در پیام کتبی لاروش به همایش «سوادآموزی؛ خواندنِ گذشته و نوشتنِ آینده» که دیروز در مدرسه دارالفنون، نخستین مدرسه ایرانی به سبک اروپایی، برگزار شد آمارهای دیگری نیز بیان شد، از جمله این که جمعیت جوانان بی‌سواد جهان از سال 1990 تا 2015 به میزان 25 درصد کاهش یافته و 43 کشور جهان برای برابری سوادآموزی میان زنان و مردان تلاش کرده‌اند که البته کافی نیست و جمعیت بزرگسالان بی‌سواد جهان هنوز در حدود 750 میلیون نفر است. یونسکو دست‌کم هشت سال است که این آمار را تکرار می‌کند و با این تکرار نشان می‌دهد حرکت جهانی برای مقابله با بی‌سوادی، لاک‌پشتی است.

بیکاری، استثمار، دستمزدهای پایین، بی‌مصرف ماندن استعدادها و محصور شدن آدم‌ها درچرخه معیوب فقر از نگرانی‌های لاروش درپی تداوم بی‌سوادی در جهان است.

در این میان اما سرِ ایران بالاست چون طبق اعلام سعدالله نصیری رئیس کمیسیون ملی یونسکو، هم سهم ایران از صد میلیون کودکی که در جهان، دوره ابتدایی را تمام نکرده‌اند ناچیز است و هم سهمش از 58 میلیون کودکی که هیچ‌گاه به مدرسه نرفته‌اند و از تحصیل بازمانده‌اند.

پیشتر موسسه آمار یونسکو نیز اطلاعاتی را منتشرکرده بود که موید پیشرفت قابل ملاحظه ایران در افزایش درصد باسوادی جوانان و بزرگسالان در فاصله سال‌های 2013 تا 2015 است، به طوری که درصد باسوادی جوانان 14 تا 24 سال با 0/4 درصد افزایش از 97/7 به 98/2 و درصد باسوادی گروه سنی 25 تا 64 سال با 2/6 درصد رشد از 85/7 به 4/88 درصد رسیده است.

وقتی علی باقرزاده، رئیس سازمان نهضت سوادآموزی پشت تریبون قرار گرفت با این که می‌گفت سختی زندگی و نداشتن شناسنامه، بخشی ازکودکان را از تحصیل محروم کرده ولی این آمارها را یک بار دیگر مرور کرد و توضیح داد که تعداد بی‌سوادان شش تا 49 سال کشور امروز به کمتر از یک میلیون و 200 هزار نفر رسیده و فاصله سواد زنان و مردان از8/5 درصد به 5 درصد کاهش یافته و به احتمال زیاد نتایج سرشماری امسال که جمع‌بندی شود، این رقم‌ها کوچک‌تر خواهد شد.

اگر گفته‌های شهیندخت مولاوردی، معاون امور زنان و خانواده ریاست جمهوری را به این گفته‌ها بیفزاییم، وقتی که توضیح داد در سه سال گذشته 2000 زن و دختر عشایر در استان‌های عشایری فارس، کهگیلویه و بویراحمد، آذربایجان شرقی و اردبیل باسواد شده‌اند، می‌توان به نتایج سرشماری سال 95 امیدوار بود.

مریم خباز

جامعه