محسن سمیع‌زاده در گفت‌وگو با خبرنگار گروه ورزش خبرگزاری آنا، با اشاره به این نکته که برای توسعه هر پدیده‌ای مخصوصاً پدیده تخصصی ورزش نیازمند توجه ویژه و علمی به فاکتورهای مؤثر در توسعه ورزش هستیم، اظهار کرد: به عنوان نمونه برای توسعه ورزش یک مقوله به نام ورزش حرفه‌ای داریم که در دل این ورزش حرفه‌ای دو پدیده را مشاهده می‌کنیم. یکی خود ورزش حرفه‌ای است که ارکانی مثل ورزشکار حرفه‌ای، مربی حرفه‌ای و داور حرفه‌ای را دربر می‌گیرد. دوم مشاغل حرفه‌ای که برای رسیدن به این شاخه ورزش حرفه‌ای در دنیای مدرن امروز می‌بینیم که مؤلفه‌های زیادی درگیر این موضوع می‌شوند تا چرخه‌های مطالعاتی و علمی درگیر این موضوع شوند و چرخه اقتصادی ورزش حرفه‌ای بچرخد. برای اینکه موضوع را باز کنم باید بگویم برای اینکه ورزش حرفه‌ای ما پربازدیدکننده‌تر شود نیازمند این هستیم که سطح آن رشته ورزشی را بالا ببریم.

وی ادامه داد: در دنیای امروز فوتبال از تماشاچی‌ها زیادی برخوردار است که پیش‌زمینه رسیدن به این تماشاگر، حجم زیادی از رسانه‌ها وارد عرصه شدند تا این پدیده را به معرض نمایش بگذارند و از این طریق تماشاچی‌های زیادی جذب این موضوع شوند. در ذیل این رسانه‌ها در دل خود رشته ورزشی هم اتفاقات علمی زیادی افتاده که حالا چون آن نگاه، نگاه تخصصی است در رسانه‌ها خیلی به آن پرداخته نمی‌شود. در دل این توسعه‌یافتگی مثل فوتبال یا شنا، برای توسعه این رشته نیاز دارید به ابزار علمی برای اینکه عملکرد ورزشکار و آن فردی که مورد تماشا قرار می‌گیرد ارتقا پیدا کند. در گذشته سرعت فوتبال نسبت به سرعت امروز بسیار کمتر بود. الان جوری شده که اگر دقیقه ۸۹ تلویزیون را روشن کنید و فوتبال را نگاه کنید می‌بینید چقدر سرعتش بالاست و انگار همین الان داور سوت زده و این بازیکنان خسته نشده‌اند. این بیانگر این است که پشت این داستان یک عقبه بسیار قوی و علمی قرار گرفته و این ورزشکاران در اوج عملکردی خودشان قرار دارند.

کارشناس دفتر توسعه آموزش‌های پایه و استعدادیابی وزارت ورزش خاطرنشان کرد: مشاغل حرفه‌ای ورزش در ایران گمنام مانده‌اند. این مشاغل را اگر بخواهیم نامگذاری کنیم به عناوین متعددی برمی‌خوریم. برای مثال ساخت تجهیزات ورزشی،ایجاد فضاهای ورزشی، رسانه‌ها و مارکتینگ ورزشی، سیستم‌های پیش‌بینی نتایج که ترانسفر مالی بسیار گسترده‌ای دارند. تمام این موارد که برخی از آنها را به اختصار نام بردم نیازمند ابزار و عقبه علمی است که یکسری تئوریسین، تکنیسین و متخصص امر وارد امور مربوط به ان شود. در دنیا دانشگاه‌های فراوانی در زمینه ورزش فعالیت می‌کنند. هدف رضایت تماشاگران و بینندگان است تا لذت کافی را از وقتی که برای تماشای مسابقه ورزشی گذاشته ببرد. موضوعی که در پس زمینه آن رضایت اسپانسر و حامیان مالی را به خاطر دیده شدن و جذب مشتری به دنبال دارد. برای رسیدن به اوج مهارت یک ورزشکار به موضوعات متعددی باید توجه کنیم. به عنوان مثال فیزیولوژی ورزشکار که داخل بدن او می‌باشد باید در یک پروسه زمانی طولانی مدت عملکرد وی در مسیر پیشرفت قرار گیرد.

وی یادآور شد: برای آنکه در فیزیولوژی ورزشی پیشرفت کنیم نیازمند ابزار و پروسه علمی هستیم. این ابزار من جمله کیت‌های آزمایشگاهی است. مثل کیت «لاکتاتز» که کیتی است مثل تست قند خون، اسید لاکتیک خون ورزشکار را مورد ارزیابی قرار می‌دهد. رشته‌های ورزشی در سیستم‌های انرژی مختلف اتفاق می‌افتند. مثلاً یک کشتی‌گیر، وقتی قرار است دو وقت سه دقیقه‌ای پرشدت با تمام توان با همتای خود سرشاخ شود این نوع فعالیت از نقطه‌نظر فیزیولوژی روی سیستم اسید لاکتیک بدن اتفاق می‌افتد. اگر کیت‌های اسید لاکتیک را نداشته باشیم و تئوریسین‌های علمی بی‌طرف که فقط نظاره‌گر هستند از طریق دستگاه «بادی کامپوزیشن» (Body Composition) تست ترکیب بدن را در اختیار مربیان قرار می‌دهد. مثلاً اگر ورزشکار میزان چربی بیشتری داشته باشد تمرینات را به نوعی برنامه‌ریزی می‌کنند که این میزان چربی کاهش یابد. یا در خصوص موضوعات دیگر ورزشی نیاز به تجهیزات داریم.

سمیع‌زاده با اشاره به دانش محققان و مخترعان ایرانی بیان کرد: در بخش فیزیولوژی ورزشی در وهله اول نیازمند یکسری تجهیزات هستیم که با وجود دانشمندان ایرانی این امر قابل اجراست تا بسیاری از ابزار تمرین و علم ورزش توسط داخلی‌ها تولید شود. با توجه به تحریم‌هایی که با آنها دست و پنجه نرم می‌کنیم این تولیدات به ارتقای سطح ورزش کشور کمک شایانی می‌کند. موضوع دیگر در حیطه ارزیابی می‌توانیم در معیت تیم‌های ملی ورزشی یکسری تکنسین‌ها را از دانشگاه‌ها به این تیم‌ها وصل کنیم. برای مثال تیم ملی شنا فرانسه که از ابرقدرت‌های جهان به خصوص در مواد سرعت محسوب می‌شود. فرانسه در کنار تیم ملی خود یک صندلی دارند که به متخصصان فیزیولوژی اختصاص داده‌اند. آنها که از پاریس آمده‌اند آنالیزگر هستند. با هر رکوردی که شناگر مسابقه را به پایان می‌رساند از لایه گوش وی مقدار خون می‌گیرند تا «لاکتات» خون را ارزیابی کنند. ضربان قلب را چک کرده و مورد ریکاوری قرار می‌دهند در حالی که مربی ورود نمی‌کند و آنها عهده‌دار ثبت چنین اطلاعاتی هستند چرا که از طریق این نوع اطلاعات چرخه‌های مطالعاتی تعریف می‌کنند. مواردی که در زمره حلقه‌های مفقوده ورزش ایران است.

انتهای پیام/۴۰۴۸/