مجیدرضا حریری در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا در رابطه با تأثیرات اقتصادی عضویت دائمی ایران در سازمان همکاری‌های شانگهای، اظهار کرد: عضویت در هر پیمان چند جانبه و بین‌المللی مزیت‌هایی را به دنبال دارد؛ علاوه بر اینکه پیمان شانگهای، فقط ماهیت اقتصادی نداشته و از بدو تأسیس یک پیمان امنیتی و ضد تروریسم در منطقه بوده است.

وی افزود: در طی بیست سالی که از تأسیس این سازمان می‌گذرد، اشکال اقتصاد آن پر رنگ تر از سایر بخش‌ها شد؛ کشورهایی که عضو این پیمان هستند بیش از ۴۰ درصد از جمعیت دنیا را تشکیل می‌دهند، بازارهای تجاری بزرگی همچون، چین، هند و روسیه در این سازمان عضو بوده و بزرگترین منابع انرژی موجود در دنیا در بین کشورهای عضو این سازمان قرار گرفته است.

رئیس اتاق مشترک ایران و چین گفت: علاوه بر این بزرگترین مصرف کنندگان انرژی دنیا که همان هند و چین است نیز در این پیمان عضو بوده و کشورهای آسیای میانه، چین، روسیه، هند و پاکستان که بازارهای تجاری متنوعی برای ایران دارند نیز در این سازمان عضو و یا عضو ناظر هستند.

حریری اضافه کرد: وجود این کشورها در سازمان همکاری‌های بین‌المللی شانگهای، فرصت‌های بالقوه‌ای را برای تجارت ایران فراهم کرده که باید دید ایران چه برنامه‌هایی برای حضور جدی‌تر و استفاده از این ظرفیت‌ها دارد.

وی تصریح کرد: همین که ایران در یک سازمان جهانی عضو شود یک نکته مثبت بوده که فرصت‌های ویژه ای ایجاد کرده است و اگر برنامه‌ریزی‌های مناسب انجام شود، می‌تواند منجر به افزایش تجارت خارجی ایران نیز شود.