شناسهٔ خبر: 52183329 - سرویس سیاسی
نسخه قابل چاپ منبع: روزنامه حمایت | لینک خبر

ساختار بنیادی اهانت به زنان در غرب

صاحب‌خبر - آبان ماه سال جاری ده‌ها هزار فرانسوی به خیابان‌های شهرهای مختلف این کشور مدعی دموکراسی و حقوق بشر رفتند تا اعتراض خود را علیه تضییع حقوق زنان در آستانه روز جهانی منع خشونت علیه زنان (۲۵ نوامبر) فریاد بزنند. تعداد تظاهرکنندگان در پاریس به ۵۰ هزار نفر می‌رسید. گفتنی است که برای نخستین بار در سال ۱۹۹۳ بود که جامعه بین‌المللی حقوق بشر رسماً خشونت علیه زنان حتی در زندگی خصوصی خانواده‌ها، را به‌عنوان یکی از موارد نقض بنیادین حقوق بشر به رسمیت شناخت. اما نه روز جهانی خشونت علیه زنان و نه قطعنامه‌های جامعه بین‌المللی حقوق بشر در سال ۱۹۹۳ نتوانستند دردی از تبعیض سازمان‌یافته و خشونت رو به افزایش علیه زنان و دختران در جوامع غربی مداوا کنند. اوضاع زنان در فرانسه به نظر می‌رسد خیلی وحشتناک‌تر از بقیه سرزمین‌های غربی باشد. در تظاهرات آبان ماه سال جاری مردم از امانوئل مکرون رییس‌جمهور فرانسه خواسته بودند که بودجه مقابله با خشونت علیه زنان را از ۳۶۰ میلیون دلار به یک میلیارد دلار افزایش دهد. این میزان سرمایه در برخی از نقاط جهان به‌اندازه بودجه عمرانی سالانه یک کشور است. در فرانسه ۴۰ درصد زنان که براثر خشونت زوج‌های خود از منازلشان فرار کرده‌اند بی‌سرپناه هستند. وحشتناک است اگر بدانیم که این کشور بیش از مدرسه نیازمند خانه امن برای پناه دادن به زنان و دخترانی است که به دلیل اذیت و آزار خانگی گریخته‌اند. وضعیت آلمان در این زمینه اگرچه از فرانسه خیلی بهتر است اما به‌هرحال مشخص‌شده که از هر ۱۰ زن که مورد اذیت و آزار قرار می‌گیرند یکی از آن‌ها هیچ کمکی دریافت نمی‌کند. تابه‌حال دست‌کم پنج قطعنامه ویژه درزمینه رعایت برابری حقوق زن و مرد از سوی نهادهای بین‌المللی ازجمله شورای امنیت سازمان ملل (قطعنامه ۱۲۶۱ سال ۱۹۹۹، قطعنامه ۱۲۶۵ سال ۱۹۹۹، قطعنامه ۱۲۹۶ سال ۲۰۰۰، قطعنامه ۱۳۱۴ سال ۲۰۰۰، و قطعنامه ۱۳۲۵ سال ۲۰۰۰) مصوب شده اما هیچ‌کدام نتوانسته‌اند روند فزاینده تضییع حقوق زنان و خشونت علیه آنان در غرب را بکاهد. بعلاوه مواد یک و دو اعلامیه جهانی حقوق بشر تأکید می‌کند که تمام افراد بشر آزاد به دنیا می‌آیند و ازلحاظ حیثیت و حقوق باهم برابرند و از کلیه آزادی‌ها و حقوق اعلام‌شده بهره‌مند هستند. ماده سه هر دو میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی و میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی-اجتماعی و فرهنگی نیز بر تساوی حقوق زن و مرد تأکید کرده است. اما همان‌گونه که گفته شد هیچ‌یک از این اعلامیه‌ها و قطعنامه‌ها در عمل به زنان جوامع غربی کمک نکرده‌اند تا از برابری با مردان برخوردار شوند. هنوز هم در اروپا و آمریکا زنان حقوق و مزایای کمتری نسبت به مردان در قبال انجام کار یکسان دریافت می‌کنند. در سال گذشته ۴۰۰ هزار مورد خشونت خانگی علیه زنان در فرانسه گزارش شد که ازنظر تعداد واقعاً وحشتناک و از بابت میزان آسیب واردشده هم در نوع خود کم‌نظیر است. بدرفتاری با زنان چه در منزل و چه در محیط کار و خیابان آن‌قدر فجیع است که امانوئل مکرون توانست با استفاده از آن و قول کاهش میزان آن درصد قابل‌توجهی رأی در انتخابات ریاست جمهوری را به خود اختصاص دهد اما پس از پیروزی در انتخابات خود را در مقابل یک مشکل ریشه‌ای دید که قادر به غلبه بر آن نبود.

نظر شما