به گزارش خبرنگار ایلنا به نقل از وال‌استریت ژورنال، باخیز دوباره کووید ۱۹ در قالب گونه‌ای جدید، کارفرمایان ابراز نگرانی می‌کنند موقعیت‌های شغلی بار دیگر خالی شوند. در حال حاضر، بازار کار با بحرانی دست و پنجه نرم می‌کند که در سال‌های گذشته به ندرت پیش می‌آمد. بسیاری از کارگران ترجیح می‌دهند که به فرصت‌های شغلی خود بازنگردند یا به خود اشتغالی روی بیاورند. چنین مسائلی، هزینه هنگفتی را به کارفرمایان متحمل می‌کند.
کارفرمایان و مدیران اجرایی نسبت به شرایط احتمالی بازار کار سال ۲۰۲۲ احساس نگرانی می‌کنند؛ با این وجود، برخی دیدگاهی دیگر دارند. برخی از کارفرماین معتقدند، کرونا روزهای پایانی خود را پشت سر می‌گذارد و روند شیوع این بیماری به روزهای پایانی خود نزدیک می‌شود. به گفته آن‌ها، در چنین شرایطی می‌توان با تغییر رویکرد کارفرمایان و روابط کار، زمینه بازگشت نیروی کار به موقعیت‌های شغلی ترک شده را فراهم کرد و برخی از غول‌های صنعتی تلاش کرده‌اند با برنامه‌ریزی و ارائه مشوق‌های جدید به نیروی کار، زمینه بازگشت آن‌ها به موقعیت‌های شغلی را فراهم کنند.
بسیاری از شرکت‌ها تلاش می‌کنند تا از تمامی نیروهای تحت پوشش خود تست کرونا بگیرند؛ این موضوع نه تنها نشان می‌دهد کارفرمایان به فکر سلامت نیروی خود هستند بلکه زمینه حضور تعداد نیروی انسانی بیشتری در یک کارگاه را فراهم می‌کند. کارگران باور دارند، موانع همچون سدی بزرگ پیش‌روی آن‌ها وجود دارد در حالی که به اعتقاد کارفرمایان، تمامی این موانع می‌توانند از پیش‌رو برداشته شوند.
گسترش سریع سویه جدید ویروس کرونا به نام «اومیکرون» می‌تواند بر دیدگاه‌ها و باورهای کارفرمایان خط بطلانی کشد و به رویای شیرین آن‌ها یعنی به کارگیری روش‌های متفاوت برای بازگشت نیروی کار به فرصت‌های شغلی خود پایان دهد. در حال حاضر، کارفرمایان ایالات متحده با چالش‌هایی مثل تعطیلی موقت کارگاه‌ها، کمبود کارکنان و مشکلات زنجیره تامین مواجه هستند. اگرچه چنین مشکلاتی در ۲ سال گذشته گریبانگیر کارفرمایان شد اما در این روزها به واسطه افزایش تقاضای مصرف‌کنندگان برای محصولات و خدمات، شدت و اثر آن بیشتر شده است.
«برایان موینیهان» مدیر عامل اجرایی و عضو هیئت مدیره بنک آو امریکا درباره بازگشت نیروی کار به موقعیت‌های شغلی می‌گوید: در جنگ با این ویروس مرگبار برتری داریم ولی هنوز به پایان مبارزه نرسیده‌ایم. نتایج بررسی‌های یک تیم خصوصی نشان می‌دهد، بیش از نیمی از مدیران عامل ایالات متحده انتظار دارند حداقل ۴۰ درصد از نیروهای انسانی آن‌ها سه روز در هفته یا بیشتر اشتغال داشته باشند. پیش از پاندمی سویه اومیکرون، این رقم حدود ۲۸ درصد برآورد شده بود. ۹۰۰ مدیرعامل در این نظرسنجی شرکت کرده‌اند و حدود ۸۰ درصد از این افراد بیان کرده‌اند که هزینه‌ها به دلیل افزایش قیمت مواد اولیه و دستمزد کارگران، چندین برابر شده است. پس این انتظار وجود دارد که فشارهای قیمتی تا اواسط سال آتی میلادی ادامه داشته باشد. این در حالی است که کمبود نیروی کار هنوز یکی از نگرانی‌های اصلی مدیران عامل ایالات متحده است.
به طور قطع، اومیکرون بر بازار کار تاثیر می‌گذارد و مانع بازگشت نیروی کار به فرصت‌های شغلی می‌شود. برخی از کارفرمایان اعلام کرده‌اند، کارگاه آن‌ها در ماه ژانویه بسته است. آن گروه از کارفرمایانی که نیروهای کار خود را به محل کار کشیده‌اند نیز پروتکل‌های سخت بهداشتی را اجرا می‌کنند و در جهت تقویت راهکارهای بهداشتی تلاش می‌کنند.
یک کارفرمای آمریکایی درباره بازگشت کارگران به موقعیت‌های شغلی می‌گوید: اگر بخواهیم کارگران را به محیط کار بازگردانیم باید زمینه اطمینان خاطر آن‌ها را فراهم کنیم. برخی از مدیران عامل تلاش می‌کنند تا با راهکاری قدیمی یعنی اغوا کردن نیروهای تحت پوشش خود، زمینه بازگشت آن‌ها به بازار کار را فراهم کنند. اما نکته‌ای مهم وجود دارد و آن اینکه چنین مسائلی دیگر تاثیر چندانی نخواهد داشت. برای تغییر روابط کار میان دو گروه کارفرمایان و کارگران باید تلاش کرد و باید فرهنگی جدید میان دو گروه ایجاد شود. ایجاد این فرهنگ می‌تواند منجر به همکاری بهتر و نوآوری در روابط کار شود.
مشکلات در اروپا
نرخ بیکاری ۷.۳ درصدی اکتبر ۲۰۲۰ در منطقه یورو نسبت به میزان این شاخص در دوره قبل از شیوع کرونا و حتی در سپتامبر همین سال که ۸.۶ درصد بود، کاهش یافته است. اما اقتصاددانان معتقدند این نوسانات جزئی به دلیل برنامه‌های مرخصی‌های باحقوق به کارگران بوده است که دولت‌ها بخش زیادی از هزینه‌های آن را تامین کردند تا کارگران کمتری در دوران همه‌گیری بیکار شوند. این برنامه‌ها در زمان اوج شیوع کرونا ده‌ها میلیون کارگر را در سراسر منطقه یورو تحت پوشش قرار داد، اما اکنون به شدت کاهش یافته است.
اقتصاددانان با توجه به اینکه بسیاری از کارگران مشغول به کار به شمار می‌آمدند ولی به اندازه قبل کار نمی‌کردند، معتقدند ساعات کاری راهنمای بهتری برای براورد وضعیت بازار کار منطقه یورو است در حالیکه اقتصاد با موج‌های پیاپی افزایش شیوع کرونا خود را هماهنگ گرده است. همچنین آمار یاد شده نشان می‌دهد که کارگران منطقه یورو در سه ماه منتهی به سپتامبر هنوز ۲ درصد کمتر نسبت به ماه‌های منتهی به پایان سال ۲۰۱۹ کار می‌کرده‌اند. از نظر بسیاری اقتصاددانان این وضع نشان می‌دهد کسب و کارها باید بتوانند بدون اجبار برای افزایش شدید حقوق‌ها به خروجی بیشتری دست یابند.
موارد ابتلای جدید به کرونا از پایان سه ماهه سوم سال گذشته میلادی در سراسر منطقه یورو به شدت افزایش یافته است و این امر که ناشی از شیوع سویه‌های جدید دلتا و اومیکرون بوده به اعمال محدودیت‌های جدیدتر و در نتیجه مرخصی‌های باحقوق به کارگران بیشتری و رکود در بازار کار منجر شده است. موسسه آی فو در آلمان برآورد کرده است که در ماه نوامبر ۲۰۲.۶۰۸ هزار نفر از مرخصی بدون حقوق استفاده کرده‌اند که نسبت به رقم ماه اکتبر یعنی ۵۹۸ هزار نفر افزایش نشان می‌دهد، ولی نسبت به اوج این رقم در ماه آوریل ۲۰۲۰ که شش میلیون نفر بود، بسیار کمتر است.
افزایش حقوق‌ها هم اکنون به موضوعی مناقشه برانگیز بین اتحادیه‌های کارگری و کسب و کارها تبدیل شده است، بر اساس اطلاعات اداره آمار اتحادیه اروپا حقوق‌های ساعتی در منطقه یورو ۲.۵ درصد بیشتر از سه ماهه منتهی به ماه سپتامبر ۲۰۲۱ بود. البته این رقم نسبت به افزایش ۴.۵ درصدی در حقوق‌های ساعتی آمریکا در ۱۲ ماه منتهی به ماه سپتامبر کمتر است، هر چند باید برنامه‌های مرخصی‌های باحقوق کارگران در منطقه یورو را هم در نظر گرفت. با وجود برنامه‌های مرخصی باحقوق در منطقه یورو، رابطه کارگران این کشورها با کارفرمایان ادامه یافت و اروپا شاهد کاهش کمتر بیماری نسبت به آمریکا بود.
افزون بر این، به نظر می‌رسد سهم اروپایی‌های شاغل یا در حال جست و جو برای شغل (در اقتصاد) نسبت به آمریکایی‌ها کمتر کاهش یافته است. نرخ مشارکت نیروی کار در آمریکا ۶۱.۶ درصد در ماه ژوئن ۲۰۲۱ بود که نسبت به ماه دسامبر ۲۰۱۹ کاهش ۱.۷ درصدی را نشان می‌دهد. مشارکت نیروی کار درمنطقه یورو طی سه ماهه دوم سال ۲۰۲۱ حدود ۶۴.۳ درصد و ۶ دهم درصد کمتر نسبت به سه ماهه پایانی سال ۲۰۱۹ بود.
∎
نظر شما