به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری ایسکانیوز، ماه ربیع الاول همان گونه که از اسمش پیداست بهار ماههاست، میلاد پیامبر رحمت و امام جعفر صادق در این ماه از مهمترین آثار رحمت خداوند است.
میلاد خاتم الانبیاء، حضرت محمد (ص)
۱۴۹۶سال پیش در چنین روزی، هفدهم ربیع الاول سال ۵۳ قبل از هجرت بنا به قول بسیاری از علمای مسلمان، پیامبر بزرگ اسلام، حضرت محمد (ص) در شهر مکه قدم به عرصه حیات نهاد.
پدر آن بزرگوار عبدالله از خاندان بنی هاشم و مادر گرامیش آمنه بود. حضرت محمد (ص) قبل از ولادت، پدر خویش را از دست داده بود و شش ساله بود که مادرش نیز درگذشت. در این هنگام عبدالمطلب جد آن حضرت، سرپرستی ایشان را به عهده گرفت، اما آن بزرگوار نیز پس از دو سال درگذشت و بدین ترتیب حضرت محمد (ص) در هشت سالگی تحت توجه و سرپرستی، ابوطالب، عموی خویش قرار گرفت. حضرت محمد (ص) از دوازده سالگی به اتفاق عموی خود به سفرهای تجاری میرفت و به سبب راستگویی و قابلیت اعتماد بسیار، مردم به وی لقب امین داده بودند.
آن حضرت در آغاز جوانی برای رهایی از پلیدیهای عصر جاهلی و نیز اندیشه در جهان آفرینش، به غار حرا در نزدیکی مکه پناه میبرد و در آنجا ساعتها عبادت میکرد. هنگامی که چهل سال از عمر پربرکت پیامبر اکرم (ص) گذشته بود، جبرئیل بر آن حضرت نازل شد و پیام خداوند یکتا را مبنی بر پیامبری ایشان، ابلاغ کرد. بدین ترتیب حضرت محمد (ص) آخرین رسول و فرستاده خدا وظیفه هدایت مردم به سوی توحید و یکتاپرستی را به عهده گرفت. رسول گرامی اسلام (ص) در مدت رسالت خویش با تحمل سختیهای فراوان، بت پرستی را در حجاز ریشه کن کرد و حکومتی مبتنی بر تعالیم کامل و متعالی اسلام برپا نمود. ضمن عرض تبریک به مناسبت میلاد فرخنده این خورشید پرفروغ هدایت، سخنی گرانبها از آن بزرگوار را نقل میکنیم که فرمود: «سه چیز است که در هر کس باشد خصلت ایمان را کامل ساخته است:، چون خشنود شد، خشنودیش او را به راه باطل نبرد و، چون خشمگین شد، خشمش او را از حق دور نکند و، چون قدرت یافت، به آنچه حقش نیست دست نیندازد.»
میلاد حضرت امام جعفر صادق (ع)
۱۳۶۰ سال پیش در چنین روزی، هفدهم ربیع الاول سال ۸۳ هجری قمری حضرت امام جعفر صادق (ع) از نوادگان پاک رسول گرامی اسلام (ص) و پیشوای ششم شیعیان در مدینه متولد شد.
آن حضرت دوازده سال از عمر خود را در کنار جدش امام سجاد (ع) و نوزده سال را در کنار پدرش امام محمد باقر (ع) گذراند و در سال ۱۴۸ هجری قمری به شهادت رسید. دوران زندگی این امام بزرگوار، عصر شکوفایی علم و دانش، تفسیر قرآن و نشر علوم گوناگون بود. این دوران که مصادف با سقوط بنی امیه و روی کارآمدن بنی عباس بود، فرصت مناسبی برای امام صادق (ع) فراهم آورد تا مردم را از حقایق و تعلیمات دین مبین اسلام آگاه و نخستین دانشگاه بزرگ اسلامی را پایه گذاری کند. امام صادق (ع) علاوه بر آگاهی عمیق از علوم و معارف اسلامی، بر علوم مختلفی ازجمله طب، شیمی، ریاضی و بسیاری فنون دیگر احاطه کامل داشت.
دوستداران علم و دانش در هر زمینه به محضر آن حضرت شرفیاب میشدند و درباره هر موضوع علمی و دینی که میخواستند از آن حضرت سوال میکردند. امام صادق (ع) نیز به فراخور استعداد و فهم هر شخص به او پاسخ میداد. حدود چهار هزار شاگرد برجسته در محفل درس امام صادق (ع) تربیت شدند و دانشمندانی همچون جابربن حیّان، شیمیدان معروف و کاشف گوگرد، از دانش ایشان بهره بردند. ضمن عرض تبریک به مناسبت میلاد مبارک این امام هُمام، سخنی زیبا از آن حضرت را نقل میکنیم که فرمود: «دانش بجویید و همراه با کسب دانش، خود را با بردباری و وقار زینت بخشید و نسبت به کسی که به او دانش میآموزید فروتن باشید.»
انتهای پیام/
نظر شما