به گزارش خبرنگار ایرنا، این مجموعه داستان کوتاه اولین مجموعه داستان کوتاه فراروایت است که با زبان کُردی منتشر شده است.

در این کتاب نویسنده از کانون تمرکز همه گانه برای نوشتن داستانهای خود استفاده کرده که هر داستان معمولا دارای دو روایت است و هر روایت دارای تمام عناصر داستانی به صورت جداگانه می باشد که پلی در کنار هم بودن این روایت ها را توجیه می کند. این پُل گاهی یکی یا چند تن از شخصیتهای داستان یا مکان و زمانی خاص می باشد.

کتاب مذکور دارای هفت داستان کوتاه است که با موضوعات اجتماعی با رنگ و بوی محلی نوشته شده است که شخصیتها و مکان های داستان بیشتر در مناطق کُردنشین اتفاق می افتد.

شخصیت داستانهای اله مراد جباریان از طبقه فقیر جامعه هستند و روند قابل لمسی برای خواننده طی می نمایند. در مکتب پایایسم در ادبیات دو بستر واقعی و انتزاعی در بیشتر مواقع در آثاری که تا کنون منتشر شده در کنار هم یا مخلوطی از هم قرار گرفته اند که نتیجه روایت بندی بودن آثار در این مکتب چه از لحاظ فرمی و چه محتوایی می باشد.   

اله مراد جباریان متولد سال ۱۳۳۸ اسلام آباد غرب می باشد. او از سال ۱۳۶۰ ادبیات را آغاز نموده و یکی از قلم های پیشکسوت ادبی شهرستان اسلام آباد غرب است.

داستان نویسی در غرب استان کرمانشاه اولین بار با ایشان شروع شده که ابتدا داستان های خود را در مجله «سروه»، «آوینه» و هفته نامه «سیروان» منتشر نموده است.

جباریان یکی از اعضای «جریان پایایسم در ادبیات کُردی» می باشد و کتاب مذکور نیز بر مبنای نوآوری این جریان نگارش یافته است. همچنین از ایشان آثار دیگر در حوزه شعر و داستان در دست چاپ می باشد.