به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری فارس، بعد از اتفاقاتی که در دانشگاه شریف برای مهدی گلشنی استاد برجسته و رئیس سابق گروه فلسفۀ علم این دانشگاه رخ داد و بعد از سیاسی‌کاری‌های که برای بازنشستگی اجباری وی صورت گرفت، این بار جعفر آقایانی چاوشی عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی شریف اخیرا طی نامه‌ای به فتوحی رئیس این دانشگاه از سیاسی‌کاری، بیعدالتی و عدم تمکین به قانون در دانشگاه صنعتی شریف گلایه کرده است. وی گفته است که « رئیس جدید گروه فلسفۀ علم، دروس مرا برای سال تحصیلی جاری حذف کرده است، این در حالی است که چنین کاری، طبق قانون جایز نیست. برای اعتراض به این امر نامه ای خطاب به رئیس دانشگاه نوشتم. متاسفانه پس از گذشت چند هفته، هنوز پاسخی دریافت نکرده ام. لذا برای آگاهی عموم مردم ایران، آن را رسانه ای می کنم.»
متن نامه این عضو هیات علمی دانشگاه شریف به فتوحی اینچنین است:
« جناب آقای دکتر فتوحی
رئیس محترم دانشگاه صنعتی شریف
ضمن عرض سلام، همانگونه که جنابعالی استحضار دارید اینجانب در هر ترم دانشگاهی، دو درس تاریخ علم 1 و تاریخ علم 2 را در گروه فلسفه علم تدریس می‌کنم.
رئیس جدید گروه فلسفۀ علم، بدون هیچگونه هماهنگی با من، این دو درس را حذف کرده و بجای من از شخص دیگری از بیرون دانشگاه برای تدریس تاریخ علم دعوت نموده است. در صورتی که من استادیار رسمی-آزمایشی این دانشگاه هستم.
البته این اولین ظلمی نیست که دانشگاه در حق من روا داشته است. جنابعالی قطعاً مستحضرید که من می بایستی پنج سال پیش دانشیار شوم که استحقاق آن را به گواهی پرونده ام داشتم، ولی کارشکنی های مسئولان جذب دانشگاه مرا از حقوق مسلم خود محروم کردند.
من نمی دانم جز ادای وظیفه در این دانشگاه، چه گناهی مرتکب شده ام که باید این چنین مغضوب همکاران جنابعالی گردم.
مگر نه این است که به خاطر خدمت به کشورم، یعنی تدریس در این دانشگاه زندگی ام از هم پاشیده گردید؟!
و مگر نه این است که همکلاسی فرانسوی من که همزمان با من دکترایش را گرفت، اکنون رئیس دپارتمان تاریخ علم همان دانشگاهی است که من از آن فارغ التحصیل شدم؛ در حالیکه آثار علمی من بمراتب بیشتر از این همکلاسی است!
جنابعالی حتی در همین دانشگاه هم نمی توانید کسی را پیدا کنید که به اندازه من کتاب و مقاله داشته باشد.
آیا اینچنین باید پاداش زحمات من داده شود؟
لطفا به من بگوئید که برای تظلم در این دانشگاه، پیش چه کسی بروم تا به داد من برسد.
بر این حقیقت که قرآن کریم هم بارها آن را تکرار کرده است، نیک آگاهم که در محکمه عدل الهی هیچ ظلمی بدون کیفر نمی ماند؛ با توجه به همین حقیقت از جنابعالی می خواهم که به ظلم ها و بیعدالتی هائی که در حق من رفته است رسیدگی فرمایید.
«فردا که پیشگاه حقیقت شود پدید شرمنده رهروی که عمل بر مجاز کرد»
«حافظ»
این نامه را با آیه ای از قرآن آغاز کردم و با سخنی از پیشوای سوم شیعیان امام حسین(ع) به پایان می رسانم:
قال اباعبدالله الحسین علیه السلام :«یا بنی ایاک و ظلم من لایجد علیک ناصرا الا الله»
(ای فرزندم از ظلم به کسی که در برابر تو، هیچ یاری کننده ای به جز خداوند ندارد، بر حذر باش.) »
انتهای پیام/
نظر شما