پارلمان پاکستان با مشارکت نظامی این کشور در ائتلاف به رهبری عربستان در جنگ یمن مخالفت کرده است.

روز جمعه، ۲۱ فروردین (۱۰ آوریل)، نمایندگان پارلمان پاکستان در پی چند روز مذاکره قطعنامه‌ای را تصویب کردند که در آن ضمن حمایت از تلاش برای خاتمه دادن به بحران یمن از طریق مذاکره، از دولت خواسته شده است از اعزام واحدهای نظامی به جنگ یمن خودداری ورزد. این قطعنامه در عین حال از موضع عربستان سعودی حمایت کرده و خواستار حل و فصل بحران یمن از طریق مذاکره بین گروه‌های سیاسی آن کشور شده است.

اگرچه قانون اساسی پاکستان به دولت اجازه می‌دهد در مورد مسایل نظامی و امنیتی راسا تصمیم‌گیری کند، اما وزارت دفاع پاکستان درخواست دولت عربستان برای اعزام نیرو به جنگ یمن را به پارلمان ارجاع کرده و خواستار اعلام نظر نمایندگان در این زمینه شده بود و مذاکرات پارلمان در این زمینه از روز دوشنبه ادامه داشته است.

پاکستان دارای روابط نزدیک سیاسی و اقتصادی با عربستان است و نواز شریف، نخست وزیر کنونی پس از برکناری از قدرت در کودتای نظامی سال ۱۹۹۹ و هنگام تبعید در خارج از کمک دولت عربستان برخوردار بود. همچنین، پاکستان در تاریخ خود از همکاری نظامی با عربستان ابایی نداشته و در جریان جنگ ائتلاف بین‌المللی علیه عراق در سال ۱۹۹۱ (موسوم به جنگ اول خلیج فارس)، واحدهای ارتش خود را جهت تقویت مرزهای عربستان سعودی به آن کشور اعزام کرد. در آن زمان نواز شریف نخست وزیر پاکستان بود. علاوه بر این، صدها هزار تن از شهروندان پاکستانی در عربستان و سایر کشورهای عرب حوزه خلیج فارس کار می‌کنند و درآمد آنان بخش مهمی از عواید ارزی پاکستان را تشکیل می‌دهد.

به دلیل روابط نزدیک آقای شریف با عربستان، برخی از مخالفان دولت ابراز نگرانی کرده بودند که ممکن است وی پیشاپیش با درخواست عربستان برای اعزام نیرو به جنگ یمن موافقت کرده باشد و تصمیم وزارت دفاع به ارجاع این موضوع به پارلمان را اقدامی مناسب جهت رفع این نگرانی دانسته بودند.

بسیاری از مخالفان اعزام نیرو ضمن تاکید بر روابط نزدیک پاکستان با عربستان، گفتند که حمایت نظامی پاکستان در گذشته به دلیل خطراتی بوده که تمامیت ارضی عربستان را تهدید می‌کرد در حالیکه در جنگ یمن، چنین خطری وجود ندارد.

به گفته ناظران، اکراه از اعزام نیرو به جنگ یمن حاکی از ملاحظات داخلی و خارجی دولت و احزاب اصلی پاکستان بوده است.

ارتش پاکستان طی سال‌های اخیر با گروه‌های مسلح مخالف دولت به خصوص جدایی‌طلبان و اسلامگرایان افراطی درگیر بوده که همچنان ادامه دارد و مشارکت در جنگ خارجی قطعا بر امکانات ارتش تاثیر می‌گذاشت. در همانحال، اگرچه جنگ داخلی یمن را نمی‌توان دارای مرزبندی دقیق فرقه‌ای دانست، اما در مجموع حکومت ایران و شیعیان طرفدار آن از حوثی‌های مخالف دولت، و دولت‌های سنی منطقه و طرفداران آنها از دولت یمن حمایت کرده‌اند و در روزهای اخیر، در برخی نقاط پاکستان تظاهراتی در حمایت از ائتلاف به رهبری عربستان برگزار شده است.

احتمال داشت مشارکت پاکستان در جنگ یمن اختلاف فرقه‌ای در داخل را که در سال‌های اخیر یکی دیگر از عوامل ناامنی در این کشور بوده تشدید کند.

از نظر سیاست خارجی نیز، ظاهرا پاکستان مایل نبوده است با پیوستن به جبهه نظامی به رهبری عربستان باعث تیرگی روابط خود با ایران شود. دو کشور به طور تاریخی روابط دوستانه‌ای داشته‌اند که پس از استقرار جمهوری اسلامی هم عموما ادامه داشته است. علاوه بر این، پاکستان دارای روابط تجاری نسبتا گسترده‌ای با ایران است و مشخصا به همکاری در زمینه انرژی با این کشور علاقمند است. این هفته، محمدجواد ظریف، وزیر خارجه ایران، برای گفتگو با مقامات پاکستانی و احتمالا ترغیب آنان به امتناع از مشارکت در جنگ یمن به اسلام آباد سفر کرد.

با وجود تصمیم پارلمان پاکستان در مورد عدم دخالت نظامی در بحران یمن، احتمالا مواضع دولت این کشور در این زمینه به مواضع طرفداران عربستان مانند ترکیه در حمایت از دولت یمن نزدیکتر خواهد بود. ایالات متحده، به عنوان متحد اصلی پاکستان، دولت یمن را دولت قانونی این کشور می‌داند که با دیدگاه شورای امنیت سازمان ملل همسو است.

موافقت ارتش پاکستان با مشارکت نظامی در جنگ یمن می‌توانست شامل حمایت تدارکاتی، عملیات هوایی و در صورت گسترش جنگ و ورود ائتلاف به عملیات زمینی، شامل اعزام واحدهای زمینی و دریایی باشد.