مهری رنجبر؛ قهرمانی پیکان در رقابتهای باشگاه های والیبال مردان آسیای تهران، تجربه تکرار نشدنی شد. قهرمانی خاص، آن هم با حضور ستارگان بزرگ دنیا. هرچند علی شفیعی سرعتی زن پیکان، افسوس می خورد که با حذف شهداب یزد، فینال رقابتها، تمام ایرانی نشد. او البته معتقد است برنده واقعی این رقابتها هواداران هستند که تیمشان راتنها نگذاشتند،به ویژه در فینال. بازی کنار چهار ستاره بزرگ دنیا، برای شفیعی ، یک هفته به یاد ماندنی را رقم زد.
*قهرمانی با پیکان در باشگاه های آسیا اتفاق خوبی بود؟
ما در رقابتها فشار یک هفته ای را برای قهرمانی تحمل نکردیم. البته ما از پتانسیل تیم خبر داشتیم و قبل از فینال تنها تیم تاراز قزاقستان یک ست به ما فشار آورد اما ژاپن در بازی فینال، ما را اذیت کرد.
به هر حال به دلیل میزبانی تهران، همه توقع قهرمانی از ما داشتند. پیکان هم با کادر فنی و بازیکنان بزرگش به راحتی با کنترل احساسات و هیجانات ، پوئن به پوئن بازی کردیم و با قهرمانی کار بزرگی رقم زدیم. البته حضور تماشاگر زیاد در سالن ۱۲ هزار نفری هم خوب بود و هم بد. چرا که همان طور که شارژت می کنند، فشار هم مضاعف می شود.
*توقع قهرمانی پیکان با حضور چهارستاره والیبال اذیت کننده نبود؟
توقع همه به جا بود. البته که تیم شهداب یزد هم تیم ترکیب خیلی خوبی داشت و اگر به فینال می آمد یک فینال تمام ایرانی قشنگی از آب در می آمد. هرچند بازی با سانتوری هم خیلی قشنگ شد. من هم تبریک می گویم و هم تشکر می کنم از مجموعه بزرگ ایران خودرو، چرا که با حضورستاره های والیبال هم ما لذت بردیم، هم تماشاگران درسالن و هم مردم در خانه. به هر حال هواداران دوست داشتند و به نظرم برنده واقعی رقابتها هم آنها بودند. چرا که سالها باید بگذرد تا دوباره ستاره های والیبال دنیا بتوانند به تهران بیایند یا نه.
*تجربه بازی کنارسعید معروف،سید، انگاپت و نیمیر چطور بود؟
کار کنار بزرگان والیبال خیلی لذت بخش است و اعتماد به نفس را بالا می برد، چرا که نکات ریز زیادی را می توانی از آنها یاد بگیری، برای من که این تجربه عالی و تکرار نشدنی بود. با اینکه ما چهار ستاره بزرگ در تیم داشتیم، اما هیچکدام ازنگاه از بالا به پایین نداشتند، کنارهم و با علاقه کمک کردند و همین هم دلیل قهرمانی تیم بود.حتی انگاپت و نیمیر دو ستاره خارجی تیم هم خودشان را جدای از بقیه نمی دانستند.
*فکر می کردی دوباره با سعید و سید هم بازی شوی؟
من قبل از اینکه بازیکن باشم، یک هوادار والیبال هستم و با شنیدن خبر حضور سعید و سید در تیم در پوستم نمی گنجیدم. بازی کنار آنها دوست داشتنی بود، چرا که وجودشان هم روحیه خاصی است و هم پتانسیل والیبال،آنها استعداد خالص هستند.
*اما قبل ازشروع مسابقات انتقادات زیادی به پیکان شد و خیلی ها می گفتند ریخت و پاش کرده.
قبل از شروع رقابتها یکسری هجمه علیه باشگاه پیکان به راه انداخته بودند که چرا انگاپت و نیمیر می آیند و ریخت و پاش الکی است، در حالی که آن ریخت و پاش ها، به قول آنها خیلی بیشتر با تبلیغات جبران شد. در ورزش دنیا،هنر این است که با یکسری ستاره، مردم هیجان زده شوند. چرخه ورزش هم با همین تبلیغات چرخید. آنهایی که انتقاد می کردند، دلسوزر والیبال نبودند، خوشحالم که بازیها برگزار شد. حالا که پای ستاره های بزرگ دنیا به والیبال ایران باز شده، بقیه تیم های آسیایی هم ستاره های دیگر را برای دوره های بعد می آورند و با توجه به بعد اقتصادی، شک نکنید والیبال آسیا پیشرفت می کند.
* تقدیرباشگاه از سعید معروف، انگار همه شما را هم سورپرایز کرد نه؟
برنامه تقدیر پیکان از سعید معروف خیلی زیبا بود، اما فدراسیون باید انجام می داد، اما نمی دانم چرا هیچ برنامه ای برای خداحافظی بازیکنان نسل طلایی والیبال ندارد؟ سعید معروف، سید محمد موسوی، عادل غلامی،امیر غفور ، فرهاد قائمی و پوریا فیاضی، بازیکنان بزرگی در تیم ملی والیبال ایران بودند. یکسری از آنها خداحافظی کردند و یکسری هم بعداز المپیک به تیم ملی دعوت نشدند.
درست است والیبال ما با مدیریت خوب داورزنی رشد کرد اما بازیکنان هم مکمل آن بود، پس آنها لایق بهترین تقدیر و زیباترین خدا حافظی از تیم ملی بودند. نمی دانم فدراسیون چه برنامه ای دارد؟ اما تا به حال فدراسیون تنها یک مراسم تقدیر برای مهدی مهدوی گرفت ، امیدوارم ما خوش استقبال وبد بدرقه نباشیم. پیکان هم نباید از سعید تقدیر می کرد، چرا که وظیفه فدراسیون بود . سعید و سید برند والیبال ایران در دنیا هستند . کاش طوری رفتار نکنیم که دنیا قدرشان را بداند و ما نه.
*چرا تو از وقتی برای المپیک خط خوردی، دیگر به تیم ملی دعوت نشدی؟
نمی دانم. در سایپا سال بدی داشتم، زانویم درد شدیدی داشت و در اردو هر ۸ ساعت مسکن می خوردم تا تمرین کنم. من نه شرایط خوبی داشتم و نه روحیه ، بنابراین نتوانستم پتانسلیم را نشان دهم. حتی وقتی در ایتالیا به من گفتند باید به ایران برگردی خیلی خوشحال شدم، چون بازیکنی نیستم که وقتی نمی توتنم کمک حال تیم باشم، فقط به هر طریقی بمانم وبازی کنم . نمی دانم چرا برای قهرمانی آسیا هم دعوت نشدم . باز هم خدا را شکر تیم قهرمان آسیا شد.
با مقایسه آمار عملکرد سرعتی زنان لیگ برتر والیبال و آمار خودم متوجه نمی شوم چرا دعوت نشده ام. شاید به خاطر تفکرات مربی ، شناختش از بازیکنان و توقعات فدراسیون آنها را انتخاب می کند.اما من همیشه به مربیان احترام گذاشته ام.
*به نظر تو چرا تیم ملی ایران در المپیک ناکام ماند؟
زمانی که آلکنو سرمربی تیم ملی شد، همه بچه ها با هم صحبت می کردند، می گفتند انتخابی خوبی نبود، چرا که سبک والیبال ایران با روسیه متفاوت است. درست است که آلکنو رزومه خوبی داشت، اما دلیل ندارد اگرمن ۱۰ مدال طلای والیبال دارم، در شنا هم ۱۰ مدال طلا هم بگیرم،تفاوت والیبال ایران با روسیه هم همین قدر است. تیم ملی در المپیک نتیجه خوبی نگرفت، در حالی که سال المپیک انگیزه بازیکنان روی هزار بود. از طرفی آلکنو هم تنها ۳-۴ بازیکن را می شناخت وتنها انگیزه اش برای سرمربیگری ایران چهارمین حضور در المپیک بود و بس. او بازیکنان را نمی شناخت و بابت همین نتیجه هم نگرفت. در حالی که ایرانی ها ، احساسی هستند و با توجه به آن کارهای بزرگی شده، اما دوره مربیگری آلکنو چنین حسی در تیم نبود.
بیشتر بخوانید:
نظر شما