به گزارش روز یکشنبه گروه آموزش ایرنا از پایگاه خبری ساینس، در این تحقیقات تلاش شد رفتار کووید ۱۹ مورد ارزیابی قرار گیرد تا مشخص شود آیا شیوع این بیماری در تمام فصول و در تمام مناطق یکسان است یا مانند سایر بیماری‌های فصلی، با کاهش دما و رطوبت میزان و نحوه شیوع آن تغییر می‌کند.

برای این منظور محققان ابتدا دما و رطوبت ۱۶۲ کشور در ۵ قاره زمین را در زمان شیوع اولیه کووید ۱۹ و پیش از تغییر رفتار انسان‌ها و اجرای تدابیر محافظتی در واکنش به این بیماری مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.

در نتیجه این بررسی بین نرخ انتقال بیماری و دو عامل دما و رطوبت، یک رابطه‌ منفی در مقیاس جهانی شناسایی شد. در واقع مشخص شد که با کاهش دما و رطوبت، نرخ بیماری افزایش می‌یابد.

سپس محققان این ارتباط و نحوه تحول آن در طول زمان را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند و مشخص شد همین رابطه منفی بین شیوع بیماری و تغییرات آب و هوا با یک الگوی مشخص در موج‌های اول، دوم و سوم شیوع بیماری و در سطح کشورها و حتی شهرها قابل مشاهده است.

به عبارت دیگر با افزایش دما و رطوبت موج شیوع بیماری کاهش یافته و با کاهش دما و رطوبت موج جدیدی از شیوع بیماری آغاز شده است.

در پایان محققان این یافته‌ها را در یک مدل اپیدمیولوژیک مورد استفاده قرار دادند و مشخص شد با استفاده از این اطلاعات می‌توان شیوع بیماری کووید ۱۹ را با دقت بالاتری پیش‌بینی کرد.

به اعتقاد محققان به دلیل این که دما و رطوبت پایین موجب کاهش اندازه ذرات معلق در هوا و در نتیجه افزایش میزان انتقال ویروس‌های فصلی مانند آنفلوآنزا در هوا می‌شود، فصلی بودن ویروس کووید ۱۹ نقش مهمی را در شیوع آن ایفا می‌کند.

گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Nature Computational Science منتشر شده است.