به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، در کتاب «مهران در تحولات جنگ ایران و عراق» به نویسندگی مهدی حاجی خداوردی خان می‌خوانیم:

«شدت وزش باد نسبت به روز قبل شدیدتر شده است. ستون کشی گردان‌های خط شکن همچنان ادامه دارد. فرماندهان یگان‌ها سرگرم انتقال نیرو‌ها به خط مقدم‌اند و لحظه‌ای نیز از وضعیت جوی منطقه غافل نمی‌شوند.

فرمانده لشکر ۲۵ در تماس با فرمانده گردان خود می‌پرسد:

گردوخاک هنوز زیاد است؟

خیلی زیاد است، اصلاً منطقه را کاملاً پوشانده است.

الحمدالله، خیلی خوب است. این پوشش را خدا ایجاد کرده است.

اصلاً امروز هیچ‌چیز دیده نمی‌شود.

خدا پوشش داده. این باد و گردوخاک پرده خداست

در این میان شاید هیچ فرمانده یگانی خوشحال‌تر از غلامرضا جعفری فرمانده لشکر ۱۷ نباشد. زیرا رزمندگان دو گردان امام سجاد (ع) و حضرت رسول (ص) از لشکر ۱۷، شب قبل بی‌آنکه خطری متوجه آنان شود از جلوی مواضع دشمن که در برخی مناطق به فاصله کمتر از ۲۰۰ متر می‌رسد گذشتند و اکنون در چند قدمی پایین موضع متجاوزان در شیاری که از قبل شناسایی‌شده استقرار یافتند.

 

عباس تجویدی فرمانده گردان حضرت رسول (ص) که از سلامتی نیروهایش تا رسیدن به منطقه رهایی رضایت دارد می‌گوید «خدا خیلی کمک کرد که دشمن متوجه نشد. موقع حرکت به‌قدری باد شدید از طرف دشمن به‌طرف ما می‌آمد که هیچ‌چیز دیده نمی‌شد. حتی صدای همدیگر را از فاصله یک متری نمی‌شنیدیم. واقعاً اگر غیرازاین بود نیرو‌های دشمن کاملاً متوجه عبور ما که برخی جا‌ها ۱۰۰ متر با آن‌ها فاصله داشتیم می‌شدند و می‌توانستند همه ما را از بین ببرند یا اسیر کنند. واقعاً لطف خدا بود. حتی سمت و جهت باد به نفع ما بود. سمت و سویی که جهت باد داشت سروصدا‌ها را به‌سوی نیرو‌های عراقی نمی‌برد. هرچقدر سروصدا بود به عقب می‌رفت نه به‌طرف عراقی‌ها تا اینکه به شیار رسیدیم.»

منبع:

سند شماره ۴۹۵۳ مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ.