شناسهٔ خبر: 23075071 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: نصر-قدیمی | لینک خبر

به بهانه کنسرت داوود آزاد در زندان تبریز/

سرودی بخوان کوچک‌تر از گلوگاه پرنده حتی...

نصر: دیگر کیست که اعجاز موسیقی را نداند. کیست که تارهای جانش با نوای موسیقی نلرزیده باشد. از تأثیر موسیقی بر روح و جسم بسیار گفته‌ایم و گفته‌اند. در این روزگار عجول، نواست که برای لحظه‌ای حتی سرعت زندگی را از قدم‌هایمان می‌گیرد،

صاحب‌خبر -

بال روی شانه‌هایمان می‌گذارد، پروازمان می‌دهد، کنده می‌شویم از این روزمرگی... موسیقی را هرگز نمی‌شود نادیده گرفت، نمی‌شود نشنید. موسیقی همواره قطعه‌ای از زندگی، تکه‌ای از روح آدمی‌ست، ضرورتی برای جامعه. نیاز تک‌تک آن‌ها که انسان نام می‌گیرند.

به گزارش نصر، این روزها، خبر اجرای کنسرت داوود آزاد در زندان تبریز، دری تازه به روی فضی موسیقی شهر باز کرده و توجه بسیاری از علاقه‌مندان به این هنر را به خود جلب کرده است. داوود آزاد که همواره در اجرای کنسرت‌های خیریه در داخل و خارج از کشور پیش‌قدم بوده است، این بار به عنوان اولین هنرمند حوزه موسیقی، جامعه زندانیان کشور را هدف قرار داده و با آواز خود، از مرز میله‌ها و درب‌های آهنی گذشته است. حالا آن طرف دیوارهای بلند که مردمانی فراموش‌شده در آن نفس می‌کشند و روزها را روی دیوار خط می‌کشند، مضراب‌ها بر روح‌ها ضربه‌های شیرین می‌زنند و آرشه‌ها تارهای دل را نوازش می‌کنند. در هوایی محبوس، هزاران نت همراه با هزاران جان، پرواز می‌کنند.
داوود آزاد در این خصوص می‌گوید: « من تا به امروز کنسرت‌های خیریه زیادی در ایران و خارج از ایران اجرا کرده‌‌ام و به واقع حس و حالی که از برگزاری این کنسرت‌ها دارم با کنسرت‌های عمومی بسیار تفاوت دارد و انگار که موسیقی با حال محبوسین همزاد پنداری می‌کند»

وی می‌افزاید: «پروژه اجرای کنسرت در زندان از دوسال پیش به ذهن من رسید که تا کنون در ایران اتفاق نیافتاده بود. قبل از زندان تبریز در زندان‌های اصفهان، کرمان و جیرفت هم اجرای برنامه داشتم و قصد دارم در هر شهری که کنسرت عمومی برگزار می‌کنم، اجرایی هم در زندان به روی صحنه ببرم.»

آزاد معتقد است که زندانیان یکی از فراموش‌شده‌ترین قشرهای جامعه هستند و نمی‌توان وجود و حضور آن‌ها را انکار کرد:
«موسیقی می‌تواند تا حد بسیار زیادی برای افراد آرامش بخش باشد و در ایجاد هماهنگی میان حالات روحی و جسمی کمک کند. تحول باطنی خاصی که با گوش سپردن به موسیقی در روح آدمی اتفاق می‌افتد می‌تواند نقطه امیدی باشد برای کسانی که شاید به ته خط رسیده‌اند.»

وی می‌گوید: «پیامی که من در اجراهایم به افراد محبوس می‌دهم این است که همه‌ی ما، حتی آن‌ها در آن طرف میله‌ها هستند در زندان‌های متعددی چون مال پرستی، خودخواهی، خودپرستی، ریا، تزویر و ... زندانی هستند که رهایی از آن‌ها به مراتب سخت‌تر است. »

تلاش این استاد آواز بر ایجاد حال و هوایی فرحبخش برای زندانیان و بیرون آوردن آن‌ها از فشار روزمره و جدایی مقطعی از گذشته و آینده است: «اجرای کنسرت در زندان علاوه بر تغییر روحیه محبوسین در جامعه نیز ایجاد تفکر می‌کندو توجه دیگران را نیز به این قشر معطوف می‌کند.»

داوود آزاد 5 دی ماه در زندان تبریز به روی صحنه خواهد رفت و 6 دی ماه در سالن پتروشیمی برای علاقه‌مندان به موسیقی سنتی ایران، اجرای عمومی خواهد داشت.
وی در خصوص کنسرت عمومی اظهار می‌کند: « در این اجرا، یوسف نبیل و نگار اعزازی با سازهای کوبه‌ای، سیاوش ولی‌پور با کمانچه، مریم حاجی مالیان با تارباس و رباب و سعید میرزازاده از هنرمندان تبریز با کمانچه من را همراهی خواهند کرد.»

به گفته این استاد تار و سه‌تار، اجرای تبریز شامل قطعات آذری و فارسی خواهد بود و قطعات جدیدی از این گروه برای اولین بار در تبریز اجرا خواهند شد.

همراهی دو نوازنده بانو در این کنسرت یکی از نقاط ویژه این برنامه است که داوود آزاد در این خصوص می‌گوید: «بانوان 50 درصد بدنه جامعه و موسیقی کشور ما را تشکیل می‌دهند و همانطور که نمی‌شود نقش آن‌ها را در جماعه کتمان کرد، حذف بانوان از موسیقی نیز منطقی به نظر نمی‌رسد و عدم صدور مجوز برای حضور آن‌ها بر روی صحنه، این حقیقت را انکار نمی‌کند و من خیلی خوشحالم که این اتفاق در تبریز محقق شد. »

در هفته آینده داوود آزاد با گروهی دیگر در مراغه اجرای عمومی موسیقی خواهد داشت و طی 3 ماه آینده برای ضبط آلبومی تلفیقی به لندن می‌رود.
گفتنی است، 5 و 6 دی ماه تبریز میزبان فرزند هنرمند خود خواهد بود.

.......................................

پری اشتری

.............................

انتهای پیام/