جت هیر در نشریه «دِ نیشن» نوشت: یکی از رازهای روزنامه نگاری این است که ما به سختی می توانیم پس از مرگ کسی، در وصف او چیزی بنویسم. الیزابت وارن از زمان ایستادن در مقام چهارم انتخابات مقدماتی نیوهمپشایر، امیدهای ریاست‌جمهوری‌اش را تا حد زیادی از دست داده است.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: جوردن ویسمان در اسلیت گفت: امیدهای الیزابت وارن برای رسیدن به ریاست جمهوری کمرنگ به نظر می‌رسد. جان جودیس، نیز گفت: من گمان می‌کنم که انتخابات ریاست جمهوری برای الیزابت وارن به پایان رسیده است.
هنوز کمی زود است که برای کنار رفتن وارن از انتخابات آگهی مرثیه سرایی کنیم. مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری وی با یک اشتباه بزرگ در مورد ماجرای آزمایش دی ان‌ای برای نیاکان آمریکایی آغاز شد، با این حال او توانست از آن اشتباه عبور کند، دوباره بجنگد و جایگاه خود را به عنوان کاندیدای پیشرو بدست آورد.
با وجود گردهمایی‌ها و کمک‌های مالی که وارن دریافت می‌کرد پوندیتز دلایل بسیاری را برای چرایی عدم موفقیت او در نیوهمپشایر مطرح می‌کند. مسئله جنسیت یکی از عوامل اصلی است. همچنین مسئله بیمه‌های درمانی نیز موضوع دیگر چالش برانگیز برای وی بوده است.
اما یک مشکل اساسی در مورد مبارزات انتخاباتی وی تاکنون مورد بحث و بررسی قرار نگرفته بحث تاکید او بر ایجاد وحدت در حزب دموکرات است. این قابل درک است که چرا وارن روی ایجاد وحدت مانور می‌دهد. حزب دموکرات بین جنبش چپ سندرز و نیروهای معتدل سایر کاندیداهای اصلی به ویژه جو بایدن، امی کلوبوچار و بوتجیج، گیر کرده است. بدون تردید در صورت پیروزی دموکرات‌ها در انتخابات متحد کردن چپ‌ها و میانه رو‌ها ضروری خواهد بود. ایده آل برای وارن این بود که او خودش را به عنوان فرد صلح طلبی معرفی کند که می‌تواند این دو جناح را متحد کند، چرا که او با سندرز نقاط مشترک بسیاری دارد.
من اینجا نیستم که به دموکرات‌های دیگر حمله کنم
وارن سه‌شنبه شب بار دیگر بر تلاش خودش برای وحدت آفرینی در حزب دموکرات تاکید کرد. وی با ابراز تاسف از درگیری‌های درون حزبی گفت: درگیری بین جناح‌ها در حزب ما طی هفته‌های اخیر با تبلیغات مسخره نامزدها و حملات متقابل هواداران آنها شدت گرفته است.
با این حال این پیام وحدت آفرینی تا امروز برای وارن مفید نبوده است. به لحاظ تئوری این رویکرد او اشتباه نیست، اما استفاده از آن در این مقطع خیلی زود بود. انتخابات مقدماتی براساس یک ساختار مشخص است اینکه اول باید کاندیدا با هم رقابت کنند سپس کل حزب پشت سر کاندید پیروز خواهند ایستاد. پیام وحدت وارن تلاشی برای معکوس کردن روند مبارزات انتخاباتی بود.
رأی دهندگان اغلب می‌گویند که دوست ندارند اعضای حزب آنها با هم بجنگند. با این حال، امید برای رسیدن به یک آرامش اولیه بیشتر از آن که واقعی باشد تنها یک آرزو است. از این گذشته، رأی دهندگان همچنین خواهان سیاستمدارانی هستند که برای آنها بجنگند، اکنون دشمن همه یک نفر و آن دونالد ترامپ است.
وارن با معرفی خود به عنوان یک فرد صلح دوست در حزب دموکرات، نمی‌تواند از مهارت‌های خود برای مناظره استفاده کند. در عوض، کلوبوچار با حمله به بوتجیج در نیوهمپشایر بسیار خوب عمل کرد. رأی دهندگان آشکارا مبارزات کلوبوچار را پسندیدند و او با قرارگرفتن در جایگاه سوم نامزدها مزد این عملکرد خوبش را گرفت.
مشکلات به وجود آمده در آیووا دقیقا مهر تاییدی بر شکست پیام وحدت آفرین وارن بود. اکنون می‌دانیم که نظرسنجی ها نشان داده‌اند سندرز با 22 درصد ، وارن با 18 درصد و بوتجیج با 16 درصد اول تا سوم شدند. اگر نظرسنجی طبق موعد مقرر منتشر شده بود ، احتمالا باعث افزایش آخرین لحظه آمار به نفع وارن می‌شد.
اکنون نیز بر اساس آخرین نتایج، وارن در واقع در رده سوم قرار دارد. براساس آمار فعلی سندرز با 26.5 درصد، بوتجیج با 25.1 درصد و وارن با 20.2 درصد اول تا سوم هستند.
تصور کنید که وارن سعی می‌کرد به جای انفعال نشان دادن از خودش به بوتجیج و سایر کاندیدا حمله می‌کرد، در آن صورت وی قطعا می‌توانست جایگاه بهتری پیدا کند. این روش دقیقا همان کاری بود که کمپین سندرز انجام داد. وارن نتوانست این کار را انجام دهد، چرا که او همواره تلاش می کند تا صدای وحدت درون حزب باشد.
خیلی دیر نشده که وارن دست ازاین رویکرد وحدت آفرینی حداقل به طور موقت بردارد. مطرح شدن روزافزون مایکل بلومبرگ فرصت مناسبی بدین منظور است. اگر پیام اصلی وارن این باشد که دموکراسی آمریکا با پول های زیاد فاسد شده، بلومبرگ بهترین مثال برای او است. بلومبرگ کاملاً به ثروت خودش برای تبلیغات انتخاباتی متکی است و قبلاً نیز بیش از 300 میلیون دلار از ثروت گسترده خود را برای تبلیغات ریاست جمهوری خرج کرده است.
روز پنجشنبه، یک مصاحبه از او مربوط به سال 2008 منتشر شد که بلومبرگ درباره بحران مالی آن سال اظهارات نژادپرستانه‌ای بر زبان می‌آورد و آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار را مسئول این وضعیت می‌داند.
وارن به سرعت بلومبرگ را بابت این اظهارات‌اش محکوم کرد و نوشت: من تعجب می‌کنم كسی كه نامزد حزب دموکرات است این طور فکر می‌کند که اگر بانک‌ها رویکرد نژادپرستانه داشته باشند پس وضع اقتصادی ما بهتر می‌شود. ما باید با این میراث شرم آور تبعیض مقابله کنیم و مثل مایکل بلومبرگ دروغ نگوییم.
این شکل تازه‌ای از وارن است که ما در انتخابات دور مقدماتی ندیده‌ایم، وارن حالا شعار‌های وحدت‌گرایانه را کنار گذاشته و با حداکثر توان به دنبال رقبا می‌رود.
وارن خصوصاً در جمع آوری منابع مالی راه دشواری پیش رو خواهد داشت. با این وجود حمله او به بلومبرگ نشان داد که این همان راهی است که وی می‌تواند همچنان در رقابت بماند. او به جای صحبت از وحدت، می‌تواند بر دیدگاه خود به عنوان جایگزینی برای کابوس الیگارشی وعده داده شده توسط بلومبرگ، تأکید کند. بعداً زمان برای وحدت آفرینی وجود خواهد داشت. ماموریت وارن در حال حاضر باقی ماندن در رقابت و پیروزی است.