صادق طباطبائی از افراد نزدیک به خانواده‌های صدر و آیت الله خمینی بود که در روز دوازدهم بهمن سال ١٣۵٧ به همراه آیت الله خمینی به ایران آمد اما وی به دلیل ویژگیهای ظاهری و رفتاری متفاوت، مورد توجه بسیاری قرار داشت.
سید صادق طباطبائی، خواهرزاده امام موسی صدر، رهبر شیعیان لبنان و برادر همسر سید احمد خمینی، فرزند آیت الله خمینی و از اقوام نزدیک همسر سید محمد خاتمی، رئیس جمهوری پیشین ایران بود.
آقای طباطبائی، در ابتدا در وزارت کشور، عهده دار سمت معاونت سیاسی و اجتماعی این وزارتخانه بود و مسئولیت برگزاری رفراندم روز ١٢ فروردین ۱۳۵۸ را برعهده داشت.
در دولت مهدی بازرگان، معاون سیاسی نخست وزیر و سخنگوی دولت موقت بود و بعنوان وزیر مشاور این دولت نیز فعالیت می نمود وی تا پس از استعفای مهندس مهدی بازرگان تا زمان زیاست جمهوری محمد علی رچائی باحکم شورای انقلاب، سرپرستی نخست وزیری را عهده دار شد.
سید صادق طباطبائی، در نخستین انتخابات ریاست جمهوری اسلامی نامزد شد اما به سبب کسب آرای اندک، نتوانست پیروز انتخابات باشد و ابوالحسن بنی صدر به ریاست جمهوری برگزیده شد.
آقای طباطبائی در پاریس هم مسئولیت هماهنگی بسیاری از دیدارهای آیت الله خمینی را بر عهده داشت.
سید صادق طباطبائی، در دوران جنگ ایران و عراق، به سواستفاده در زمان خرید اسلحه برای دولت جمهوری اسلامی متهم شد، اما با بررسی قضائی وی از این اتهام تبرئه شد.
او پس از مدتی در فرودگاهی در آلمان با یک بسته تریاک دستگیر شد اما دادگاهی در آلمان وی را از این اتهام تبرئه نمود، هرچند برخی بر این باورند که وی با پا درمیانی سفارت جمهوری اسلامی از این اتهام تبرئه شد.
سید صادق طباطبائی، پس از تبرئه از این اتهام و آزادی از زندان آلمان، هیچگونه مسئولیتی در نظام جمهوری اسلامی نداشت.
صادق طباطبائی روز دوم اسفند پس از یک دوره بیماری در شهر دوسلدورف آلمان درگذشت.