سرویس اقتصادی جوان آنلاین: صنعت خودروی کشور همواره در معرض انتقادهای فراوان از جنس کیفیت و قیمت است. با تشدید تحریمها از دو سه سال گذشته ضعف این صنعت بیش از پیش مشخص شد و به رغم ادعایی که مبنی بر وابسته نبودن و داخلیسازی وجود داشت، مشخص شد بسیاری از قطعات حساس و کلیدی این صنعت همچنان با وابستگی مواجه است، همین مسئله منجر به کاهش شدید تولید خودرو در کشور و افزایش قیمت خودرو شد. به گفته صاحبنظران اصولاً هر کجا که خودروسازی رشد پیدا کرده است یک نهاد تنظیمگری یا رگولاتوری مسیر رشد را مشخص میکند، مثلاً این نهاد میگوید شرکتی که میخواهد خودرو بسازد من اجازه نمیدهم مدام کیت وارد کشور کند بلکه محدودیت زمانی را برای آنها تعریف میکند تا در طول این فرصت ضمن واردات کیت اقدامات لازم را برای ساخت اجزای حساس آن کیتها انجام دهد تا در نهایت به داخلیسازی محصول دست پیدا کند، حتی بر اساس عملکرد این نهاد تنظیمگر به مرور با داخلیسازی، روند اعمال تغییرات هم در محصولات فراهم میشود. نکته مهم این است که روند فعالیت این نهاد تنظیمگر در صنعت خودرو باعث میشود الزام ساخت محصولات ملی و حتی صادرات آنها در اولویت خودروساز قرار گیرد. در این مسیر کمکهای لازم هم با اعمال سیاستگذاریهای مهم تحقق اهداف را تسهیل میدهد. منوچهر منطقی، مدیر عامل سابق ایرانخودرو در این خصوص میگوید: امروز نهاد تنظیمگری ما که عمدتاً وزارت صنعت، معدن و تجارت است در مسیر وظیفه رگولاتوری خود دقیق عمل نکرده است. وزارت صنعت به خودروساز میگوید که باید تولید را به ۳ میلیون دستگاه برساند، اما تحقق این هدف الزاماتی هم دارد که به آن توجهی نشده است.
منوچهر منطقی در گفتگو با تسنیم با اشاره به تأثیر تحریمها بر صنعت خودرو گفت: معمولاً آن کسانی که در سطح سیاستگذاری صنعت خودرو هستند به خودروساز تأکید میکنند در روند تولید اگر بخشی از قطعات وارداتی است، باید تمرکز در تولید قطعات حساس داشته باشید تا اگر طرف خارجی تمایلی به ارائه قطعات نداشت، خودتان توانمندی لازم را در تولید قطعات مورد نیاز در داخل کشور داشته باشید یا اگر خودروساز میخواهد خودروی سیکیدی بیاورد، اجزای حیاتی آن را باید خودش تولید کند.
وی افزود: موتور، قوای محرکه، مجموعه بدنه و مجموعه الکترونیکی که اجزای اصلی خودرو است، در این سالها خیلی مورد توجه نبوده و برای رسیدن به خودکفایی در این قطعات اقدام چندانی صورت نگرفته است. اینکه بگوییم لاستیک، دستگیره و صندلی را ساختهایم که مهم نیست، اینها ساده هستند و هر زمان میتوان ساخت و نیازی به واردات ندارند، ما باید امروز مسلط بر تولید موتور شویم و به مرور خود خودرو را بسازیم.
تولید یعنی ۵۱درصد فناوریهای کلیدی
مدیر عامل سابق ایرانخودرو معتقد است: اگر ما در شرایط تحریم دچار مشکل شدهایم ایراد از سوی سیاستگذاری است که اجباری در سرمایهگذاری در تولید قطعات حساس نداشته است. اصولاً برای تولید یک تعریف خیلی واضح وجود دارد. تولید به معنی آن است که شما ۵۱درصد ارزش افزوده و فناوریهای کلیدی را در داخل کشور داشته باشید، اگر نداشته باشیم اسمش تولید نیست، سرهمبندی است. ما وقتی سیاستگذاری درستی نداشته باشیم، به جای تولید سرهمبندی میکنیم که بسیار آسیبپذیر است. وی تصریح کرد: در شرایط تحریم میتوان با تکیه بر قطعهسازان داخلی افزایش تولید را در صنعت خودرو رقم بزنیم، چون توانمندی قطعهسازان کشور بالاست. البته دو، سه نکته کلیدی وجود دارد که باید برای بهتر عمل کردن آنها را اجرایی کرد.
در تحریم هم امکان افزایش تولید است
منطقی با اعلام اینکه ما به این دلیل افت تولید داشتیم که در زمینه قطعات حساس وابستگی به واردات داشتیم و آنها در شرایط تحریم حاضر به فروش قطعات به ما نشدند، افزود: در نهایت ما قطعات دست دوم را از مسیرهای دیگری تأمین کردیم و به خط تولید رساندیم، مسلم است که کیفیت خودروها کاهش پیدا میکند. به گفته مدیر عامل سابق ایرانخودرو، تا زمانی که قطعهسازان داخلی با مجموعه شرکتهای دانشبنیان و فناوریهای جدید همکاری نکنند، نمیتوان به حل مشکلات امید داشت، هر زمان که این سه بخش همراه هم بودهاند ما به نتایج مناسبی دست پیدا کردهایم. وی افزود: دو نوع روش قیمتگذاری است؛ نخست قیمتی که خودروساز با محاسبه هزینه تمام شده به همراه سود تعیین و محصولات را مطابق با آن به مشتریان میفروشد. این روش قیمتگذاری در دنیا دیگر حاکم نیست. امروز میگویند ببینید مشتری چه محصولی میخواهد و چقدر توان مالی دارد تا خودرو را متناسب با نیاز او تولید کنیم. بر همین اساس بر مبنای مشتری تولید و قیمتها را تعیین میکنند. ما باید در عملکردهایمان یک تجدیدنظر انجام دهیم، منتها در شرایط بحرانی نمیتوانیم این کار را بکنیم.
با حذف پراید، ۴۸ درصد مشتریان خودروی صفر را راهی بازار دست دوم کردیم
منطقی تصریح کرد: در شرایطی که همه چیز عادی است این کار کاملاً شدنی است. باید طیفسنجی شود که کل مشتریهای خودروساز چقدر هستند و متناسب با این طیفسنجی خودروها عرضه شود، به عنوان مثال در سال ۹۸، ۴۸درصد مشتریان پولشان به خودروی پراید میرسید، اما پراید را سال ۹۹ حذف کردیم و هیچ چیزی را هم جایگزین آن نگذاشتیم، این یعنی که ما ۴۸درصد از مشتریهایمان را از بازار محصول نو از بین بردهایم.
نظر شما