آقای عباس زاده دستاوردهای سفر رئیس جمهور به روسیه را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
دولت سیزدهم راهبرد در سیاست خارجی تقویت ارتباط با کشورهای همسایه و ایجاد توازن در ارتباط با تمام کشورهای جهان است. در این راستا با توجه به اینکه در هشت سال گذشته ارتباط با کشورهای مهم آسیایی از جمله چین، مورد غفلت دولت قبل قرار گرفته بود طبیعتاً این دوره ارتباطات باید تقویت و با سرعت بیشتر پیگیری تا توازن ایجاد شود. یک بلوک قدرت در آسیا از سه کشور ایران، چین و روسیه در حال شکل گیری است ، به همین دلیل ما به دنبال تقویت روابط با این دو کشور هستیم. با چین یک تفاهم نامه 25 ساله امضا کردیم و در حال پیگیری برای چنین تفاهم نامه‌ای با روسیه هستیم. طبیعتاً غربی‌ها از این ارتباط راهبردی خوشحال نیستند. در 5 ماه گذشته حجم تبادلات اقتصادی با کشورهای همسایه سه برابر شده است. در مذاکرات وین روسیه و چین با ایران همراه هستند و قابل قیاس با گذشته نیست. نشست ایران با روسیه در سطح رئیس جمهور نشانگر عمق و تأثیر این ارتباط برای هر دو کشور است .امیدوارم جزئیات تفاهم نامه ایران و روسیه به اتمام برسد و به امضای وزرای خارجه هر دو کشور برسد.
در ارتباط با خرید تسلیحات نظامی از روسیه آیا مذاکراتی در این سفر صورت گرفته است؟
ارتباط ایران با روسیه در همه حوزه‌ها گسترده است. ما با روسیه بر اساس منافع ملی خودمان مذاکره می‌کنیم. البته در خصوص تسلیحات نظامی خوشبختانه یکی از تولید کنندگان قابل توجه دنیا شده ایم و تکنولوژی آن در کشور بومی شده است. ما به بیش از چهل کشور دنیا تسلیحات صادر می‌کنیم. اگر نیازی هم در این حوزه داشته باشیم از همپیمانان خود وارد خواهیم کرد.
برخی منتقدان دولت معتقدند پروتکل‌های تشریفاتی در سفر رئیس جمهور به روسیه رعایت نشده است، نظر شما چیست؟
اینظور نیست، اولاً در یک سفر در این سطح آنچه که مهم است محتوا است، برخی به دلیل عدم رضایت از این محتوا مسائل دیگری را عنوان می‌کنند که دغدغه آنها را درک می‌کنیم.
آیا روسیه گزینه مناسبی برای مذاکره نیابتی با آمریکا است؟
ما برای مذاکره وکیل وصی نداریم. زمانی که آمریکا به امضای خود وفادار نبوده نیازی نیست که دوباره با این کشور به مذاکره مستقیم کنیم. مذاکرات برای توافق بر سر انجام تعهداتی است که وقتی یکی از طرفین به آن متعهد نباشد و عمل نکند مذاکره بی معنا و تلف کردن زمان است. با توجه به تأثیر پذیری کشورهای تروئیکا اروپایی از امریکا امکان دارد که پیام روشن به طرف آمریکایی بدهیم. اگر روسیه پیام بین ایران و آمریکا وظیفه را انجام دهد چه اشکالی دارد؟
برخی تحلیلگران معتقدند که روسیه از کارت ایران برای تقابل با غرب در مسئله اوکراین استفاده می‌کند، شما این موضوع را چگونه ارزیابی می کنید؟
. این مسائل برای دو بهم زنی عنوان می‌شود. البته روسیه بر مبنای منافع خود رفتار می‌کند و جمهوری اسلامی هم همینطور. ما و روسیه ممکن از در جهان فعلی منافع مشترک داشته باشیم. پرسش اینجاست که کدام کشور حاضر است که مثل روسیه در ایران 50 میلیارد دلار در ایران سرمایه گذاری کند؟ آیا فرانسه، انگلیس، آلمان و یا شرکت‌های آمریکایی چنین کاری می‌کنند؟ جمهوری اسلامی در حال تعامل با قدرت‌های آسیایی است. موضوعاتی که منتقدین به روابط ایران و روسیه مطرح می‌کنند جنگ روانی است. تحصیلات بنده در دوره دکتری مدیریت رسانه است متوجه می‌شوم که برخی چرا و با چه هدفی این مسائل را مطرح می‌کنند.
ارتباط با شرق آیا می‌تواند کانال سوئیفت را باز کند تا ایران بتواند با دنیا تبادل پول کند
این مشکل سازمان ملل است. سال‌ها پیش از این نهاد بین المللی خواستیم که این مشکل انتقال پول را حل کند. برخی از این سازمان‌های بین المللی خود را به ابزار نرم نظام سلطه درآورده‌اند. این سازمان‌ها نباید اجازه دهند که وسیله‌ای برای فشار روی یک عضو رسمی مانند ایران شوند. غرب اگر راه ها را ببندد ما راه‌های دیگری باز می‌کنیم. دنیا فقط آمریکا و چهار کشور غربی نیست. امروز خودشان اعتراف می‌کنند که ایران تحریم‌ها را خنثی کرده است.
سیاست خارجی ایران با نگاه به شرق می‌تواند طلب 7 میلیارد دلاری را از کره جنوبی وصول کند؟
ما برای وصول کردن مطالباتمان برنامه داریم و از ابزارهای مختلف دیپلماسی و حقوقی استفاده می‌کنیم. در دولت گذشته در این زمینه کار نشد. انها امیدوار بودند با برجام گشایش‌هایی صورت گیرد و مشکلات حل شود که اینطور نشد. اما در دوره فعلی ما برای تمام موضوعات پرونده‌های جداگانه تشکیل داده و دنبال می‌کنیم. ما کشور بزرگی هستیم و می‌توانیم مشکلات خودمان را حل کنیم. امروز اگر خودشان برای مذاکره پیش قدم شدند حاصل فشارهایی است که برای آنها نتیجه بخش نبوده است.
برخی معتقدند که فشارهای داخلی بر تیم مذاکره کننده زیاد است و آقای باقری به زبان انگلیسی تسلط کامل ندارد آیا این موضوع روند مذاکرات را کند نکرده است؟
روند مذاکرات خوب و قابل مقایسه با دوره قبلی نیست. ثانیا مذاکرات این دوره دستور را ما تعیین و تحمیل کردیم. ثالثاً این دوره برگه‌های خوبی داریم و دستمان برای مذاکره پر است. رابعاً این دوره اتفاقاً مذاکره کنندگان ما از یک پشتوانه ملی و انسجام درونی برخوردار هستند. دست مذاکره کنندگان باز است و خطوط قرمز ما نیز روشن و بدون ابهام است. ما از سرعت و کیفیت کار راضی هستیم و معتقدیم توافق خوب دست یافتنی است به شرط آنکه طرف غربی جدیت و حسن نیت داشته باشد.
آیا توافق حاصل می‌شود؟
توافق قابل وصول و روند هم مثبت است و شرایط برای یک توافق برد-برد آماده می‌باشد. توپ در میدان غربی‌هاست. معنای توافق برد-برد آن است که اگر آنها در ارتباط با فعالیت‌های هسته‌ای ما ابهامی دارند بپرسند و ما آماده همکاری در چارچوب پادمان هستیم. ما قبلاً توافق کردیم اکنون آنها هستند که باید مفاد آن را اجرا کنند.
نظر شما