با سلام خدمت کاربرای عزیز و دوست داشتنی گیمفا. امیدوارم تنتون سلامت، جیبتون پر پول و لبتون خندون باشه و پیسی یا کنسول بازیتون پر بازی باشه همیشه! با یه قسمت دیگه از سری مقالات دل‌نوشته‌های یک گیمر خسته در خدمت شما عزیزان هستیم. بعد از یه وقفه طولانی، در این قسمت سراغ یه موضوع فوق‌العاده جذاب و البته جنجالی رفتیم. فن بوی‌های صنعت گیم! از این موضوع آخه شیرین‌تر؟
یعنی فقط کافیه یه نگاهی بندازین به کامنتا و نظرات افراد مختلف توی شبکه‌های اجتماعی. از اینستاگرام گرفته تا توییتر و یوتیوب و همین گیمفای خودمون، بحث فن بوی بازی فوق‌العاده داغه. فوق‌العاده!
توی این مقاله به سراغ فن بوی‌های مختلف رفتیم و ویژگی‌هاشون رو با هم بررسی کردیم.

گیمفایی‌های عزیز، با این که بدیهی به نظر می‌رسه ولی باید یه بار دیگه این نکته رو بگم که این مقاله طنزه و حالت جدی نداره و توی این مقاله با همه شوخی شده بدون استثنا.
این نکته رو هم بگم که عکسای مقاله یکسری میم هستن مرتبط با پلتفرمای مختلف. امیدوارم لذت ببرین.

دل‌ نوشته های یک گیمر خسته؛ مصیبت های ازدواج یک گیمر!

دل نوشته‌های یک گیمر خسته!؛ امان از بازی‌های هاردکور

شیفتگان اسپنسر، فن بوی‌های Xbox

فن بوی‌ها و طرفدارای دو آتیشه برند Xbox، هفت هشت سالی می‌شد که مثل طرفدارای بارسا و استقلال کلا به غار مهاجرت کردن و کاری به کار کری خوندن و این حرفا نداشتن. آخه خدایی حرفی هم برای گفتن نبود. نسل هشت این‌قدر رقابت یه طرفه بود که اصلا جای بحث و کری خوندنی باقی نمونده بود. بازیای انحصاری، سرویس پلاس، قدرت سخت‌افزاری، پشتیبانی و تقریبا توی تموم جنبه‌های مختلف PS4 دماغ Xbox One رو به خاک مالید. البته نه الان یادم اومد. می‌شد با Xbox پیتزا سفارش داد ولی با پلی‌استیشن نمی‌شد!
فن بوی‌های Xbox چند سالی توی غار بودن و کلا بحث نمی‌کردن تا اینکه منجی Xbox یعنی فیل اسپنسر سر و کلش پیدا شد. آقای اسپنسر از همون اول استارت تغییرات رو زد و کم کم طرفدارای Xbox و خصوصا فن‌بوی‌های دو آتیشه Xbox از غار اومدن بیرون و نور خورشید رو دیدن. راه‌اندازی Xbox Game Pass، خرید بتسدا و ده دوازده تا استودیو دیگه یه امید بزرگ به فن بوی‌های Xbox داد و اونایی که چند سال یک کلمه هم حرفی نمی‌زدن، دوباره شروع کردن به کری خوندن و بحث کردن با فن بوی‌های سونی و بحث و جدال دوباره داغ شد. انصافا هم عملکرد مایکروسافت و Xbox توی نسل نه تا الان عالی بوده.
الان فن بوی‌های Xbox به شدت روی گیم پس مانور میدن و هر موضوعی پیش میاد این اشتراک فوق‌العاده رو میکوبن تو دهن بقیه. حق هم دارن. فرض کنین یه نفر که پلی‌استیشن داره باید ۶۰ دلار بده بابت Back 4 Blood، بعد اون‌وقت اونایی که گیم پس دارن فقط کافیه دانلودش کنن و حالشو ببرن! تازه نگم براتون از Starfield و Elder Scrolls 6 و Forza Horizon و ده تا بازی خفن دیگه که اونا هم روز اول میان روی گیم پس. از اون طرفم سونی اینقدر خسیسه حتی جلوی ارتقاء رایگان بازیای نسل هشتمی رو می‌گیره. انصافا در این مورد فن بوی‌های Xbox حرف درستی می‌زنن. بازی کردن روی Xbox به مراتب به صرفه‌تر و کم‌هزینه‌تر نسبت به پلی‌استیشن (الان فن بوی‌های سونی میان میگن ولی ما گاد و لست داریم دلتون بسوزه)
از طرف دیگه خرید بتسدا و کل استودیوهای زیر مجموعش مشت محکمی بود بر دهن اونایی که می‌گفتن Xbox بازی انحصاری نداره. از The Evil Within گرفته تا Doom و Elder Scrolls و خیلی IP‌های دیگه انحصاری Xbox و PC شدن. نکته جالب ماجرا این‌ جاست از اون طرف سونی داره بازیای انحصاریشو برای PC عرضه می‌کنه! واقعا روزگار عجیبی شده! ده سال پیش می‌گفتی سونی بازیای درجه یک انحصاریش رو برای پی‌سی میده بهت میگفتن عقلت کمه!

فن بوی‌های Xbox به شدت روی هیلو حساس هستن و به نوعی خط قرمز اونا حساب میشه. مسترچیف هم یجورایی حکم بزرگ‌ترین نماد Xbox رو داره و به شدت براشون مقدسه و اگه کسی به این دوتا بی‌احترامی کنه، به شدت از خجالتش در میان.

فن‌ بوی‌های PlayStation، مست غرور

کلا فن بوی‌های سونی در جواب هر چیزی برگ برنده بازیای انحصاری رو رو می‌کنن. یعنی بهشون بگی چرا ارتقاء بازیا رایگان نیست؟ می‌گن ما لست و گاد داریم! بهشون بگی گیم پس خیلی فوق‌العاده است، بهت می‌گن ولی لست و گاد داریم! بهشون بگی استارفیلد انحصاری شده، می‌گن ولی ما لست و گاد داریم!

فن بوی‌های PC، ما از همه بهتریم!
در جنگ بین کنسول‌ها، افرادی که طرفدار PC هستن به شدت معتقدن که کنسول‌ها در کل و روی هم رفته به گرد پای پی‌سی هم نمی‌رسن و PC از تموم پلتفرمای بازی بهتره! دلایل زیادی هم دارن. کنسولا از لحاظ سخت‌افزاری ضعیف و محدودن (نسبت به پی‌سی)، هزینه بازی کردنشون زیاد‌تره و موارد مشابه دیگه. اما خب یه مسئله هم هست. وقتی یه نفر با خرید یه کنسول ۵۰۰ دلاری می‌تونه یه نسل رو سپری کنه ولی یه پی‌سی در طول نسل باید مدام ارتقاء پیدا کنه و هزینه بشه براش‌‌، خرید کنسول کاملا منطقی میشه!
این جا یه نکته مهم هم وجود داره. اونم این که این افرادی که میگن پیسی بهتره، آیا پیسی اونا هم مثلا از PS5 یا Series X بهتر و قوی‌تره؟ یادمه یه دوستی داشتم می‌گفت گیم فقط پی‌سی. کنسول به درد نمی‌خوره. اون وقت سیستمش اینقدر ذغالی بود فقط جنگ‌های صلیبی و IGI رو می‌تونست بالا بیاره!
البته الان دوران خوبی برای پی‌سی گیمر بودنه, اگه آدم پولشو داشته باشه. مایکروسافت عملا پی‌سی رو جزو اکوسیستم Xbox در نظر گرفته و تموم بازیا رو براش عرضه می‌کنه. گیم پس هم که برای پی‌سی در دسترس. از اون طرف سونی هم کلی از بازیای انحصاریش رو برای پی‌سی عرضه کرده یا قراره بکنه! شاید بشه گفت توی جنگ کنسولا پی‌سی بازا بیشتر از همه دارن لذت می‌برن و سود می‌کنن!

فن بوی نینتندو؟ مگه داریم؟!
در کل در کشور ما کنسولای نینتندو حتی یک دهم محبوبیت کنسولای دیگه رو ندارن. از این مسئله هم بگذریم، کلا دنیای نینتندو با بقیه فرق داره. اونا کار خودشونو می‌کنن و به بقیه هم کاری ندارن. از لحاظ فروش و درآمد‌زایی هم اوضاشون عالیه. من حقیقتا تا الان فن بوی نینتندو توی ایران ندیدم. الان که فکرشو کردم ورژن خارجیشو هم ندیدم. کلا فکر کنم اینقدر این فن بوی‌ها نادرن که به این راحتیا پیدا نمی‌شن. خیلی شیک و مجلسی شصت دلار میدن بازیارو می‌گیرن، منتظر تخفیف و این چیزا هم نیستن چون اصلا نینتندو این مسخره بازیا نداره. خودشونو درگیر فن بوی بازیا و بحث و کری هم نمی‌کنن. در حالی اگه بخوان می‌تونن خیلی حرفا بزنن! چون هم عملکرد بازیای نینتندو عالی بوده، هم در کل کنسولای نینتندو فوق‌العادن. ولی کلا بچه‌های خوبین و چیزی به بقیه نمی‌گن!

همه با هم، زیر پرچم گیم!
از فن‌ بوی بازیا و این حواشی که بگذریم، باید بگم در آخر همه‌ی ما توی یه تیمیم. دنیای گیم یه پرچم داره و ما همه زیر اون پرچمیم. از سونی و مایکروسافت و نینتندو گرفته تا پی‌سی، تا هر گروه بندی که گیمرا ایجاد می‌کنن. در آخر هدف اینه کنار هم بازی کنیم، وقت بگذرونیم و لذت ببریم. ولی انصافا از حق نگذریم بحث کردن و کری خوندن خودش یکی از جذابیتای دنیای گیمه. درست مثل فوتبال!