آریا طاری

تا چند هفته قبل از تمام شدن لیگ برتر هجدهم، هیچ‌کس تصور نمی‌کرد در شروع فصل جدید خبری از برانکو ایوانکوویچ و وینفرد شفر روی نیمکت پرسپولیس و استقلال نباشد. شفر بعد از کنار زدن سپاهان در اصفهان، روی دست شاگردانش به هوا پرتاب شد و برانکو در آستانه قهرمانی دوباره در لیگ برتر قرار داشت. ناکامی، شفر را از استقلال دور کرد و موفقیت، برانکو ایوانکوویچ را از پرسپولیس گرفت. داستان این دو مربی تمام شد و هر دو باشگاه در نهایت به سراغ مربیان خارجی رفتند. مدتی پس از اخراج مرد آلمانی، زمزمه‌هایی در مورد انتخاب یک مربی داخلی برای آبی‌ها به گوش می‌رسید اما مدیران باشگاه بیشتر به دنبال چهره‌های خارجی برای نیمکت بودند. اولویت مدیران پرسپولیس اما یحیی گل‌محمدی بود ولی مالکان باشگاه پدیده مشهد، به هیچ قیمتی اجازه جدایی یحیی در تابستان را صادر نکردند. سرنوشت (و البته مداخله دلالان!) پرسپولیس را به کالدرون و استقلال را به آندره‌آ استراماچونی رساند. بین این دو مربی، تفاوت‌های زیادی وجود دارد. استراما 16 سال کوچک‌تر از سرمربی تیم رقیب است و طبیعتا تجربه کاری کم‌تری دارد. کالدرون برخلاف سرمربی ایتالیایی، چند جام به دست آورده اما در سطوح به مراتب پایین‌تری کار کرده است. شباهت بزرگ این دو مربی اما، دوری‌شان از فوتبال در چند سال گذشته است. استراماچونی پس از برکنار شدن از نیمکت اسپارتا پراگ جمهوری چک، حدود دو سال بدون تیم بود و پیشنهاد خاصی نیز از تیم‌های مختلف نداشت. درست مثل گابریل کالدرون که از سال 2017 به بعد دیگر در هیچ تیمی کار نکرده و از فوتبال دور بوده است. شاید اگر این چند فصل ناامیدکننده در کار نبود، این دو مربی تمایل چندانی به کار در فوتبال ایران نداشتند اما ناکامی‌های گذشته، آنها را به پذیرفتن هر پیشنهادی وادار کرده است. به نظر می‌رسد این دو مربی بیشتر از استقلال و پرسپولیس، در انتظار نجات کارنامه خودشان در تهران هستند.

استراماچونی پس از برکنار شدن از نیمکت اسپارتا پراگ جمهوری چک، حدود دو سال بدون تیم بود و پیشنهاد خاصی نیز از تیم‌های مختلف نداشت. درست مثل گابریل کالدرون که از سال 2017 به بعد دیگر در هیچ تیمی کار نکرده و از فوتبال دور بوده است

رقابت شفر و برانکو، جذابیت‌های خاص خودش را داشت. میان این دو مربی، رابطه نسبتا خوبی برقرار بود و نشانه‌ای از دشمنی دیده نمی‌شد. با این وجود آنها تا توانستند برای هم کری خواندند و از تقابل‌های‌شان برای هم سوژه ساختند. حالا این روند توسط دو مربی کاملا متفاوت ادامه پیدا خواهد کرد. مربیانی که ناگهان در مسیر استقلال و پرسپولیس قرار گرفتند و به این دو باشگاه پیوستند. وظیفه اصلی استراماچونی، پایان دادن به بحران در استقلال است. این تیم بعد از لیگ دوازدهم، دیگر نتوانسته روی سکوی اول لیگ برتر قرار بگیرد و برای اینکه این انتظار هفت ساله نشود، باید فصل را بالاتر از هر رقیب دیگری تمام کند. آنها در مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا نیز حضور دارند تا شاید همه نقشه‌های نافرجام استقلال شفر را با موفقیت به پایان ببرند. اوضاع برای کالدرون، کمی دشوارتر به نظر می‌رسد. چراکه او وارث یک تیم کاملا موفق شده است. برانکو در پرسپولیس جام‌ها را یکی پس از دیگری درو کرده و یک تیم فوق‌العاده را به سرمربی آرژانتینی تحویل داده است. پرسپولیس ترکیب خوبی در اختیار دارد و هنوز در پنجره نقل و انتقالات، مهره مهمی را از دست نداده است. با این وجود جدایی ستاره‌هایی مثل علی علیپور، محمد نادری و علیرضا بیرانوند، می‌تواند ضربه بزرگی برای این تیم باشد. انتظارها از سرمربی قرمزها نیز به شدت بالا خواهد بود. هواداران باشگاه انتظار دارند او موفقیت‌های پروفسور را ادامه بدهد اما چهارمین قهرمانی متوالی لیگ در محاصره رقبای قدرتمند، کاملا سخت و پیچیده به نظر می‌رسد. تقابل این دو چهره تازه‌وارد در دربی‌ها نیز جذاب و قابل توجه خواهد بود. هر دو نفر در نقطه اوج دوران مربیگری، تبحر ویژه‌ای در پیروزی دربی‌ها داشته‌اند.

دوئل پروفسور و مرد آلمانی در نهایت به سود سرمربی قرمزها تمام شد اما حالا همه چیز دوباره از ابتدا شروع شده است. بدترین احتمال ممکن برای استقلال و پرسپولیس، نتیجه ندادن این دو مربی خارجی خواهد بود. چراکه این دو باشگاه در صورت اخراج مربی‌های‌شان، ناچار به پرداخت مبالغی سنگین به این دو نفر می‌شوند. حالا همه چیز در دو باشگاه، به عملکرد این دو چهره بستگی دارد. اگر آنها بتوانند دوباره به روزهای خوب دوران مربیگری برگردند، سرخابی‌ها نیز به اوج می‌رسند اما اگر نوار ناکامی‌های استرا و کالدرون پاره نشود، دو باشگاه برای مدتی با مشکلات بزرگ دست و پنجه نرم خواهند کرد.