به گزارش ایتنا و به نقل از اسلش‌گیر، واقعیت مجازی قطعا غوطه‌ورکننده‌تر از واقعیت افزوده است، نیاز به یک هدست کامل دارد و، در بیشتر مواقع، شما را در یک دنیای مجازی کاملا متفاوت از واقعیت فیزیکی اطرافتان قرار می‌دهد. از سوی دیگر، واقعیت افزوده المان‌های مجازی را با استفاده از یک دوربین، همچون دوربین اسمارتفون یا تبلت شما، با هم ترکیب می‌کند. این ابزار اشیاء مجازی را در دنیایی که در اطرافتان می‌بینید قرار می‌دهد، غوطه‌ورکنندگی کمتری نسبت به VR دارد ولی همچنان می‌تواند یک تجربه جذاب با موارد کاربردی منحصر به فرد باشد.
این تکنولوژی‌ها در نگاه اول بسیار شبیه هم به نظر می‌رسند از این نظر که هر دو واقعیت را با واقعیت مجازی ترکیب می‌کنند. از هر دوی آنها می‌توان به عنوان ابزارهای یادگیری یا تقویت اطلاعات به شکل‌های مبتکرانه‌تر و اثرگذارتری استفاده کرد. البته از این به بعد شباهت‌های چندان دیگری وجود ندارد، و این دو تکنولوژی برای اهداف بسیار متفاوتی کاربرد پیدا می‌کنند؛ AR برای کسب اطلاعات در زمان کار کردن میدانی (مثلا دیدن اطلاعاتی درباره محیط اطرافتان و قرار دادن آنی این اطلاعات در محلش) و VR برای انجام بازی‌ها، تماشای فیلم‌ها در یک سینمای خصوصی یا تجربه محیطهای منحصر به فرد مورد استفاده قرار می‌گیرند. هر دوی این تکنولوژی‌ها برای اهداف آموزشی نیز کاربرد دارند.
چه هدست‌هایی از VR و AR پشتیبانی می‌کنند؟
محبوبترین هدست VR قابل خریداری توسط همگان پلتفرم Oculus متا است؛ در مدل Rift S تجربه‌ای کامل وایرلس با Oculus Quest 2 ارائه شده است.
اما درباره واقعیت افزوده هدست‌های کمتری قابل دسترسی است، چرا که این تکنولوژی بیشتر در طبقه‌بندی «عینک‌های هوشمند» قرار می‌گیرد. معروفترین گجت پوشیدنی AR در حال حاضر Hololens مایکروسافت است، ولی این پلتفرم برای خرید توسط مصرف‌کنندگان معمولی در دسترس نیست. در عوض، افراد علاقه‌مند به تجربه این تکنولوژی شاید بهتر باشد که به سراغ Snapchat Spectacles بروند که نوعی عینک هوشمند است که از یک دوربین و لنزهای آن برای قرار دادن المان‌های مجازی در دنیای واقعی استفاده می‌کند.
∎