سرویس حوادث جوان آنلاین: به گزارش جوان، رسیدگی به جریان این پرونده از مدتی قبل و همزمان با طرح شکایتهای مشابه درباره سرقت اموال زنان در اتوبوسهای تندروی خط آزادی به خاوران در دستور کار کارآگاهان اداره۱۷ پلیسآگاهی تهران قرار گرفت. بررسیشکایتهای مطرح شده حکایت از این داشت که سارق یا سارقان با پرسه در اتوبوسهای تندرو محتویات کیف و جیب زنان را خالی میکنند. در حالی که هر روز بر تعداد شکایتها اضافه میشد، کارآگاهان موفق شدند متهمان را که سه زن به نامهای نسا ۶۰ساله، دخترش مریم ۴۵ساله و نوهاش مهری ۳۰ساله بودند، شناسایی کنند. بعد از شناسایی متهمان بود که کارآگاهان برای بازداشت آنها راهی مخفیگاهشان در خیابان اتابک شدند، اما مردان خانه مانع از بازداشت متهمان میشدند. مأموران پلیس، اما سرانجام هر سهزن را بازداشت و در بازرسی از مخفیگاه آنها مقدار زیادی گوشی سرقتی کشف کردند. بررسی سوابق متهمان نشان داد که نسا از مجرمان سابقهدار است که بارها به اتهام سرقت بازداشت شده و به زندان افتاده بود. مریم و دخترش مهری هم از مجرمان سابقهدار بودند. مریم و مهری، سال۹۱ توسط کارآگاهان اداره۱۷ بازداشت شدهبودند. مریم با تحمل مدت کوتاهی از حبس موفق به آزادی شدهبود، اما مهری از سوی دادگاه به تحمل چهارسال زندان محکوم شده و بعد از طی کردن دوران محکومیتش در سال۹۵ از زندان آزاد و دوباره مشغول سرقت شده بود.
مهری وقتی مورد تحقیق قرار گرفت، گفت: من و شوهرم هر دو به مصرف مخدر شیشه اعتیاد داریم. ما صاحب بچهای ۹ساله هستیم که هنوز او را به مدرسه نفرستادهایم. البته شوهرم در کمپ بستری است، اما خودم روزانه ۱۰۰ هزار تومان صرف خرید مواد میکنم.
مهری ادامه داد: پدرم هم از مجرمان سابقهدار بود که بارها به اتهام سرقت بازداشت شدهبود که سال قبل فوت شد. از زمانی که چشم باز کردم خانوادهام درگیر جرائم بودند. کودک که بودم به خاطر این شرایط سخت بارها دست به خودزنی زدم. مردان خانه هم همیشه در خانه مواد مصرف میکردند و ما زنها با دزدی از مردم هزینه زندگی و مواد را تأمین میکردیم، برای همین بیشتر عمر من در زندان سپری شده است. مهری درباره شیوه سرقت هم گفت: ما زیر نظر مادربزرگم نسا آموزش سرقت دیدهایم. شیوه ما هم به این صورت بود که چند نفری سوار اتوبوس میشدیم و سوژههایمان را از بین زنهایی که دستشان بند بود انتخاب میکردیم. مثلاً زنی که بچه بغل داشت یا با تلفن همراهش حرف میزد یا گوشی آنها از گوشه کیفشان پیدا بود. بعد از انتخاب سوژه یکی از ما گوشی را سرقت میکرد و به نفر بعدی میداد. اگر هم کسی متوجه جیببری میشد، ما برای کمک به مال باخته نزدیک میشدیم و با او همدردی میکردیم تا نفر اصلی فرصت فرار داشته باشد. اگر هم مال باخته با همدستمان درگیر میشد، چنان درگیری و ضرب و جرحی راه میانداختیم که شاکی از درگیری پشیمان شود.
متهم گفت: ما گوشیهای سرقت شده را به قیمت پایینی به فروش میرساندیم. مثلاً موفق به سرقت یک گوشی شدهبودیم که ۱۷میلیون تومان قیمت داشت، اما آن را به ۶۰۰ هزار تومان فروختیم و پولش را صرف خریدمواد کردیم.
سرهنگ کارآگاه احمد نجفی، معاون مبارزه با سرقتهای خاص پلیسآگاهی پایتخت گفت: در حال حاضر ارزش ریالی پرونده بیش از یکمیلیارد و ۸۰۰ میلیون تومان است و تحقیقات بیشتر از متهمان در اداره هفدهم پلیسآگاهی پایتخت ادامه دارد.
نظر شما