شناسهٔ خبر: 51097881 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: جوان | لینک خبر

بازشناخت کارنامه آیت‌الله بهاء‌الدین محلاتی در آیینه یک اثر نوانتشار

مبارزه و خردورزی

یکی از دفاتر «شخصیت‌های مانا» که از سوی انتشارات سوره مهر و در معرفی مفاخر علمی، فرهنگی و سیاسی این مرزو بوم منتشر می‌شود، به زنده‌یاد آیت‌الله حاج شیخ بهاء‌الدین محلاتی شیرازی اختصاص دارد

صاحب‌خبر -

یکی از دفاتر «شخصیت‌های مانا» که از سوی انتشارات سوره مهر و در معرفی مفاخر علمی، فرهنگی و سیاسی این مرزو بوم منتشر می‌شود، به زنده‌یاد آیت‌الله حاج شیخ بهاء‌الدین محلاتی شیرازی اختصاص دارد. محمدجواد مرادی‌نیا مؤلف این اثر در باب موضوع آن و در مقدمه آورده است:
«دوستان خوبم در دفتر ادبیات انقلاب اسلامی که جوانی و عمرشان را به پای تحقیق و تدوین تاریخ و ادبیات انقلاب اسلامی گذاشته‌اند، خبر دادند مجموعه‌ای را در دست تألیف و آماده‌سازی دارند که قرار است معرف رجال مؤثر انقلاب باشد و از نگارنده نیز برای مشارکت و همکاری در این موضوع دعوت کردند. پیشنهاد بدی نبود؛ چراکه علاوه بر علاقه‌مندی به مباحث حوزه رجال انقلاب، جمع و جور بودن و حجم نه چندان زیاد کتاب‌های مجموعه، وقت زیادی هم نمی‌گرفت و برنامه‌ریزی برای انجام آن را آسان می‌کرد. در مرحله بعد، فهرست پیشنهادی به دستم رسید و باید از آن میان یک نام را برمی‌گزیدم. فهرست ۵۰-۴۰ نفره را چند بار بالا و پایین کردم تا آنکه چشمم روی نام مرحوم آیت‌الله شیخ بهاءالدین محلاتی متوقف شد. راستش نمی‌دانم چرا، چون شناخت زیادی هم از آن مرحوم نداشتم و فقط می‌دانستم روزگاری در استان فارس، هدایتگر مردم انقلابی آن خطه بوده و در ماجرای بازداشت و حبس امام خمینی در ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ نیز چند روزی هم‌بند و همراه امام در عشرت‌آباد و داودیه بوده است. دوستان دفتر ادبیات از سر لطف، فیش‌هایی چند هم به عنوان دستمایه تحقیق برایم فرستادند و قرار شد تا پایان سال ۱۳۸۹ کار را تحویل دهم. سال ۱۳۸۹ به پایان رسید و دریغ از یک بار ورق زدن اوراق! کار به سال ۱۳۹۰ افتاد. ماه‌های فصل‌های سه‌گانه بهار، تابستان و پاییز هم به سرعت برق و باد گذشت و حسرت انجام این کار بر دلم ماند! با این حال، موضوع این کتاب، همیشه در گوشه‌ای از ذهنم وول می‌خورد و تعهدم را به یادم می‌انداخت که در انجامش دچار تأخیر شده بودم. سرانجام در نخستین روز‌های زمستان، با تفحصی متناسب با چند و، چون کتاب، سایر اطلاعات لازم را به دست آوردم و کوشیدم تا ابتدا خود، به زوایای چهره و شخصیت آیت‌الله محلاتی واقف شوم، آن‌گاه او را به خواننده بشناسانم. با مطالعه و بررسی منابع، به شخصیت این روحانی آگاه، عاقل و مبارز علاقه‌مندتر شدم و برایم روشن شد که انتخاب بجایی کرده‌ام. من آیت‌الله بهاءالدین محلاتی را مردی یافتم عالم، آگاه و باتدبیر که این سه را در راه مبارزه‌ای مقدس به کار گرفت که از اعماق جان بدان باور داشت و سرتاسر عمر طولانی‌اش را از جوانی تا مرگ، وقف آن کرد. آیت‌الله محلاتی مبارزه و مجاهده خویش را از ۲۰ سالگی علیه استعمارگران و اشغالگران انگلیسی آغازید و در ادامه، معترض استبداد رضا شاهی و محمدرضا شاهی شد. او در این راه، زمانی با دلیران تنگستان همرزم بود. لختی با آیت‌الله کاشانی و دکتر محمد مصدق و سرانجام نیز با آیت‌الله خمینی همراه و همگام شد و تا پایین کشیدن محمدرضا شاه از تخت استبداد، دمی نیاسود و البته پیمودن این راه و پشت سر گذاشتن آن مسیر دراز و پرپیچ و خم، خالی از مخاطره و تهدید نبود، مخاطراتی که آیت‌الله خوب از آن‌ها آگاه بود و با چشمانی باز به استقبالشان می‌شتافت. اما تفاوتی که آیت‌الله محلاتی با برخی دیگر داشت، پختگی و اعتقادش بود، نه کند می‌رفت و نه تند و باور داشت این دو ویژگی می‌توانند رخنه‌گاه شکست یا انحراف باشند، پس برای پیشگیری از این دو آفت، راه میانه را برمی‌گزید و این البته به معنای سازش با ظلم و ظالم نبود...»

نظر شما