به گزارش مقاومتی نیوز براساس اعلام سازمان ملی آمار چین، در این کشور در سال ۲۰۱۸، ۱۵.۲۳ میلیون تولد به ثبت رسیده است، تعدادی که در مقایسه با سال قبل افت دو میلیون نفری داشته است. این نرخ موالید از سال ۱۹۶۱ تاکنون در این کشور بی سابقه بوده است.

در سال ۱۹۶۱ قحطی ناشی از طرح اقتصادی مائو زدونگ رهبر این کشور میلیون ها نفر را به کام مرگ برد و به تبع آن نوزادان زیادی نیز سقط شده و یا پس از تولد در اثر قطحی کشته شدند. لذا در این سال نرخ موالید کمتر از ۱۲ میلیون نفر بوده است.

فاجعه جمعیتی، نتیجه سیاست تک فرزندی در ۴۰ سال پیش

تعداد موالید چین در سال ۲۰۱۸ در نتیجه سیاست سخت گیرانه تک‌فرزندی که ۴۰ سال پیش در این کشور بنا نهاده شد، به این اندازه کاهش یافته است. لازم به ذکر است جمعیت چین هم اکنون ۱.۴ میلیارد نفر است، در حالی که این کشور در سال ۱۹۶۱ تنها ۶۶۰ میلیون نفر جمعیت داشته است. با در نظر گرفتن نسبت تعداد موالید به جمعیت کل کشور، می توان بیشتر ابعاد فاجعه جمعیتی در حال روی دادن در چین را درک نمود.

توقف رشد اقتصادی چین در اثر کاهش نرخ باروری

به گزارش یکی از اندیشکده های معتبر دولتی در پکن، اگر نرخ موالید در چین با همین روند ادامه یابد، جمعیت کل چین تنها ۸ سال دیگر شروع به کاهش خواهد کرد. در واقع ۸ سال دیگر کشور پرجمعیت چین شاهد نرخ رشد جمعیتی منفی خواهدبود.

به عقیده اقتصاددانان چینی، افت شدید نرخ باروری موجب توقف رشد اقتصادی این کشور خواهدشد؛ اقتصادی که هم اکنون نیز با کاهش نرخ رشد دست و پنجه نرم می کند. همین امر موجب شد تا در سال ۲۰۱۵، قانون سخت گیرانه تک فرزندی در چین لغو شود و به خانواده های چینی اجازه داده شود که دو فرزند داشته باشند.

کاهش نرخ موالید حتی پس از لغو قانون تک فرزندی

با توجه به وضعیت کنونی جمعیت این کشور می توان پیش بینی کرد که خیلی زود (شاید در سال جاری) محدودیت تعداد فرزندان به طور کامل برداشته شود.

در اولین سال پس از لغو قانون تک فرزندی به نظر می رسید این سیاست موثر واقع شود؛ چین در سال ۲۰۱۶ شاهد ۱۸.۴۶ میلیون تولد زنده بود و حداقل نیمی از نوزادان متولد شده در آن سال، خواهر یا برادر بزرگتر داشتند. اما تنها یک سال بعد روند افزایشی معکوس شد؛ در سال ۲۰۱۷ نرخ موالید به ۱۷.۲۳ میلیون نفر رسید و در سال ۲۰۱۸ نیز کاهشی شدیدتر را تجربه نمود.

سیاست تک فرزندی و اثرات آن بر تعادل جنسیتی چینی ها

دلایل متعددی منجر به کاهش نرخ موالید چین شده است. سیاست تک فرزندی در این کشور منجر به کاهش تعداد زنان در سن باروری شده است. به علاوه فرهنگی که به واسطه سیاست های دولت در ۴ دهه گذشته میان مردم رسوخ کرده، موجب شده است تا اغلب آن ها داشتن فرزند پسر را ترجیح دهند و در نتیجه هم اکنون تعداد پسران چینی حدود ۳۰ میلیون نفر بیش از دختران است. بسیاری از این افراد هرگز ازدواج نخواهندکرد و خانواده ای تشکیل نخواهندداد.

تشکیل فرهنگ ضدجمعیتی در اثر سیاست های دولت چین

به علاوه، دخترانی که نسبت به نسل های قبل از خود تحصیلات بیشتری دارند، از آن جا که هنوز به شکل مرسوم خانواده پایبندند و خود را در قبال پرورش فرزندان مسئول می بینند، ترجیح می دهند فرزندی نداشته و یا حداکثر یک فرزند داشته باشند؛ چرا که فرزندآوری در نگاه زنان امروز چین مانند گذشته ارزشمند و مهم تلقی نمی شود و علاوه بر آن، ایجاد تعادل میان کار و نگهداری از فرزندان برای بسیاری از زنان دشوار است. زنان امروزی در چین فرزندآوری را پایان پیشرفت و ترقی خود می بینند و از این رو تمایلی به فرزنددار شدن نشان نمی دهند.

باتوجه به فرهنگ شکل گرفته در چین به نظر نمی رسد حتی لغو همه محدودیت های فرزندآوری کمک چندانی به بهبود نرخ موالید در این کشور بنماید.

منبع: سایت yon.ir/6aAh4 ،QUARTZ

انتهای پیام/ اقتصاد بین‌الملل