به گزارش ایسنا به نقل از سایتک دیلی، آنچه پژوهشگران در این مطالعه پیدا نکردند شواهدی مبنی بر این است که همپوشانی ژنتیکی مذکور صفات شناختی- رفتاری یا خطر بیماری هایی مانند بیماری آلزایمر را نیز پیش بینی می کند.

"پیتر کلیز" (Peter Claes) از آزمایشگاه تصویربرداری دانشگاه کاتولیک لون و پروفسور "جوآنا ویسوکا" (Joanna Wysocka) از دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد گفتند: در حال حاضر نشانه هایی از وجود ارتباط ژنتیکی بین شکل صورت و مغز ما وجود دارد. ولی دانش ما در مورد این پیوند براساس تحقیقات ارگانیسم مدل و دانش بالینی از شرایط بسیار نادر بود. ما تصمیم گرفتیم تا پیوند ژنتیکی بین چهره و شکل مغز افراد را بطور گسترده تر و در جمعیت بزرگتر بررسی کنیم.

پژوهشگران گفتند، ما قبلا تصاویر سه بعدی از چهره ها را تجزیه و تحلیل کردیم و چندین نقطه داده روی این چهره ها را به اطلاعات ژنتیکی پیوند دادیم تا ارتباطات را پیدا کنیم. به این ترتیب محققان توانستند ژن های مختلفی را که صورت ما را شکل می‌دهند شناسایی کنند. در مطالعه اخیر با بررسی داده های قبلاً به دست آمده و همچنین بررسی داده های موجود در بانک اطلاعات پزشکی (Biobank) انگلیس و اسکن مغز ام آر آی ​​و اطلاعات ژنتیکی۲۰ هزار نفر آن ها به نتایج جالبی دست یافتند.

کلیز اظهار‌کرد: برای این که بتوانیم اسکن ام آر آی (MRI) را تجزیه و تحلیل کنیم، باید مغز نشان داده شده در اسکن را اندازه می گرفتیم. تمرکز ویژه ما روی تغییرات سطح خارجی تا خورده مغز که " شکل گردویی" دارد، بود. سپس ما به بررسی و پیوند دادن داده های به دست آمده از تجزیه و تحلیل تصویر با اطلاعات ژنتیکی موجود پرداختیم. به این ترتیب ما ۴۷۲ مکان ژنومی را که بر شکل مغز ما تأثیر می گذارد، شناسایی کردیم. ۳۵۱ مورد از این مکان ها قبلاً گزارش نشده بودند. با کمال تعجب متوجه شدیم که قبلاً مشخص شده بود که ۷۶ مکان ژنومی پیش بینی کننده شکل مغز با شکل صورت ارتباط دارند. این امر پیوند ژنتیکی بین شکل صورت و مغز را به یک رابط معنادار تبدیل می کند.

این تیم همچنین شواهدی یافت که نشان می دهد سیگنال های ژنتیکی که هم بر شکل مغز و هم در شکل صورت تأثير دارند در مناطقی از ژنوم که فعالیت های ژن را طی تکوین رویانی تنظیم می کنند، فراوان حضور دارند.

دکتر "ساهین نقوی" (Sahin Naqvi) از دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد که نخستین نویسنده این مطالعه است می گوید: ما یک رابطه ژنتیکی واضح بین چهره شخص و شکل مغز پیدا کردیم ولی این همپوشانی تقریبا با ویژگی های رفتاری- شناختی آن فرد ارتباط ندارد.

کلیز ادامه داد: نتایج ما تأیید می کند که هیچ مدرک ژنتیکی برای ارتباط بین چهره کسی و رفتار آن فرد وجود ندارد. به عنوان مثال برخی از افراد ادعا می کنند که میتوانند تمایلات پرخاشگری در چهره افراد را با استفاده از هوش مصنوعی تشخیص دهند اما باید گفت چنین پروژه هایی نه تنها کاملا غیراخلاقی اند، بلکه فاقد پایه علمی نیز هستند.