مجرم سابقه‌داری که به خاطر نگاه چپ مرد میانجی را به قتل رسانده‌بود، با حکم قضایی به قصاص و پرداخت دیه محکوم شد.
به گزارش جوان، ۳‌اردیبهشت‌سال‌۹۶، مأموران کلانتری‌۱۷۴ عبدالعظیم از درگیری خونین در یکی از خیابان‌های شهرری باخبر و راهی محل شدند. اولین شواهد نشان می‌داد درگیری بین سه مرد جوان اتفاق افتاده و در آن درگیری مرد ۲۷‌ساله‌ای به نام جاوید بر اثر ضربات چاقو زخمی و راهی بیمارستان شده‌است. تحقیقات در این زمینه آغاز شد تا اینکه مأموران دریافتند جاوید با ضربات چاقوی یک مجرم سابقه‌دار راهی بیمارستان شده‌است.
با به‌دست آمدن این اطلاعات مجرم فراری تحت تعقیب قرار گرفت تا اینکه از بیمارستان خبر رسید مرد جوان بر اثر شدت خونریزی‌ها فوت کرده است.
با فوت جاوید، چند نفر از شاهدان حادثه مورد تحقیق قرار گرفتند و یکی از آن‌ها در توضیح گفت: «آن روز در مغازه مشغول کار بودم که متوجه سر و صدا و درگیری شدم. از مغازه بیرون آمدم که دیدم دو نفر از بچه‌های محل به نام‌های مجتبی و اسماعیل با هم درگیر شده‌اند. اسماعیل پسر شروری بود که یکباره شروع به عربده‌کشی کرد. مقتول دوست مجتبی بود که برای میانجیگری وارد درگیری شد. آنجا بود که اسماعیل دست به چاقو شد و به او چند ضربه زد.»
دیگر شاهد ماجرا نیز به مأموران گفت: «در حال عبور از خیابان بودم که متوجه درگیری مجتبی و اسماعیل شدم. آن‌ها به خاطر نگاه چپ با هم درگیر شده بودند. جاوید که همراه مجتبی بود درحال پیاده شدن از ماشین بود که اسماعیل به طرف او حمله کرد. جاوید میان در ماشین و دیوار گیر کرده‌بود که اسماعیل همان موقع چند ضربه با چاقو به سینه او زد و فرار کرد.»
با گذشت چند روز از حادثه، اسماعیل ۲۳‌ساله که دارای پنج فقره سابقه کیفری بود شناسایی و بازداشت شد. او در روند بازجویی‌ها به قتل اعتراف کرد و گفت برای دفاع از خودش مرتکب قتل شده‌است.
متهم بعد از بازسازی صحنه جرم راهی زندان شد و پرونده با کامل شدن تحقیقات به دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.
مرد جوان بعد از تعیین شعبه در وقت رسیدگی مقابل هیئت قضایی آن شعبه به ریاست قاضی حشمتیان قرار گرفت. ابتدای جلسه اولیای‌دم درخواست قصاص کردند. سپس مادر مقتول در حالی‌که به شدت اشک می‌ریخت، گفت: پسرم قصد میانجیگری داشت و بی‌گناه کشته شد. از خون او گذشت نمی‌کنم و برای متهم درخواست قصاص دارم. او پسرم را در شرایطی کشت که به گفته شاهدان نمی‌توانست از خودش دفاع کند.»
بعد از درخواست قصاص از سوی اولیای‌دم، متهم در جایگاه ایستاد و در شرح ماجرا گفت: «جاوید را نمی‌شناختم و با او مشکل و اختلافی نداشتم به همین خاطر انگیزه‌ای برای کشتن او نداشتم. آن شب من و مجتبی که بچه یک محل بودیم همدیگر را دیدیم. مجتبی یکباره نگاه چپ کرد که منظورش را نفهمیدم. به او اعتراض کردم، اما او در جواب گفت هر کاری دلش بخواهد انجام می‌دهد.»
متهم ادامه داد: «مجتبی قبلاً هم به من نگاه‌های چپ کرده بود این شد که با شنیدن این جواب عصبانی شدم و با هم درگیر شدیم. در آن درگیری به او فحاشی کردم. به همین خاطر مجتبی به طرفم حمله ور شد. می‌خواستم از خودم دفاع کنم که همان موقع جاوید که در ماشین نشسته‌بود در را بازکرد تا پیاده شود. فکر کردم قصد دارد به من حمله کند به همین خاطر دست به چاقو شدم و چند ضربه به او زدم. باور کنید قصد کشتن او را نداشتم و احساس کردم جانم در خطر است به همین خاطر با چاقو چند ضربه زدم تا ساکت شود.»
در ادامه شاهدان حادثه که به دادگاه احضار شده‌بودند یک به یک در جایگاه قرار گرفتند و گواهی دادند مقتول در درگیری اسماعیل و مجتبی قصد میانجیگری داشت که بی‌گناه کشته شد.
در پایان هیئت قضایی بعد از شنیدن آخرین دفاع از سوی متهم وارد شور شد، سپس با توجه به مدارک موجود در پرونده متهم سابقه‌دار را به قصاص و به خاطر جراحات غیر‌منتهی به فوت به پرداخت دیه محکوم کرد.
به این ترتیب متهم بعد از تأیید این حکم در حالی‌که نتواند رضایت اولیای‌دم را جلب کند در لیست محکومان اعدامی قرار خواهد گرفت.