پایگاه خبری “میدل ایست مانیتور” در گزارشی، به بررسی ادعایی که در ماههای اخیر در چندین نوبت مطرح شده و اشاره به خروج نیروهای ایرانی از خاک سوریه دارد، پرداخته و ابعاد مختلف این ادعا را با توجه به شرایط فعلی مورد بررسی قرار داده است. میدل ایست مانیتور در گزارش خود، اهمیت راهبردیِ سوریه برای ایران و سرمایه گذاریهای قابل توجه ایران در این کشور را، دو عامل اصلی و عمدهای دانسته که گزاره خروج نیروهای ایرانی از سوریه را بیش از آنکه یک واقعیت باشد، به یک مانور رسانهای تبدیل میکند.
گزارش ها را جدی نگیرید
میدل ایست مانیتور در این رابطه مینویسد: «در مدت ماههای اخیر، به طور گاه و بیگاه گزارشهایی دال بر اینکه نیروهای ایرانی در حال خروج از سوریه هستند، منتشر شده است. در این رابطه یک سوال مطرح میشود: آیا بایستی این گزارشها را جدی گرفت؟ در پاسخ باید گفت احتمالا نه، زیرا سوریه یکی از بخشهای لاینفک و مهمِ دستورکارهای ایران در عرصه سیاست خارجی این کشور است. ایران در شرایط کنونی شبکهای گسترده از نیروهای منطقهای را در اختیار دارد که با تکیه بر آن ها، به نحو موثری میتواند دستورکارهای منطقهای و بینالمللی خود را به پیش برد.
از این رو، کاملا بعید است که ایران از این اهرم قدرتِ خود چشم پوشی کند. در این رابطه، حتی اگر جابجایی و تغییر مواضع نیروهای ایرانی نیز اتفاق بیفتد، بیش از اینکه این اقدام را با ماهیتی راهبردی تصور کنیم، بایستی آن را اقدامی تاکتیکی در نظر گیریم.
تهران سرمایه گذاریهای گستردهای را نیز در سوریه انجام داده است. بدون تردید ایران این سرمایهگذاریها را در خاک سوریه انجام نداده که بخواهد بر اثر برخی فشارهای خارجی و یا درخواست دولتهایی نظیر روسیه، بلافاصله خاک سوریه را ترک کند. باید توجه داشت که حضور ایران در سوریه ماهیتی به مراتب پیچیدهتر از آن چیزی دارد که شاید در وهله نخست به نظر برسد. از سویی، تواناییهای دولت روسیه جهت اثرگذاری بر تصمیمات ایران در خاک سوریه نیز محدود است.
ایران حمایت سوری ها را فراموش نکرده است
ایران به هیچ عنوان از یاد نبرده که در جریان جنگ هشت ساله ایران و عراق، سوریه در کنارِ لیبی، تنها دو کشورِ عربی بودند که از ایران حمایت میکردند. از سویی، دولت سوریه از همان آغازین روزهای پیروزی انقلاب اسلامی نقش بارزی در همراهی با ایران و مبارزات این کشور جهت نبرد با اسرائیل بازی کرده است.
در این نقطه، بسیاری به طرح این سوال میپردازند که پیامدها و عواقب اصرار ایران بر ماندن در خاک سوریه چه خواهد بود؟ آیا اسرائیل نیز در این فضا میتواند کاری کند یا صرفا به انجام حملات گاه و بیگاه علیه مواضع ایران در خاک سوریه راضی است؟ اضافه بر این، آیا کشوری نظیر اردن میتواند بر سیاست ایران و حضور نیروهای این کشور در خاک سوریه، از طریق فراهم کردن زمینه برای شکل گیری برخی تعاملات با تهران اثرگذاری کند؟ این مساله مخصوصا با توجه به اینکه دولت اردن نیز دور بودن نیروهای محورِ موسوم به مقاومت از نزدیکی مرزهای خود را در راستای منافعش میبیند، کاملا از اهمیت برخوردار است».
∎
نظر شما