شناسهٔ خبر: 52108443 - سرویس علمی-فناوری
نسخه قابل چاپ منبع: سینا | لینک خبر

در این جمجمه ۲ هزار ساله فلز به کار رفته است

snopes.com  

به تازگی تصاویر یک جمجمه باستانی با قطعه فلزی در داخل آن در شبکه های اجتماعی منتشر شده است که شایعات مختلفی از جمله انتساب آن به موجودات فضایی و ماوارایی مطرح می شود.

صاحب‌خبر -

به تازگی تصاویر یک جمجمه باستانی با قطعه فلزی در داخل آن در شبکه های اجتماعی منتشر شده است که شایعات مختلفی از جمله انتساب آن به موجودات فضایی و ماوارایی مطرح می شود.

به گزارش سیناپرس، جمجمه ای باستانی در موزه شهر اوکلاهما، در معرض دید عموم قرار دارد که یکی از شگفتی های باستان شناسی محسوب می شود. این یک جمجمه واقعی انسان است که حدود دو هزار سال قدمت دارد. نکته عجیب برای مردمی که این جمجمه را مشاهده می کنند، استفاده از فلز در بخشی از آن است. این موضوع سبب بروز شایعاتی مبنی بر ارتباط این جمجمه با موجودات فضایی، تمدن پیشرفته و منقرض شده باستانی و ... شده است. اما از دید علمی و از منظر باستان شناسی، این جمجمه چندان پدیده عجیبی محسوب نمی شود.

این فرد بر اساس شواهدی مبنی بر بازسازی استخوانی از یک جراحی کاشت فلز که به عنوان ترپاناسیون شناخته می شود جان سالم به در برده است. باید توجه داشت که تقریباً تمام تمدن های باستانی ترفیناسیون را به روش های مختلف و به دلایل مختلف انجام می دادند.

در این شرایط، فلز مصرف شده در استخوان به صورت ذوب شده استفاده نمی شد و البته این صفحات فلزی از جنس نوعی آلیاژ بوده و برای کمک به اتصال استخوان های شکسته استفاده شده است.به گزارش خبرگزاری sinapress، اگرچه امروزه نمی‌ دانیم که آیا این عمل با بیهوشی صورت گرفته یا نه می‌دانیم که بسیاری از درمان ‌های طبیعی برای اعمال جراحی در این دوره زمانی وجود داشته است.

بر اساس مطالعات انجام شده، قدمت این جمجمه حدود دو هزار سال تخمین زده شده و متعلق به یک سرباز مجروح در جنگ بود. اگرچه ممکن است تعجب آور به نظر برسد، اما بیمار از این روش جان سالم به در برده و استخوان بخش های اطراف بخش آسیب دیده به هم جوش خورده است.
به گزارش سیناپرس، مطالعات باستان شناسان نشان می دهد این روش که به نام ترپاناسیون شناخته می‌شود، در امپراتوری اینکاها در آمریکای جنوبی نسبتاً رایج بود، زیرا در آن منطقه، سلاح‌های جنگی عمدتاً از جنس سنگ و چماق‌ بوده و در صورت برخورد به سر، جراحاتی جدی وارد می کردند.
جان ورانو، انسان ‌شناس فیزیکی در دانشگاه تولین و نویسنده کتاب: حفره‌ ها در سر، هنر و باستان ‌شناسی ترپاناسیون در پرو باستان، به در این رابطه گفت: این عمل در دوران باستان آمریکای جنوبی زیاد انجام شده و  میزان بقای افراد عمل شده به طرز شگفت ‌آوری بالا بوده و حدود ۷۰ درصد است.
مدیر موزه اوکلوهاما نیز در رابطه با این جمجمه خاطرنشان کرد که شکل ظاهری این جمجمه دراز است، این یک روش باستانی است که به دلایل مذهبی و زیبایی‌ شناختی انجام شده و روش آن نیز بستن جمجمه فرد در نوزادی با تسمه های محکم بوده که باعث تغییر شکل جمجمه نرم نوزادان می شود.

مترجم: احسان محمدحسینی

منبع: snopes.com
 

 

 

هرگونه کپی برداری و انتشار مطالب از خبرگزاری بدون ذکر منبع پیگرد قانونی دارد.

نظر شما