد و پس از جدایی کرسپو، یکی از معدود شماره‌های آزاد تیم اصلی را انتخاب کرد. مصدومیت و از دست دادن فرم خوب باعث شد که او به ندرت شانس نمایش‌های عالی به عنوان بازیکن شماره ۹ را در زمین بازی داشته باشد و پس از یک فصل فروخته شد.

استیو سیدول (۲۰۰۸-۲۰۰۷)

نفرین شماره ۹ چلسی اکنون کاملاً ثابت شده بود، چه خریدهای ضعیف و چه بازیکنانی که به اندازه کافی خوب نبودند، حتی دیگر نیازی به پوشیدن آن پیراهن توسط یک مهاجم‌ها نبود. این هافبک میانی پس از یک فصل تأثیرگذار برای تیمی که به تازگی صعود کرده بود، به صورت رایگان از ردینگ به تیم چلسی ملحق شد. او قبل از اینکه به فروش برسد، در آن فصل ۲۵ بازی انجام داد؛ بنابراین روند عجیب سایران با شماره ۹ در چلسی را ادامه داد، بازیکنانی که فقط یک فصل دوام آوردند.

فرانکو دی سانتو (۲۰۰۹-۲۰۰۸)

بهترین چیزی که درمورد سال‌های حضور دی‌سانتو به عنوان شماره ۹ چلسی می‌توان گفت این است که حداقل این شماره دوباره به یک مهاجم برگشته بود. این جوان آرژانتینی هرگز با تجربه و استعداد کافی برای رفع نفرین یا محدودیت زمانی یک فصلی که معمولاً بازیکنان در فصل ۱۰-۲۰۰۹ به صورت قرضی به بلکبرن رفت و پس از آن برای همیشه به ویگان رفت، نداشت. او هشت بازی در لیگ برتر انجام داد و هیچ گلی برای چلسی به ثمر نرساند.

فرناندو تورس (۲۰۱۴-۲۰۱۱)

از زمان جدایی دی‌سانتو تا ژانویه ۲۰۱۱، چلسی بازیکنی نداشت که شماره ۹ را بپوشد، اما انتظار می‌رفت مردی که پیراهن را بر تن می‌کند، یک بار برای همیشه این نفرین را بشکند. تورس از لیورپول با ۵۰ میلیون پوند که رکورد آن زمان بریتانیا در میان هیاهوهای فراوان بود، به لیورپول پیوست، اما انتقال او اکنون به عنوان یکی از شکست‌های بزرگ در تاریخ لیگ برتر شناخته می‌شود. او باعث اتفاقات جالبی در چلسی بود، مانند گلی که حضور چلسی در فینال لیگ قهرمانان ۲۰۱۲ را قطعی کرد، یا مثلاً گذراندن ۹۰۳ دقیقه بدون گلزنی پس از پیوستن به لیورپول برای اولین بار، یا از دست دادن موقعیت عالی او مقابل منچستریونایتد در سپتامبر ۲۰۱۱ که گل را به ثمر نرساند.

رادامل فالکائو (۲۰۱۶-۲۰۱۵)

چلسی پس از نداشتن بازیکنی با شماره ۹ در فصل ۱۵-۲۰۱۴، فالکائو را با وجود اینکه در فصل قبل به صورت قرضی در منچستریونایتد مشکل داشت، به خدمت گرفت. این بازیکن کلمبیایی نتوانست سرنوشت خود را در لیگ برتر و در استمفورد بریج تغییر دهد و در ۱۰ بازی تنها یک گل به ثمر رساند. این بازیکن ۲۹ ساله در تابستان ۲۰۱۶ در بازگشت به موناکو فوق‌العاده عمل کرد.

آلوارو موراتا (۲۰۱۸-۲۰۱۷)

چلسی دوباره در فصل ۱۷-۲۰۱۶ بدون بازیکنی که شماره ۹ بپوشد به میدان رفت، قبل از اینکه تلاش کند تا مشکلات خود را با یک خرید اسپانیایی گران قیمت جبران کند. با این حال موراتا که ۷۰ میلیون پوند هزینه داشت و قراردادی پنج ساله امضا کرد، هرگز به طور کامل در چلسی هواداران را تحت تأثیر قرار نداد و تنها پس از ۱۸ ماه اجازه ترک قرضی را پیدا کرد. او برای فصل ۲۰-۲۰۱۹ دوباره به چلسی بازگشت، اما پس از آن در حالی که سعی داشت از پیراهن نفرین شده فرار کند، شماره ۲۹ را پوشید.

گونزالو هیگواین (۲۰۱۹)

هیگواین که ستاره رئال مادرید، ناپولی و یوونتوس و فینالیست جام جهانی با آرژانتین است، هنوز هم یکی از فراموش‌نشدنی‌ها به عنوان شماره ۹ چلسی است. پس از اینکه موراتا اجازه جدایی پیدا کرد، او از ژانویه ۲۰۱۹ شش ماه را به صورت قرضی در چلسی گذراند، اما هرگز با لیگ برتر سازگار نشد؛ زیرا اغلب سردرگم به نظر می‌رسید. پنج گل در ۱۸ بازی حاصل کار او بود و او در پایان فصل به ایتالیا بازگشت.

تامی آبراهام (۲۰۲۱-۲۰۱۹)

فرانک لمپارد، سرمربی جدید و وقت چلسی، پس از تأثیر او که به شکل قرضی در استون ویلا حاضر بود و در شرایطی که چلسی تحت تحریم نقل و انتقالات قرار داشت، اعتماد خود را به آبراهام، محصول آکادمی باشگاه به عنوان شماره ۹ در فصل ۲۰۱۹-۲۰۱۹ نشان داد. این مرد انگلیسی تحت هدایت لمپارد با ۱۸ گل در ۴۷ بازی در آن فصل همه را تحت تأثیر قرار داد و چلسی به لیگ قهرمانان اروپا راه یافت. با این حال، او در تیم بعدی، افت کرد، تنها ۱۲ گل در تمام فصل، آسیب‌دیدگی مچ پا و آمدن توماس توخل به عنوان سرمربی، جزو بدشانسی‌های او بود. آبراهام در تابستان ۲۰۲۱ به رم فروخته شد و در سری آ بسیار تأثیرگذار ظاهر شد.

روملو لوکاکو (۲۰۲۲-۲۰۲۱)

آبراهام به دلیل بازگشت لوکاکو فروخته شد، لوکاکو که با ۹۷.۵ میلیون پوند خریدی رکورددار در باشگاه بود و به عنوان یک مهره بزرگ از سوی آبی‌ها تلقی می‌شد. هشت گل در ۲۶ بازی لیگ برتر توسط او زده شد. بعد از آن، هنوز هم سخت است بفهمیم چرا آن قدر اوضاع بد پیش رفته است. صدمات روحی، از دست دادن فرم خوب اوایل، نبودِ علاقه و مصاحبه‌های رسانه‌ای نادرست، همه مقصر بازگشت ضعیف لوکاکو به انگلیس هستند. او اکنون قرار است به صورت قرضی به اینتر برود، زیرا نفرین شماره ۹ چلسی کاملاً ادامه داشته باشد.